Różnice między CRC a sumą kontrolną

CRC vs Summa kontrolna

Dane w dowolnym momencie są przechowywane w komputerze z zamiarem ich przesyłania, istnieje potrzeba upewnienia się, że dane nie są uszkodzone. Gdyby wysłano uszkodzone dane, przesyłane byłyby niedokładne dane i mogą nie działać zgodnie z żądaniem. Istnieje zatem potrzeba systemu wykrywania błędów, który sprawdza, czy wszystkie wprowadzone dane są w porządku i nie uszkodzone przed wystąpieniem jakichkolwiek szyfrowania lub transmisji. Istnieją dwie główne metody sprawdzania danych.

Suma kontrolna to prawdopodobnie najstarsze metody zastosowane w sprawdzaniu poprawności wszystkich danych przed wysłaniem. Suma kontrolna pomaga również w uwierzytelnianiu danych, ponieważ surowe dane i wprowadzone dane powinny być zgodne. Jeśli zauważona zostanie anomalia, zwana nieprawidłową sumą kontrolną, istnieje sugestia, że ​​w danej metodzie mogła istnieć kompromis danych.

Cykliczny kontrola redundancji lub CRC, jak jest powszechnie wspominany, to koncepcja zastosowana również do walidacji danych. Zasada stosowana przez CRC jest podobna do sum kontrolnych, ale zamiast korzystać z systemu 8 bajtów zastosowanego przez Sumę kontrolną do sprawdzania spójności danych, podział wielomianowy jest używany w określeniu CRC. CRC ma najczęściej o długości 16 lub 32 bitów. Jeśli brakuje pojedynczego bajtu, niekonsekwencja jest oznaczona w danych, ponieważ nie sumuje się do oryginału.

Różnice

Jedną z różnic odnotowanych między 2 jest to, że CRC stosuje formułę matematyczną opartą na kodowaniu 16- lub 32-bitowym, w przeciwieństwie do sumy kontrolnej opartej na 8 bajtów w sprawdzaniu anomalii danych. CRC opiera się na podejściu skrótu, podczas gdy suma kontrolna otrzymuje swoje wartości z dodania wszystkich obciętych danych, które mogą być dostępne w 8 lub 16 bitach. CRC ma zatem większą zdolność rozpoznawania błędów danych jako pojedynczego braku w systemie skrótu, który zmienia ogólny wynik.

Suma kontrolna, z drugiej strony, wymaga mniejszej przejrzystości i zapewni wystarczające wykrywanie błędów, ponieważ stosuje dodanie bajtów ze zmienną. Można zatem powiedzieć, że głównym celem CRC jest złapanie zróżnicowanego zakresu błędów, które mogą powstać podczas transmisji danych w trybie analogowym. Z drugiej strony, może być zaprojektowana w przypadku regularnych błędów, które mogą wystąpić podczas wdrażania oprogramowania.

CRC jest ulepszeniem w stosunku do suum kontrolnych. Jak wcześniej wspomniano, sumy kontrolne są tradycyjną formą obliczeń, a CRC to tylko rozwój arytmetyki, który zwiększa złożoność obliczeń.  Zasadniczo zwiększa to obecne dostępne wzorce, a zatem więcej błędów można wykryć metodą. Wykazano sumę kontrolną wykrywania głównie błędów jednolitowych. Jednak CRC może wykryć wszelkie podwójne błędy obserwowane w obliczaniu danych. Zrozumienie różnic między dwiema metodami walidacji danych, gromadzona jest wiedza na temat tego, dlaczego te dwie metody są wykorzystywane ręcznie w protokole internetowym, ponieważ zmniejsza podatność na protokoły internetowe występujące.

Streszczenie :

- CRC jest dokładniej.

- Suma kontrolna to starsza z dwóch programów.

- CRC ma bardziej złożone obliczenia, w przeciwieństwie do suma kontrolnego.

- Suma kontrolna wykrywa głównie zmiany w pojedynczych danych w danych, podczas gdy CRC może sprawdzić i wykrywać dwucyfrowe błędy.

- CRC może wykryć więcej błędów niż suma kontrolna ze względu na bardziej złożoną funkcję.

- Suma kontrolna jest stosowana głównie w sprawdzaniu poprawności danych podczas wdrażania oprogramowania.

- CRC służy głównie do oceny danych w analogowej transmisji danych.