Różnice między amylopektyną i glikogenem

Amylopektyna vs glikogen

Ludzie spożywają duży odsetek węglowodanów, które proporcjonalnie osiąga do 60 procent. Może to być zadziwiająca kwota; Potrzebujemy jednak energii, którą dostarczają węglowodany. Jeśli mamy wystarczającą ilość węglowodanów w naszym ciele, możemy wykonywać nasze codzienne zadania. Dietetycy radzą nam jeść duże posiłki, szczególnie rano, ponieważ musimy mieć wystarczającą ilość węglowodanów do wydawania przez cały dzień.

Spożywamy przede wszystkim węglowodany w postaci skrobi. Istnieją dwa źródła energii, na których ludzie zależą, a mianowicie amylopektyna i glikogen. Jakie są różnice między amylopektyną a glikogenem?

Jak wspomnieliśmy wcześniej, zarówno amylopektyna, jak i glikogen są źródłem energii. Amylopektyna jest nierozpuszczalnym składnikiem skrobi, podczas gdy glikogen jest rozpuszczalną postacią skrobi. Amylopektyna należy do kategorii polisacharydu, który składa się z kilku długich łańcuchów gałęzi cukru. Długość jego łańcuchów wynosi od 2000 do 200 000 jednostek glukozy. Z drugiej strony rozgałęzia się między każde 20-24 cząsteczek glukozy.

Amylopektyna jest wytwarzana przez rośliny, które można przechowywać w ich owocach, nasionach, liściach, łodygach i korzeniach. Wśród naszych ulubionych potraw, które zawierają ten składnik skrobiowy, są: ziemniaki, ryż, kukurydza i wiele więcej. Te cząsteczki skrobi, składające się z amylopektyny, nie są rozpuszczalne w wodzie. Aby móc rozbić amylopektynę, musimy podgrzewać lub gotować jedzenie. Ludzie mają również amylazę ślinową, enzym znaleziono w naszej ślinie, która również pomaga rozbić amylopektynę.

Czy wiesz, że amylopektyna zawiera około 80 procent cząsteczek skrobi większości roślin? Jeśli zastanawiasz się nad strukturą amylopektyny, wygląda podobnie do glikogenu. Jeśli amylopektyna można znaleźć w roślinach, glikogen występuje u zwierząt, ponieważ jest to zwierzęcy polisacharyd glukozy. Możesz mieć dawkę glikogenu z mięsa, jelita i wątroby zwierząt. Po zjedzeniu glikogen zamienia się w glukozę, więc staje się ważnym źródłem energii.

Glikogen może być przechowywany w ludzkim ciele, co stanowi 2000 kilokalorii. Kiedy jemy, ten poziom glikogenu jest odświeżony. Z kolei mamy stabilną dostawę energii. Zwierzęta, a także ludzie, muszą przechowywać glikogen w swoich ciałach. Chociaż kwasy tłuszczowe odgrywają ważniejszą rolę niż glikogen, nasz mózg potrzebuje wystarczającej ilości glukozy. Inną ważną kwestią jest to, że musimy regulować nasz poziom glukozy we krwi.

Abyśmy mieli ciągłą dostawę energii, musimy zjeść odpowiednią ilość żywności. Potrzebujemy amylopektyny i glikogenu w naszym ciele, aby móc wykonywać funkcje ciała.

Streszczenie:

1. Amylopektyna i glikogen są polisacharydami. Te polisacharydy są dla ludzi wielkich źródeł energii. Amylopektyna jest nierozpuszczalną postacią skrobi, podczas gdy glikogen jest rozpuszczalną postacią skrobi.

2. Wielkie źródła amylopektyny pochodzą z roślin, w tym: ryż, kukurydza, ziemniaki i inne produkty skrobiowe. Z drugiej strony glikogen znajduje się w mięsie, jelit i wątrobie zwierząt.

3. Aby móc rozbić amylopektynę, musimy podgrzewać lub gotować nasze jedzenie. Nasza ślina, która zawiera enzym zwany amylazą ślinową, pomaga również rozbić amylopektynę. Z drugiej strony glikogen można łatwo rozpuścić w wodzie. Kiedy rozpuszcza się w wodzie, ma postać glukozy. Innymi słowy, spożywanie roślin i zwierząt jako żywności jest bardzo ważne dla naszego systemu organizmu, aby uzyskać niezbędne składniki odżywcze, których potrzebują.

4. Rośliny mogą przechowywać około 80 procent amylopektyny, podczas gdy zwierzęta mogą przechowywać glikogen do około 2000 kilokalorii. Oba polisacharydy muszą być przechowywane, aby mieć stabilny i stałą dostawę energii.