Różnica między adeniną a adenozyną

Różnica między adeniną a adenozyną

Adenine

W badaniu chemii chemikalia są pogrupowane według podobieństw strukturalnych. Zależy to od kilku czynników, takich jak elementy podstawowe, rodzaj wiązań, które łączą elementy i inne przywiązane związki. Są to podstawowe zasady nomenklatury różnych chemikaliów. Pomimo różnych nomenklatury, dwie chemikalia mogą brzmieć podobnie, ponieważ mogą mieć podobne komponenty. Jest to widoczne w chemikaliach, takich jak adenina i adenozyna, które mogą być mylone ze sobą. Te chemikalia mają różnice strukturalne i funkcjonalne, które zostaną omówione w tym artykule.

Adenine

Adenina jest pochodną purynową, która tworzy się jako podstawowy składnik wszechobecnie spotykanych kwasów nukleinowych, kwas deoksyrybonukleinowy (DNA) i kwas rybonukleinowy (RNA). Ta substancja chemiczna po raz pierwszy izolowano z hydrolizatu kwasu białka zwanego nukleiną, które znaleziono w trzustce wołowej w 1885 r. Puryny składają się z pięcioczłonowego pierścienia imidazolu, w połączeniu z sześcioczłonkowym pierścieniem pirymidynowym. Puryny są dalej klasyfikowane zgodnie z liczbą grup aminowych i grup tlenowych, które są zintegrowane z podstawowym składnikiem strukturalnym. Adenina zawiera sześć grup aminowych i jest określana jako puryna 6-amino. Molekularna wzór adeniny wynosi C5H5N5. Adeninę może być chemicznie syntetyzowana z ogrzewania mieszaniny amoniaku, wody i cyjanku wodoru przez wiele dni. Innym sposobem wytwarzania adeniny jest napromieniowanie rozcieńczonego roztworu cyjankowego wodoru.

Adenina działa jako jedna z azotowych zasad dla kwasów nukleinowych. Kwasy nukleinowe, DNA i RNA, są składnikiem strukturalnym materiału genetycznego człowieka i zwierząt. Adenina służy również jako prekursor adenozyny, który omówimy w następnej części tego artykułu. Pochodne adeniny mają również znaczenie terapeutyczne. Te pochodne, które noszą acykliczne fosfoniany nukleozydowe, mają aktywność przeciwwirusową i cytostatyczną. Obecnie te chemikalia są składnikami leków, które są stosowane w leczeniu infekcji wirusowych z ludzkiego wirusa niedoboru odporności, wirusów zapalenia wątroby typu B i C, cytomegalii i wirusa Epsteina-Barra.

Adenozyna

Adenozyna jest purynowym nukelozydem, który zawiera adeninę jako jej nukleobazę. Nukleozyd to związek zawierający nukleobazę przyłączoną do cząsteczki cukru przez wiązanie glikozydowe. W adenozynie ugrupowanie cukru jest ribose. Jego formuła chemiczna to c10H13N5O4.W porównaniu z adeniną adenozyna nie jest składnikiem materiału genetycznego. Jest to raczej ważne w różnych procesach fizjologicznych organizmu, ponieważ służy jako pochodna ważnego źródła energii: trifosforan adenozyny. Jako dowód nomenklatury, trifosforan adenozyny zawiera trzy cząsteczki fosforanu. Jest to ważna substancja chemiczna dla oddychania komórkowego i metabolizmu.

Adenozyna sama w sobie jest neuroprzekaźnikiem, który pełni różne funkcje fizjologiczne. Jeśli wiąże się to z mięśniami gładkich naczyń krwionośnych, powoduje rozluźnienie naczyń krwionośnych, umożliwiając prawidłowe przepływ krwi. Ma to znaczenie w badaniu medycyny, ponieważ w sercu adenozyna wiąże się z receptorami, które aktywuje szlak transdukcji sygnału. Powoduje to wpływ na ścieżki przewodzenia serca. To jest powód, dla którego adenozyna jest stosowana jako lekarstwo awaryjne w niektórych przypadkach zagrażających życiu arytmii.

Streszczenie
Związki chemiczne są nazwane na cześć ich składników strukturalnych. Chemikalia o podobnych składnikach, jak widać w adenine i adenozynie, mogą być mylące z powodu podobnych dźwiękowych nazwisk. Jednak te chemikalia mają różne struktury i funkcje. Adenina jest pochodną purynową, która składa się z sześciu grup aminowych w połączeniu z pięcioczłonkowym pierścieniem imidazolu i połączona z sześcioczłonkowym pierścieniem pirymidynowym. Adenina jest prekursorem adenozyny, która jest syntetyzowana przez przywiązanie ugrupowania cukru przez wiązanie glikozydowe. Zarówno adenina, jak i adenozyna mają ważne funkcje w ludzkim ciele. Adenina jest składnikiem materiału genetycznego, podczas gdy adenozyna działa jako neuroprzekaźnik i służy jako prekursor trifosforanu adenozyny, który jest głównym źródłem energii dla komórek. Adenina i adenozyna również pełnią funkcje terapeutyczne. Pochodne adeniny są wytwarzane farmaceutycznie jako przeciwwirusowe, podczas gdy adenozyna jest środkiem farmakologicznym, który leczy wady przewodzenia serca.

: