Różnica między łącznikiem a konstruktywizmem

Zarówno łączność, jak i konstruktywizm to teorie uczące się, które są skoncentrowane na uczniach i łączą się z przeszłością. Jednak łączenie kładzie większy nacisk na wpływ technologii i sieci. Poniższe dyskusje dodatkowo zagłębiają się w ich rozróżnienia.

Co to jest łączność?

Connectivism to teoria uczenia się, która uznaje wpływ technologii, społeczeństwa, sieci osobistych i działań związanych z pracą. Zasadniczo jest to nauka społeczna, która jest sieć (Duke i in., 2013). Zostało to opracowane przez George'a Siemensa, pisarza, mówcę, badacza i pioniera w rozwoju masywnych otwartych kursów online (MOOCS). Siemens sugeruje, że uczenie się jest procesem sieciowym, łączymy wcześniejszą wiedzę z obecnymi informacjami, aby stworzyć nowe znaczenia i zrozumienie. Ponadto Stephen Downes, filozof, autor i komentator, ściśle współpracował z Siemens. Napisał ebook „Łączy i wiedza łączna”. Łączy się jest alternatywną teorią behawiorizmu, poznawczego i konstruktywizmu, które zostały rozwinięte w czasach, gdy na uczenie się nie miało znaczącego wpływu technologia.

Zasady łączności obejmują (Siemens):

• Proces uczenia się jest połączeniem źródeł informacji.

Można to zilustrować doświadczenie Siemensa jako blogera. Pojęcia, które napisał, były produktem jego poprzednich odczytów i jego obecnej wiedzy.

• Technologia może znacząco wpłynąć na naukę.

Artykuł Siemensa zatytułowany: „Łączy: teoria uczenia się dla epoki cyfrowej”. Uczenie się, które jest zdefiniowane jako „wiedza możliwa do działania”, w dużej mierze występuje zewnętrznie i że jest przechowywana i ułatwiona przez technologię.

• Różnorodność opinii może spowodować naukę.

Ekspozycja na różnorodne widoki może prowadzić do spostrzeżeń; Osoby mogą połączyć swoją obecną wiedzę z innymi wiedzą.

• Podstawową umiejętnością jest wykrywanie połączeń między pomysłami.

Możliwość połączenia i klasyfikowania takich opinii może utorować drogę do większej liczby hipotez lub wniosków.

• Uczenie się odbywa się, gdy podejmujemy decyzje.

Jesteśmy bombardowani różnymi informacjami z równie różnorodnych źródeł i platform. Wybór tego, który do nauki i jak go stosować, manifestuje wiedzę przydatną. To, co jest właściwe dzisiaj, jutro może być złe. Ponieważ nauka nie jest już procesem wewnętrznym i indywidualistycznym, na naszą wiedzę mają duży wpływ zmiany w społeczeństwie i wprowadzenie nowych narzędzi.

• Możliwość dowiedzenia się więcej jest ważniejsza niż to, co jest obecnie znane.

Uczeń wyposażony w technologię ma przewagę, szczególnie jeśli chodzi o aktualne informacje. Ponadto zdolność do wiedzy o tym, co jest potrzebne w przyszłości, jest bardziej pomocna niż to, co już wiadomo.

• Obecna i dokładna wiedza jest celem działań edukacyjnych.

Aby zdarzyć się prawdziwa nauka, musimy zagłębić się w prawdziwe i aktualne informacje; Nasze spostrzeżenia powinny opierać się na wiedzy faktycznej.

• Ciągłe uczenie się można osiągnąć poprzez pielęgnowanie połączeń.

Możliwość ciągłego dostępu do różnych pomysłów prowadzi do ciągłego wzbogacenia.

Co to jest konstruktywizm?

Konstruktywizm jest teorią sugerującą, że uczenie się jest aktywnym procesem; Uczniowie tworzą, syntetyzują i stosują nowe koncepcje na podstawie ich obecnej i przeszłej wiedzy. Była to odpowiedź na koncentrację behawiorizmu na obserwowalnym zachowaniu; Konstruktywiści starali się podkreślić, co działo się w umyśle ucznia. Zasady konstruktywizmu obejmują następujące (McLeod, 2019):

• Wiedza jest konstruowana

Osoby tworzą nową wiedzę na podstawie wcześniejszego uczenia się; Również uczniowie konstruują społecznie z doświadczeń z innymi. Zamiast abstrakcyjnej koncepcji, nauka jest czymś, co jest wykonywane i dzielone.

• Uczenie się jest aktywnym procesem

Zamiast postrzegać uczniów jako „puste naczynia”, są one postrzegane jako aktywni agenci, którzy korzystają z eksperymentów i innych rzeczywistych działań rozwiązywania problemów. Chociaż informacje mogą być pasywnie przyjęte, proces zrozumienia jest aktywny, ponieważ należy nawiązać znaczące powiązania między wiedzą z przeszłości i obecnej.

• Wiedza jest osobista

Każda osoba ma unikalny punkt widzenia; Dlatego uczniowie mogą mieć różne interpretacje z tego samego doświadczenia.

• Uczenie się w umyśle

Uczniowie konstruują własną interpretację doświadczeń; Ciągle rozwijają swoje mentalne modele rzeczywistości.

Oto niektóre rodzaje konstruktywizmu:

• Konstruktywizm poznawczy

Teoria ta stwierdza, że ​​wiedza jest konstruowana w oparciu o istniejące struktury poznawcze; Stąd uczenie się zależy od obecnego poziomu rozwoju poznawczego. Jean Piaget, szwajcarski psycholog dziecięcy, zaproponował, aby uczniowie tworzyli i testować własne teorie. Jednym z jego koncepcji jest „równowaga”, siła rozwoju poznawczego. Równowaga osiąga się, gdy nowe informacje są zamontowane w istniejących schematach. Na przykład czujemy się nieswojo, gdy przedstawiamy informacje, których nie rozumiemy; takie jak różnica między konstruktywizmem a połączeniem. Dlatego czytamy o tym więcej i osiągamy równowagę, gdy w końcu rozumiemy ich różnice, włączając nowe informacje z naszą obecną wiedzą.

• Radykalny konstruktywizm

Ta teoria zakłada, że ​​należy skonstruować całą uczenie się i że uczenie się skoncentrowane na nauczycielach nie ma użyteczności. „Radykalny konstruktywizm” został wymyślony przez Ernst von Glasersfeld w 1974 roku. Glasersfeld stwierdził, że to, co robimy z doświadczenia, jest jedyną rzeczywistością, o której jesteśmy świadomi. Podkreślił, że konieczne jest, aby konstruktywizm był kompletny, a zatem radykalny, aby zapobiec „fantazyjnego realizmu” (Riegler, 2001).

• Konstruktywizm społeczny

Teoria ta jest wariantem konstruktywizmu poznawczego; Został opracowany przez Lev Wygotskiego, radzieckiego psychologa. Twierdził, że funkcje poznawcze są produktem interakcji społecznych; Ergo, Learning to proces integracji ze społecznością wiedzy. Jedną z jego koncepcji jest strefa bliższego rozwoju, zakres umiejętności, które uczeń może wykonać z pomocą bardziej kompetentnego innego.

Różnica między łącznikiem a konstruktywizmem

Definicja

Connectivism to teoria uczenia się, która uznaje wpływ technologii, społeczeństwa, sieci osobistych i działań związanych z pracą. Twierdzi, że uczenie się zmieniło się wraz z nadejściem przeglądarek internetowych, wyszukiwarek, mediów społecznościowych itp. Jeśli chodzi o konstruktywizm, jest to teoria, która sugeruje, że uczenie się jest aktywnym procesem; Uczniowie tworzą, syntetyzują i stosują nowe koncepcje na podstawie ich obecnej i przeszłej wiedzy.

Odpowiedź na…

Łączy się potępia granice behawiorizmu, poznania i konstruktywizmu (Duke i in., 2013). Dla porównania konstruktywizm był odpowiedzią na koncentrację behawiorizmu na obserwowalnym zachowaniu; Konstruktywiści starali się podkreślić, co działo się w umyśle ucznia (McLeod, 2019).

Technologia

Łączy się kładzie większy nacisk na wpływ technologii i sieci (Heick, 2017), podczas gdy konstruktywizm powstał w czasach, gdy na uczenie się nie miał znacząco na „cyfrowy świat”.

Zwolennik

Łączy został opracowany przez George'a Siemensa i Stephena Downesa, podczas gdy konstruktywizm opracował między innymi Jean Piaget, Ernst von Glasersfeld i Lev Wygotsky.

Typy

W przeciwieństwie do łączności konstruktywizm ma typy, które obejmują konstruktywizm poznawczy, radykalny konstruktywizm i konstruktywizm społeczny.

Łączy vs konstruktywizm

Streszczenie

• Łączy się kładzie większy nacisk na wpływ technologii i sieci.
• Łączy został opracowany przez Siemens, podczas gdy konstruktywizm został opracowany między innymi przez Piaget, Glasersfeld i Wygotsky.
• W przeciwieństwie do łączności konstruktywizm ma typy (poznawcze, radykalne, społeczne itp.).