Różnica między cennym i nieocenionym

Słowa „cenne” i „nieocenione” to dziwna para słów. Jeśli znasz angielskie lub łacińskie prefiks, na pierwszy rzut oka powinny oznaczać dokładne przeciwieństwo siebie. Jednak w swobodnej mowie są prawie wymienne. Wynika to z skomplikowanej etymologii.

Prefiks „in-”, który pochodzi z łaciny, może oznaczać coś w stylu „wewnątrz”, jak w słowie „wgląd”. Jednak w tym przypadku ma drugie znaczenie, które „nie” jest „nie”. Znajduje się go w słowach takich jak „niezdolny”, co oznacza „nie jest w stanie”. Prefiks „nie-” jest podobny.

Z tego powodu słowo „nieocenione” oznacza „nie jest cenne”. A jednak można go użyć do znaczenia dokładnie tego samego, co słowo „cenne”.

„Cenne” pochodzi od głównego słowa „wartość” i sufiks ”-able '. Sufiks „-able” jest powszechny w języku angielskim. Oznacza to z grubsza „dopasowanie do bycia”. Na przykład, jeśli coś jest ruchome, wówczas można je przenieść, co oznacza, że ​​można go przesunąć. Znaczenie „możliwe” jest najczęściej używane dzisiaj, ale są inne. Jeśli coś jest modne, to nadaje się do mody, co oznacza, że ​​jest zgodne z aktualną modą.

Pierwotnie został przeniesiony z francuskiego i łaciny i znaleziono tylko w pożyczonych słowach, ale z czasem ludzie zaczęli go używać w czasownikach angielskich, zwłaszcza kończących się w „-ate”, aby tworzyć przymiotniki. Później ludzie zaczęli go używać ze wszystkimi formami słów, w tym rzeczowników i zwrotów czasowników, na przykład w słowie „kopnięcie”.

To prowadzi nas do samego słowa „wartość”. To zarówno rzeczownik, jak i czasownik. Rzeczownik odnosi się do znaczenia przywiązanego do obiektu lub na bardzo ważnym obiekcie, takim jak moralność. Forma czasownika oznacza akt przywiązania znaczenia na obiekcie, czy to poprzez oszacowanie znaczenia, czy przyznając mu wysokie szacunek. Jednak nie była to pierwotnie czasownik „wartości”.

Słowo „cenne” zostało utworzone z powrotem, gdy jedyne angielskie słowa przypisały „sufiks„) były czasownikiem kończącym się w „-ate”, co oznacza, że ​​prawdopodobnie powstał ze słowa „Valuate”. Oznacza to specjalnie oszacowanie wartości czegoś ważnego. Słowo to zostało przejęte głównie przez podobne słowo „Ocena”, które jest czasownikiem utworzonym z francuskiego słowa „ocena”.

Z tego powodu słowo „cenne” oznacza coś, co ma znaczenie, które można oszacować. Innymi słowy, jeśli masz cenny obiekt, możesz ustalić, ile byłoby warto, gdybyś go sprzedał, jak ważne byłoby dla całego świata, a około. Od dawna powszechną praktyką jest przyjmowanie pewnych rzeczy specjalistom, aby dowiedzieć się, czy możesz je sprzedać. Zwykle odbywa się to tylko przedmiotom o nieodłącznej wartości, takich jak klejnoty, dzieła sztuki lub wynalazki. Stąd, jeśli coś może być cenione, jest prawdopodobne, że jest już warte wiele.

Słowo „nieocenione” jest przeciwieństwem tego. Jest to coś, czego nie można oszacować, na przykład miłość rodzica. To wiele znaczy, ale nie możesz na to umieścić na tym ceny.

Obaj opisują coś ważnego, niezależnie od tego, czy można to oszacować, dlatego zaczęły oznaczać to samo. Ponieważ oboje przyjęli to samo znaczenie, zwykle nie ma znaczenia, który z nich jest używany, chyba że jest w historycznym zestawie pracy, gdy były odrębne.

Podsumowując, „cenne” opisuje coś, co warto oszacować. „Nieocenione” opisuje coś, co warto, czego nie można oszacować. Oba są używane w dokładnie tych samych kontekstach i często można je używać zamiennie.