Różnica między komunikacją w górę i w dół

Komunikacja w górę odnosi się do tej formy komunikacji, która płynie od dołu do góry. Z drugiej strony, komunikacja w dół jest komunikacja, która porusza się od góry do dołu. Komunikacja jest kręgosłupem organizacji, ponieważ bez jej doskonałych relacji nie może się rozwijać, a organizacja nie będzie w stanie skutecznie funkcjonować, aby osiągnąć cele. Dotyczy znaczącej i skutecznej interakcji między dwoma lub więcej osobami.

Istnieją dwa kanały komunikacji, a mianowicie formalna komunikacja i nieformalna komunikacja. Ponadto istnieją trzy kierunki, w których płynie formalna komunikacja, i.mi. pionowy, pozioma i ukośna. Komunikacja pionowa może odbywać się na dwa sposoby - komunikacja w górę i komunikacja w dół.

Teraz spójrzmy na artykuł, który opisuje różnicę między komunikacją w górę i w dół.

Treść: komunikacja w górę vs komunikacja w dół

1. Wykres porównania
2. Definicja
3. Kluczowe różnice
4. Wniosek

Wykres porównania

Definicja komunikacji w górę

Kiedy przepływ informacji w organizacji pochodzi od niższych poziomów drabiny korporacyjnej do wyższych poziomów, jest nazywany komunikacją w górę. Ta forma komunikacji pomaga pracownikom, wyrażać swoje poglądy, pomysły lub skargi z najwyższym kierownictwem. Jest to możliwe tylko w środowisku demokratycznym, w którym pracownicy mają głos w zarządzaniu.

Przepływa komunikacja w górę z podrzędnego do Superior, co pomaga w zwiększeniu akceptacji decyzji zarządzania przez podwładnych. Jednak cierpi z powodu różnych ograniczeń, takich jak długi łańcuch dowodzenia, brak zaufania do przełożonych, strach przed krytyką, brak wspólnego dzielenia się itp.

W tego rodzaju komunikacji komunikat może być przesyłany za pośrednictwem posiedzenia mediów ustnych - pracodawcy -pracownik, procedura skarg, polityka otwartych drzwi itp. oraz media pisemne - raporty, listy, skargi, sugestie itp.

Definicja komunikacji w dół

Komunikację w dół można zdefiniować jako transmisję informacji i wiadomości od kierowników najwyższego poziomu do pracowników niskiego poziomu. Oznacza to, że komunikacja jest inicjowana przez najwyższy poziom zarządzania w drabinie korporacyjnej, w celu przekazania zamówień, instrukcji, ostrzeżeń lub obowiązków podwładnych pracujących w organizacji.

Komunikacja w dół jest pomocna dla menedżerów w informowaniu pracowników, wizji, misji, celów, celów, zasad i procedur organizacji. Może przybierać formę komunikacji ustnej-jako rozmowa twarzą w twarz, spotkania, przemówienia, konferencje itp. i komunikacja pisemna - Podręcznik, zawiadomienia, okólniki, cyfrowe wiadomości, ostrzeżenia i tak dalej.

Ten rodzaj komunikacji cierpi z powodu różnych niedociągnięć, takich jak filtracja wiadomości, nieporozumienie i zamieszanie, wiarygodność źródła, zniekształcenie wiadomości, niejasny komunikat, przeciążenie wiadomości itp.

Kluczowe różnice między komunikacją w górę i w dół

Różnica między komunikacją w górę i w dół można wyraźnie wyciągnąć na następujących podstawach:

1. Rodzaj komunikacji, która jest inicjowana przez pracowników niższego poziomu, w celu przekazania ich wiadomości lub informacji do zarządzania wyższym poziomem hierarchii organizacyjnej jest znana jako komunikacja w górę. I odwrotnie, gdy przesyłanie informacji odbywa się za pośrednictwem formalnego łańcucha dowodzenia organizacji, komunikacja jest znana jako komunikacja w dół.
2. Charakter komunikacji w górę jest partycypacyjny, który zachęca podwładnych do podzielenia się swoimi poglądami i opiniami z najwyższym kierownictwem. Z drugiej strony komunikacja w dół ma charakter autorytatywny, który ma tendencję do kierowania podwładnymi dotyczącymi misji i celów firmy.
3. Komunikacja w górę jest wykorzystywana do składania skarg lub odwołania, udzielania informacji zwrotnych, opinii i sugestii. W przeciwieństwie do komunikacji w dół, która służy do wydawania zamówień, poleceń, ostrzeżeń, porad lub zadawania obowiązków.
4. Komunikacja w górę jest bardziej czasochłonna niż komunikacja w dół, ponieważ ta ostatnia jest upoważniona przez autorytet i jest ograniczony czasem.
5. Występowanie komunikacji w górę jest okazjonalne, podczas gdy występowanie komunikacji w dół jest częste.
6. Wspólne formy komunikacji w górę to raporty, bezpośrednie litery i propozycje. Przeciwnie, wspólnymi formami komunikacji w dół są zamówienia, okólniki i powiadomienia.

Wniosek

Oba rodzaje komunikacji są dwoma aspektami komunikacji pionowej i są dla siebie komplementarne. Sukces komunikacji w dół można ustalić przez komunikację w górę, tj.mi. Ocenia skuteczność polityk, planów i strategii wykonywanych przez kierownictwo najwyższego poziomu, poprzez reakcję osób pracujących na niższych poziomach echelon organizacyjnych.