Różnica między wigor, wigor i energiczne

Słowa „wigor”, „wigor” i „energiczne” to formy tej samej koncepcji. Wszystkie trzy słowa pochodziły przez francuski z języka łacińskiego. Zarówno „wigor”, jak i „wigor” pochodzą z łacińskiej i francuskiej pisowni „wigoru” - choć było to również pisane „wigur” i „wigor” w języku francuskim - co oznacza to samo, co współczesne słowa. Łacińskie „wigor” pochodziło z przymiotnika „vigeo”, co oznaczało „rozwijam”, „prosperuję” lub „żyję”. „Energiczny” odbył bardziej pośrednią drogę do angielskiego. Przymiotnik został po raz pierwszy utworzony w średniowiecznej łacinie jako „vigorosus” od słowa „wigor”, stał się francuskim „wigorosem” i stamtąd został przyjęty do angielskiego.

„Wigor” i „wigor” są rzeczami rzeczowników. Zazwyczaj odnoszą się do siły. To prawie zawsze oznacza aktywny pokaz siły, taki jak podnoszenie ciężarów, zamiast siły pasywnej, takie jak wytrzymanie trudności. Odnoszą się głównie do koncepcji siły lub do niej jako pojemności. Ktoś z dużą wigością lub wigością miałby możliwość wykazania dużej siły, gdyby został do tego popchnięty.

Chociaż są one inaczej pisane, nie ma różnicy między tymi dwoma innymi niż region głośnika lub pisownia. W Stanach Zjednoczonych bardziej powszechne jest przeliterowanie słowa „wigor”. W Wielkiej Brytanii lub innych dialektach Wspólnoty Narodów „wigor” jest bardziej powszechną pisownią. Powodem, dla którego pisownia różni się w Stanach Zjednoczonych, jest człowiek o imieniu Noah Webster. Był pisarzem pierwszego słownika Stanów Zjednoczonych i wielu podkładów językowych. Jednym z jego celów, oprócz poprawy umiejętności czytania, było uproszczenie języka i niektórych pisowni. W tym czasie była debata, nad którą pisownia przyjmować dla niektórych słów, ponieważ niektórzy ludzie chcieli popchnąć język, aby bardziej przypominali łacina, a inni wolą angielską pisownię. Jego pomysłem na rozstrzygnięcie było powrócenie do pisowni łacińskich dla wielu z tych słów, a ponieważ był bardzo wpływowy w Stanach Zjednoczonych, jego pomysły złapane. Właśnie dlatego powszechne jest widzenie niektórych słów napisanych z Z w USA angielskim, na przykład w zakończeniu „ize”: w ten sposób był pisany po łacinie. Dla słów takich jak wigor, które można pisać albo u lub bez, takie jak „kolor” i „kolor” lub „honor” i honor ”, forma bez U była oryginalną latynoską pisownią.

Ponieważ pisownia była pierwotnie „wigor”, prowadzi to do pytania, dlaczego angielski podniósł U pierwszego miejsca. Te słowa zostały zapożyczone z francuskiego, gdzie -our zakończenie odzwierciedlało inną wymowę. Pewne pisownia dla tych słów były przechowywane, nawet jeśli wymowa w języku angielskim nie odzwierciedlała francuskiej pisowni. Dobrym przykładem jest „pułkownik”, który jest wymawiany dokładnie tak samo jak „jądro”, ale zachowuje pisownię zupełnie innej francuskiej wymowy. Mimo że „wigor” i „wigor” są wymawiane tak samo, nadal jest odziedziczone u w jednym z nich.

„Energiczne” to forma przymiotnika. W przeciwieństwie do formy rzeczownikowej, nie jest akceptowane, aby przeliterować to „energiczne”, ponieważ jest to błędne błędne. Kiedy został zapożyczony z francuskiego, słowo to nie miało w sobie, ponieważ pisownia została pobrana z łaciny. Słowo „energiczne” oznacza posiadanie cech lub zdolności aktywnej siły. Może to również oznaczać silny lub szybki wzrost.

Podsumowując, „wigor” i „wigor” to to samo słowo pisane na różne sposoby. Są rzeczownikami i oba mają na myśli siłę lub zdolność do siły. „Energiczne” jest przymiotnikiem i oznacza posiadanie cech wigoru lub wigoru.