Ambien vs. Lunesta

Ambien (Zolpidem) I Lunesta (ezopiclone) Czy na receptę leki hipnotyczne niebenzodiazepiny stosowane w leczeniu bezsenności. Mają porównywalną skuteczność, ale oba mogą również uzależnić od poważnego ryzyka. W przeciwieństwie do Ambien, Lunesta nie jest ograniczona do użytku krótkoterminowego. Inne różnice między nimi leżą w ich dostępnych formach, dawce i niektórych skutkach ubocznych.

Wykres porównania

Wskazanie

Ambien (nazwa ogólna zolpidem), jest przepisanym w leczeniu bezsenności. Jest to uspokajający, który pomaga pacjentom szybciej zasnąć i jest dostępny w postaci tabletek 5 i 10 miligramów i 6.25- i 12.5-miligramowe tabletki o przedłużonym uwalnianiu. Tablety z rozszerzonym uwalnianiem pomagają użytkownikom dłużej zasnąć. Zolpidem jest również dostępny w podjęzykowych tabletkach i doustnym sprayu.

Lunesta (nazwa ogólna eshopiclone) jest również przepisywana do leczenia bezsenności. Lunesta, która jest hipnotyczna, pomaga użytkownikom szybciej zasnąć, a spać lepiej i dłużej. Lunesta występuje w tabletkach 1, 2 i 3-miligramowych.

Instrukcje stosowania

Ambien jest brany doustnie, na pusty żołądek tylko przez krótki okres leczenia, maksymalnie dwa tygodnie. Pacjenci biorą ambien doustnie na pusty żołądek. Przyjęcie leku na pełny żołądek zmniejsza jego skuteczność. Ponieważ upływ czasu między tym, kiedy lek jest przyjmowany, a kiedy zaczyna działać, jest bardzo krótki, użytkownicy są ostrożni. Muszą też mieć pełne siedem do ośmiu godzin, aby poświęcić się do snu.

Lunesta, również przyjmowane doustnie i na pusty żołądek, można brać dłużej niż dwa tygodnie.

Składowanie

Zarówno Ambien, jak i Lunesta powinny być przechowywane w temperaturze pokojowej z dala od światła i wilgoci. Zarówno Ambien, jak i Lunesta mają okres trwałości na trzy lata.

Jak to działa

Hipnotyczne, takie jak Ambien i Lunesta, poprzez spowolnienie aktywności mózgu, aby wywołać uspokajający efekt.

Skuteczność

Chociaż nie ma wielu badań bezpośrednio porównujących Ambien ^[1] i Lunesta, nie ma znanych wyraźnych zalet jednego z drugiej - zolpidem (ambien) jest porównywalna w skuteczności z innymi czynnikami hipnotycznymi, takimi jak esezopiclone (lunesta). ^[2]

Spór

Według artykułu w New England Journal of Medicine, Lunesta „był lepszy od placebo” według największych z trzech prób lunesta, ale nie skróciło początkowego czasu spadającego średnio o ponad 15 minut o ponad 15 minut. Informacje o skuteczności leku nie można było znaleźć na etykiecie: stwierdził tylko, że Lunesta jest lepszy od placebo. W najdłuższym i największym badaniu fazy 3 pacjenci z grupy Lunesta zgłosili, że zasypili średnio 15 minut i śpiąc średnio 37 minut dłużej niż w grupie placebo. Nawet wtedy przeciętny pacjent Lunesta nadal spełnił kryteria bezsenności i nie zgłosił klinicznie znaczącej poprawy czujności lub funkcjonowania następnego dnia.

