Różnice między faryzeuszy i saducees

Wstęp

Faryzeusze i saducee byli wpływowymi sektami żydowskimi z sprzecznymi filozofami w odniesieniu do wdrażania Tora. Faryzeusze i Sadducees również mieli sprzeczne poglądy na temat roli rządu w życiu obywateli żydowskich. Faryzeusze wierzyli, że Bóg ukarał Żydów, pozwalając opresyjnym poganom, takim jak Rzymianie na rządzenie nimi, ponieważ Żydzi odmówili utrzymania statutu Tora (Abels, 2005). Właśnie dlatego poparli stworzenie charakterystycznych praw, które powstrzymałyby Żydów przed dalszym obrażaniem Boga, przyjmując styl życia nie-Żydów. Podczas gdy Saducees wierzyli w autorytet Tora, Bardziej wspierali się również dla panujących władców (Abels, 2005). Dzieje się tak, ponieważ rozumieli, że mogą skorzystać, w sensie politycznym i ekonomicznym, z utrzymywania pokojowych stosunków z rządzącym rządem.

Różnice między faryzeuszy i saducees

Według Hardinga (2010) faryzeusze byli członkami rodzin żydowskich z klasy średniej, które były zobowiązane do utrzymania prawa mozaiki. Z drugiej strony Saducees pochodzi z żydowskiej arystokracji (Harding, 2010). Dlatego saducee byli narażeni na bardziej świeckie wykształcenie niż faryzeusze, a nawet uznani hellenizm. Główna różnica między faryzeuszy i saducees dotyczyła zrozumienia funkcji Tory w społeczeństwie żydowskim. Przywódcy wśród faryzeuszy byli nazywani Rabin, podczas gdy większość saducees działała jako kapłani i byli członkami Sanhedrin (Harding, 2010). Saducees utrzymywał, że pierwsze pięć książek Biblii, znanych również jako Tora, były największym autorytetem w sprawie woli Boga dla Żydów. Dla Saducees wszystkie inne prawa lub teksty poza świętą Torą nie mogły zostać policzone w ramach prawa. Natomiast faryzeusze wierzyli, że Bóg nie tylko zapewnił Żydom pisemne prawo, ale także prawo ustne (Harding, 2010).

Pisemnym prawem była Tora, podczas gdy prawo ustne składało się z ustnych tradycji i objawień, które zostały przekazane żydowskim prorokom, którzy przybyli po Mojżeszu. Zasadniczo faryzeusze wierzyli, że Bóg zezwala ludziom na interpretację Tory, wykonując swoje zdolności rozumowania do stosowania różnych praw do istniejących problemów. Faryzeusze również różnili się od saducees w sprawie życia pozagrobowego. Faryzeusze wierzyli w niebo i piekło i nauczali, że człowiek zostanie osądzony na podstawie jego przylegania do Tory i jego dzieł podczas pobytu na ziemi (The Sedalia Weekly Bazoo, 1980). Saducees nie wierzyli, że człowiek doświadczyłby zmartwychwstania po fizycznej śmierci.

Faryzeusze wierzyli, że Bóg wyśle ​​Żydom Mesjasza, który przyniesie pokój na świat i rządzi z Jerozolimy. Wierzyli również, że wszystkie okoliczności, które wpłynęły na życie Żydów, zostały wyświęcone Boską. Saducees nie wierzyli w nadchodzący Mesjasz i stwierdzili, że człowiek ma wolność woli i tworzy własne okoliczności (The Sedalia Weekly Bazoo, 1980).

Wniosek

Saducees byli zasadniczo liberalnymi elitarkami, którzy włączyli koncepcję wolnej woli do zrozumienia prawa mozaiki. Starali się zachować swoją kastę kapłańską i aktywnie wzięli udział w dyskursie politycznym, aby utrzymać wpływ na innych Żydów. Z drugiej strony faryzeusze byli bardziej religijnie zaangażowani w zachowanie ustawy ustnej i pisemnej, i regularnie uczestniczyli w tradycyjnych formach kultu w świątyni. Odrzucili zagraniczne ideologie i filozofie, takie jak hellenizm, i stworzył wiele przepisów, aby codziennie powstrzymać Żydów przed interakcją z poganami.