Różnica między wydajnością a wskaźnikiem kuponu

Różnica między wydajnością a wskaźnikiem kuponu

Wydajność vs. Stawka kuponu

Warunki bankowe i finansowe mogą być czasami mylące, zwłaszcza gdy ktoś ma bardzo ograniczone lub żadne doświadczenie z pozornie nieskończoną listą warunków branży finansowej. Niektóre słowa są często używane razem, co całkowicie zmienia ich znaczenie. Dzieje się tak przy użyciu warunków „stopa wydajności” i „stawka kuponu”, dwa terminy powszechnie napotykane przy zakupie i zarządzaniu obligacjami. W finansach ich połączone użycie przekłada się na koncepcję „Wyższa szybkość kuponu oznacza wyższą wydajność.„Oprócz ich użycia w odniesieniu do obligacji, te dwa terminy są zupełnie inne od siebie.

Do celów tego artykułu definicja działalności gospodarczej i finansowej dla stopy rentowności to odsetki uzyskane przez pożyczkodawcę pożyczonych, co jest wyrażone jako procent całkowitej inwestycji. Stopa wydajności zależy od kwoty zwróconej pożyczkodawcy bezpieczeństwa. Na rentowność obligacji ma wpływ cena, którą kupujący płaci za zakup. Intuicyjnie kupujący wolą obligacje sprzedawane po niższych cenach, ponieważ mają wyższą wydajność. Wyższa stopa kuponu powoduje wyższą wydajność, ponieważ obligacja zapłaci wyższy odsetek wartości nominalnej jako odsetki każdego roku. Oprócz stawki ceny i kuponu na stopę wydajności wpływa również liczba lat pozostałych do terminu zapadalności, a także różnicę między jego wartością nominalną a obecną ceną.

I odwrotnie, stopa kuponu obligacji to kwota odsetek wypłacanych rocznie, wyrażona jako procent wartości nominalnej obligacji. W niektórych przypadkach nazywa się to również „wydajnością kuponu.„Termin„ kupon ”pochodzi ze starej praktyki emisji obligacji z odłączalnymi kuponami. Kupony są prezentowane emitentowi za każdym razem, gdy należy pobrać zaplanowaną płatność odsetkową. Ta prosta praktyka nie jest już używana; Obligacje są zarejestrowane na zautomatyzowane systemy, a płatność odsetek jest w większości wykonywana za pomocą transferu elektronicznego lub czeku.
Aby jeszcze bardziej zrozumieć, w jaki sposób współczynnik wydajności i współczynnik kuponu współdziała ze sobą, oto kilka przykładów. Obligacje z 5% rocznymi odsetkami również ma stopę kuponu 5%. Zastosowanie tych stawek do obligacji o wartości nominalnej 10 000 USD zwróci 10 500 USD (e.G., 10 000 USD + 5%) na koniec roku obrotowego. W innym przykładzie obligacja jest kupowana za 20 000 USD z kuponem o wartości 200 USD. Wskaźnik kuponu wyniósłby 1% (e.G., 200/20 000 * 100). Istnieją przypadki, w których obowiązują obligacje zero kuponów; W takim przypadku obligacja nie przyniesie żadnych dodatkowych zwrotów innych niż te pochodzące z różnicy ceny zakupu i faktycznej wartości.

Gdyby obligacja 10 000 USD ma średnio 4% zwrotu co roku, miałby również stopę wydajności 4%. Zatem stopa wydajności wyniosłaby 400 USD, co stanowi cztery procent 10 000 USD. Teraz, jeśli obligacja zakupiona w wysokości 20 000 USD daje rentowność o wartości 400 USD, wówczas jej stopa wydajności wynosi 2% (e.G., 400/20 000 * 100). Po prostu stwierdzono, że stopa wydajności jest bezpośrednio skorelowana z stopą kuponu obligacji. Im wyższe obligacje kuponowe, tym wyższa wydajność.

Streszczenie

1.Stopa wydajności i stawka kuponu to warunki finansowe powszechnie stosowane przy zakupie i zarządzaniu obligacjami.
2.Stopa wydajności to odsetki uzyskane przez kupującego od zakupionej obligacji i jest wyrażany jako procent całkowitej inwestycji. Stopa kuponu to kwota odsetek pochodzących każdego roku, wyrażona jako odsetek wartości nominalnej obligacji.
3.Stopa wydajności i stawka kuponu są bezpośrednio skorelowane. Im wyższa stopa obligacji kuponowych, tym wyższa stopa wydajności.
4.Średnia stopa kuponu zebrana w ciągu wielu lat określa stopę wydajności.
5.Oprócz stawki kuponu na rentowność ma również wpływ cena, liczba lat pozostaje do dojrzałości i różnica między jej wartością nominalną a obecną ceną.