Przewlekła bezsenność wśród osób starszych

W porównaniu z benzodiazepinami, niebenzodiazepina (w tym zolpidem i esezopiclone) ledwo wydawała się oferować żadne znaczące korzyści kliniczne w zakresie skuteczności lub tolerancji u osób starszych. Długoterminowe stosowanie środków uspokajających do bezsenności nie ma podstawy dowodów i tradycyjnie zniechęcono go do obaw o potencjalne działania niepożądane, takie jak zaburzenia poznawcze (amnezja przednich), sedacja w ciągu dnia, inboriacja motoryczna i zwiększone ryzyko wypadków samochodowych i upadków. Również skuteczność i bezpieczeństwo długoterminowego stosowania tych agentów nie zostały jeszcze ustalone. Długoterminowe skutki leczenia i najbardziej odpowiednia strategia zarządzania dla osób starszych z przewlekłą bezsennością nadal należy zbadać i ocenić.^[3]

Historia medyczna środki ostrożności

Pacjenci muszą szczegółowo opisać swoją historię medyczną lekarzom przed ubieganiem się o leczenie. Jeśli chodzi o Ambien, pacjenci zwłaszcza wspomnieć o chorobie nerek lub wątroby oraz wszelkich problemach psychicznych lub nastroju, takich jak depresja lub myśli samobójcze. Pacjenci powinni być szczerzy w historii osobistej lub rodzinnej w historii regularnego użytkowania/nadużywania narkotyków, alkoholu lub innych substancji oraz ich osobistej lub rodzinnej historii snu. Lekarze muszą również wiedzieć o problemach z płuc lub oddychaniem, takich jak przewlekła obturacyjna choroba płucna i bezdech senny lub obecność miastenii, choroby mięśni.

Jeśli chodzi o lunesta, pacjenci szczególnie muszą wspomnieć o każdej historii zatrucia z lekami, które naciskają układ nerwowy lub oddychanie, takie jak OUN lub depresyjki oddechowe, a także alkohol lub środki uspokajające. Muszą także omówić chorobę wątroby lub choroby płuc, takie jak przewlekła obturacyjna choroba płuc lub bezdech senny. Pacjenci powinni być szczerzy w historii osobistej lub rodzinnej w historii regularnego użytkowania/nadużywania narkotyków, alkoholu lub innych substancji, a także problemów psychicznych lub nastrojów, takich jak depresja.

Ryzyko

Według U.S. Administracja ds. Egzekwowania narkotyków, Zolpidem szybko zastępuje nielegalne środki uspokajające jako najczęstszy lek na gwałt. Molesterzy seksualne lub sprawcy napaści seksualnej używali Zolpidema do uśpiewania niczego niepodejrzewających ofiar.

Reakcje alergiczne

Natychmiast skontaktuj się z lekarzem, jeśli doświadczyłeś któregoś z poniższych po przyjęciu Ambien: wysypka, ule, swędzenie, obrzęk, trudności w oddychaniu lub połykaniu, duszności, nudności, wymiotach lub bólu w klatce piersiowej.

Reakcje alergiczne na lunesta obejmują wysypkę, ule, swędzenie, obrzęk, trudność oddychania lub połykania lub duszność oddechu.

Skutki uboczne

Następujące skutki uboczne ambien są dość powszechne, ale nie poważne: zawroty głowy, senność w ciągu dnia, ból głowy, niestabilność, nudności, zaparcia, biegunka, gaz, zgaga, ból brzucha, niekontrolowane wstrząsanie, drętwienie, nietypowe sny, ból mięśni i ciężkie miesiączki. Osoby starsze są bardziej podatne na wiele skutków ubocznych. Poważne, ale rzadkie skutki uboczne obejmują zmiany psychiczne, nastroju lub zachowania, takie jak nowa/pogarszająca się depresja, nieprawidłowe myśli, myśli o samobójstwie, halucynacjach, zamieszanie, pobudzenie, agresywne zachowanie lub lęk. Pacjenci mogą również doświadczać utraty pamięci, prowadzenia snu i innych problemów związanych z zachowaniem snu lub problemów z widzeniem.

Powszechne i niezbyt poważne skutki uboczne Lunesta obejmują ból głowy, ból, senność w ciągu dnia, zawroty głowy, nudności, wymioty, zgaga, nieprzyjemny smak, nietypowe sny, zmniejszone pożądanie seksualne, bolesne okresy menstruacyjne i powiększenie piersi u mężczyzn. Osoby starsze są bardziej podatne na wiele skutków ubocznych. Poważnymi, ale rzadkimi skutkami ubocznymi są utrata koordynacji, utrata pamięci i zmiany psychiczne, nastrój lub zachowanie, takie jak nowa/pogarszająca się depresja, nieprawidłowe myśli, myśli o samobójstwie, halucynacjach, zamieszanie, agitacja, agresywne zachowanie lub lęk.

