Różnica między granicą plastyczności a wytrzymałością na rozciąganie

Różnica między granicą plastyczności a wytrzymałością na rozciąganie

Granica plastyczności w stosunku do wytrzymałości na rozciąganie

Wytrzymałość na rozciąganie określa siłę potrzebną do pociągnięcia liny, drutu lub wiązki konstrukcyjnej do etapu, w którym pęka. W szczególności wytrzymałość na rozciąganie materiału to maksymalna ilość naprężenia rozciągającego, które może powstrzymać przed awarią. Granica plastyczności, czyli punkt wydajności, opisano w naukach inżynieryjnych jako punkt naprężenia, w którym każdy materiał zaczyna deformować plastycznie.

Granica plastyczności jest jednym z rodzajów wytrzymałości na rozciąganie. Zablina plastyczności definiuje się jako granica plastyczności, która jest w rzeczywistości poziomem naprężeń, na którym trwałe odkształcenie 0.2% pierwotnego wymiaru materiału i definiuje się jako poziom naprężenia, na którym materiał może wytrzymać naprężenie, zanim zostanie odkształcony trwale.

Przed osiągnięciem punktu wydajności materiał zniekształci elastycznie i powraca do swojego pierwotnego kształtu, gdy pojawia się represja, a naprężenie jest usuwane. Poza punktem wydajności na pewno istniałoby pewne stałe odkształcenie w materiale, którego nie można odwrócić.

W inżynierii strukturalnej wydajność jest definiowana jako wieczne deformacja plastyczna elementu konstrukcyjnego po zastosowaniu naprężenia. Wytrzymałość na rozciąganie opiera się na wielu czynnikach, które obejmują limit sprężystości - który jest zdefiniowany jako najniższe naprężenie, przy którym można mierzyć trwałe odkształcenie. Wymaga to złożonej iteracyjnej procedury obciążenia i jest poważnie zależne od precyzji aparatu i zdolności mechanika. Opiera się również na granicy proporcjonalnej, w punkcie, w którym krzywa naprężenia staje się nieliniowa. W większości materiałów metalicznych limit sprężystości i limit proporcjonalny są zasadniczo identyczne.

Streszczenie:

Wytrzymałość na rozciąganie to stopień zastosowany do pomiaru siły, która jest wymagana do wyciągnięcia czegoś, na przykład drutu, wiązki konstrukcyjnej lub liny do etapu, w którym pęka. Z drugiej strony granica plastyczności lub punkt wydajności jest punktem naprężeń, przy którym każdy materiał deformuje plastycznie.