Jaka jest różnica między psychodynamicznym i psychoanalitycznym?

4991
510
Marta Ruciński

Teorie psychodynamiczne i psychoanalityczne uznają znaczenie nieświadomych procesów psychologicznych i doświadczeń z dzieciństwa. Oba są również ściśle związane z Sigmund Freud, założycielem psychoanalizy. Wyjaśniają manifestacje mechanizmów obronnych, wolnego stowarzyszenia, analizy snów, konfliktów wewnętrznych itp. Stąd wiele źródeł używa tych terminów zamiennie. Jednak perspektywa psychodynamiczna obejmuje teorie i podejścia oparte na Freuda i jego wyznawcy (którzy mogli go później zaprzeczyć), podczas gdy perspektywa psychoanalityczna dotyczy podstawowych teorii i podejścia terapeutycznego Freuda Freuda.

Co to jest psychodynamiczne?

Perspektywa psychodynamiczna odnosi się do podejścia terapeutycznego i teorii opracowanych przez Freuda i wspieranych przez jego wyznawców, takich jak Neo-Freudowie (choć nie zgadzali się z niektórymi jego koncepcjami); Na ogół uznali seks i przywiązali większą wagę do wpływu środowiska społecznego. Niektórzy z nich są:

Carl Jung

Jung był szwajcarskim psychiatrą, który był proteudem Freuda. Jego teoria nazywa się „psychologią analityczną”; Poznał Freuda w 1907 roku, byli pod wrażeniem nawzajem pracy i nawiązali bliską przyjaźń. W rzeczywistości Freud postrzegał Junga jako swojego intelektualnego spadkobiercę. Jednak Jung oderwał się od feudu w 1913 r. Ze względu na różne koncepcje. Myślał, że teoria nieświadomości Freuda była zbyt negatywna i niekompletna. Na przykład Jung zaproponował, że istnieje głębsza i transpersonalna forma nieświadomości zwanej „zbiorową nieświadomością”, która objawia się uniwersalnymi symbolami. Następnie Freud odrzucił zainteresowanie Junga mitami jako nienaukowymi.

Alfred Adler

Adler był austriackim psychiatrą, jego teoria nazywa się „psychologią indywidualną”. Był pierwszym prezydentem wiedeńskiego społeczeństwa psychoanalitycznego; Dlatego był częścią wewnętrznego kręgu Freuda. Zamiast seksualnych i agresywnych pragnień, Adler wierzył, że kierujemy się poczuciem niższości w dzieciństwie i że ludzie powinni być badani jako całość. Z powodu jego nieporozumień z Freudem Adler opuścił społeczeństwo, zabierając ze sobą jedną trzecią członków.

Karen Horney

Horney był niemieckim psychoanalitykiem, który kwestionował także niektóre teorie Freuda. Przypisuje się jej za swoją psychologię feministyczną; Horney nie zgodził się z koncepcją „zazdrości penisa” (młode dziewczyny odczuwają niepokój, gdy zdają sobie sprawę, że nie mają penisa). Stwierdziła, że mężczyźni doświadczają „zazdrości łona”, że mężczyźni są zazdrośni o zdolność kobiet do noszenia dzieci.

Według American Psychological Association (2017) terapia psychodynamiczna jest dogłębną formą terapii rozmowy, która jest zwykle dostarczana raz w tygodniu (i zwykle jest briefer niż tradycyjna terapia psychoanalityczna). Oprócz patrzenia na nieświadome i przeszłe doświadczenia, podejście to rozważa również wpływ świata zewnętrznego. Jest to również znane jako „terapia zorientowana na wgląd”, która jest najstarszym rodzajem nowoczesnej terapii (Embogama, 2016).

Co to jest psychoanalityczne?

Perspektywa psychoanalityczna odnosi się do teorii i metod terapeutycznych opartych na oryginalnych dziełach Freuda, neurologa austriackiego. Termin „psychoanaliza” został wymyślony przez Freuda w 1896 roku. Jego zainteresowanie nieświadomym umysłem zostało pobudzone przez przypadek „Anna O.„Który został wyleczony, gdy odkryto jej stłumione wspomnienia (Ackerman, 2020). Podstawowe założenia tego podejścia obejmują:

Problemy psychologiczne są zakorzenione w nieświadomości.
Zabiegi koncentrują się na wprowadzeniu tłumionego konfliktu do świadomości.
Na osobowość mają w dużej mierze wpływ doświadczenia z dzieciństwa.
Osoby stosują mechanizmy obronne przed groźnymi informacjami z nieświadomości.
Umysł składa się z id, ego i superego.
Marzenia są królewską drogą do nieświadomości.
Całe napięcie wynika ze wzrostu libido i że cała przyjemność pochodzi z jego rozładowania.

Terapia psychoanalityczna zwykle odbywa się kilka razy w tygodniu z pacjentem na kanapie (American Psychological Association, 2017). Opiera się na teoriach psychoanalitycznych Freuda i jest ogólnie bardziej intensywna i trwa dłużej niż terapia psychodynamiczna.

Różnica między psychodynamiczną i psychoanalityczną

Teoretycy

Perspektywa psychoanalityczna odnosi się do teorii i metod terapeutycznych opartych na oryginalnych dziełach Freuda, który wymyślił termin „psychoanaliza” w 1896 roku. Z drugiej strony perspektywa psychodynamiczna odnosi się do podejścia terapeutycznego i teorii opracowanych przez Freuda i wspieranych przez jego wyznawców, takich jak Neo-Freudowie (Jung, Adler, Horney, Erikson, Klein itp.).

Centrum

Perspektywa psychodynamiczna ogólnie uważa seks i przywiązuje większą wagę do wpływu środowiska społecznego. Przeciwnie, perspektywa psychoanalityczna przywiązuje większy znaczenie na wpływ libido.

Terapia

Terapia psychodynamiczna jest dogłębną formą terapii rozmowy, która jest zwykle dostarczana raz w tygodniu (APA, 2017). Oprócz patrzenia na nieświadome i przeszłe doświadczenia, podejście to rozważa również wpływ świata zewnętrznego. Jest to również znane jako „terapia zorientowana na wgląd”, która jest najstarszym rodzajem nowoczesnej terapii (Embogama, 2016). Dla porównania terapia psychoanalityczna zwykle odbywa się kilka razy w tygodniu z pacjentem na kanapie (APA, 2017). Opiera się na teoriach psychoanalitycznych Freuda i jest ogólnie bardziej intensywna i trwa dłużej niż terapia psychodynamiczna.

Psychodynamiczne kontra psychoanalityczne

Streszczenie

Teorie psychodynamiczne i psychoanalityczne uznają znaczenie nieświadomych procesów psychologicznych i doświadczeń z dzieciństwa.
Perspektywa psychodynamiczna odnosi się do podejścia terapeutycznego i teorii opracowanych przez Freuda i wspieranego przez jego wyznawców, takich jak Neo-Freudianie.
Perspektywa psychoanalityczna odnosi się do teorii i metod terapeutycznych opartych na oryginalnych dziełach Freuda.
Perspektywa psychodynamiczna ogólnie uważa seks i przywiązuje większą wagę do wpływu środowiska społecznego.
W porównaniu z terapią psychoanalityczną terapia psychodynamiczna jest mniej intensywna i Briefer. Rozważa także wpływ świata zewnętrznego i niekoniecznie używa kultowej kanapy.