Nowe badanie pokazuje większe ryzyko przyjmowania pigułek nasennych, czasem nawet śmierci:

Znęcanie się i przedawkowanie

Chyba że zarówno zgodnie z zaleceniami, ambien i lunesta mogą być tworzone.

Zolpidem powinien być stosowany przez krótki czas przy użyciu najniższej skutecznej dawki. 10 mg jest skuteczne w leczeniu bezsenności, gdy stosuje się sporadycznie mniej niż trzy i nie więcej niż pięć tabletek tygodniowo przez okres 12 tygodni ^[4]. 15 mg dawkowanie zolpidem nie ma widocznej przewagi klinicznej w stosunku do dawki zolpidem 10 mg. Objawy przedawkowania obejmują spowolnione oddychanie lub utratę przytomności, jeśli są podjęte więcej niż ukierunkowane.

Przedawkowanie lunesta może powodować lęk, skurcze brzucha, wymioty, pocenie się lub drżenie ekstremalne senność, zamieszanie, omdlenie lub śpiączka, jeśli przyjmą więcej niż ukierunkowane. Jeśli zostanie zużyty w ciągu ostatniej godziny, przedawkowanie eSezopiclone można leczyć za pomocą węgla aktywowanego lub przez płukanie żołądka ^[5].

Zależność i wycofanie

Tolerancja na leki i fizyczna zależność od zolpidem jest zwykle leczona stopniowym zmniejszeniem dawki w ciągu miesiąca, aby zminimalizować objawy odstawienia. Pacjenci, którzy przyjmują Ambien, mogą doświadczyć objawów odstawienia, takich jak nudności, wymioty, płukanie, skurcze żołądka, nerwowość lub drżenie.

W Stanach Zjednoczonych esezopiclone jest substancją kontrolowaną przez harmonogram IV na podstawie ustawy o substancjach kontrolowanych. Zastosowanie esezopiclonu może prowadzić do fizycznej i psychicznej zależności, której ryzyko wzrasta wraz z dawką i czasem użytkowania oraz jednoczesnym stosowaniem innych leków psychoaktywnych. Ryzyko jest również większe u pacjentów z nadużywaniem alkoholu lub narkotyków lub zaburzeniami psychicznymi. Pacjenci z Lunesta mogą doświadczać objawów odstawienia, takich jak lęk, skurcze brzucha, wymioty, pocenie się lub drżenie

Interakcje narkotykowe

Ambien oddziałuje z niektórymi lekami: oksybinian sodu; ryfampina; Azolowe przeciwgrzybice, takie jak ketokonazol; lekarstwo na sen lub lęk, takie jak Alprazolam, Diazepam i Lorazepam; Relaksan z mięśniami; narkotyczne środki przeciwbólowe, takie jak kodeina; leki przeciwdepresyjne, takie jak imipramina i sertralina; chlorpromazyna; itrakonazol; leki na lęk, przeziębienia lub alergie, choroby psychiczne, ból lub napady; ryfampina; środki uspokajające; tabletki nasenne; i środki uspokajające.

Lunesta oddziałuje również z niektórymi lekami: lekami wpływającymi na enzymy, które usuwają leki z twojego ciała; Azolowe przeciwgrzybicze, takie jak ketokonazol i itrakonazol; Antybiotyki makrolidowe, takie jak klarytromycyna i nefazodon; Leki HIV, takie jak rytonawir i nelfinavir i ryfampina; leki przeciwhistaminowe, które powodują senność, takie jak difenhydramina; leki przeciw anxiety, takie jak Diazepam; leki przeciwgąciowe, takie jak karbamazepina; Relaksan mięśni, takich jak cyklobenzapryna, metokarbamol; narkotyczne środki przeciwbólowe, takie jak kodeina; inne leki do snu; leki psychiatryczne, takie jak fenotiazyny, trójpierzyk i amitryptylina; i środki uspokajające.