Różnica między językiem scenariuszy a językiem programowania

Rozpowszechnianie Internetu i wybuchowy rozwój aplikacji internetowych na przestrzeni lat odnotowano odpowiedni rozwój w użyciu i opracowywaniu języków scenariuszy. Ale czym dokładnie są te języki skryptowe i jak różnią się od języków programowania? W miarę wzrostu systemów operacyjnych zadania systemowe stały się bardziej złożone i wymagałyby wielu plików i narzędzi systemowych do wykonania zadań. Pojawiła się nagła potrzeba klasy języków wysokiego poziomu, które mogłyby wykonać polecenie linii systemu operacyjnego, wywołać wiele narzędzi systemowych, pracować na dużym zbiorze plików i katalogów oraz zapewnić wyższy poziom programowania niż montaż lub języki programowania systemu. W rezultacie rodzą się języki scenariusze. PHP i JavaScript są najczęstszymi i popularnymi językami scenariuszy w powszechnym użyciu. Pozostaje jednak pytanie: jaka jest różnica między językami skryptowymi a językami regularnego programowania?

Co to jest język scenariusza?

Języki skłonne, jak sama nazwa wskazuje, to język programowania, który obsługuje scenariusze. Język skryptowy wiąże zestaw komponentów oprogramowania, które współpracują w celu rozwiązania określonego problemu. Skrypty zakładają istnienie potężnych komponentów i zapewnia środki do połączenia ich. Języki skryptowe to języki kleju, które integrują wykonywanie narzędzi systemowych, w tym kompilatorów; interpretacja wiersza poleceń; Programowanie oparte na powłoce; oraz wykonywanie kodów napisanych w językach internetowych. Celem języka scenariusza jest opracowanie aplikacji poprzez łączenie istniejących komponentów i ogólnie faworyzują programowanie wysokiego poziomu nad prędkością wykonania. Skrypty są używane w różnych aplikacjach, a języki skryptów są odpowiednio zróżnicowane. Python to potężny język skryptowy dla złożonego systemu obejmującego system operacyjny, sieci i programowanie internetowe.

Co to jest język programowania?

Język programowania to zorganizowany sposób komunikowania się z komputerem, tak że komputer zachowuje się zgodnie z instrukcjami podanymi przez programistę. Język programowania to sztuczny formalizm, w którym można wyrażać algorytmy. W epoce współczesnej problemy, które należy rozwiązać przez komputery, leżą w różnych dziedzinach problemowych, takich jak obliczenia naukowe, programowanie baz danych, aplikacje biznesowe, automatyzacja procesów i aplikacje internetowe. Wszystkie te domeny są zupełnie inne z różnorodnymi wymaganiami. Język programowania to określony zestaw instrukcji podanych komputerowi w języku, który komputer rozumie wykonywanie określonych zadań. Dzisiejsze języki programowania są produktem rozwoju, który rozpoczął się w latach 50. XX wieku. Termin języki programowania zwykle odnoszą się do języków wysokiego poziomu, takich jak C ++, Java, Ada, Pascal i Fortran.

Różnica między językiem scenariuszy a językiem programowania

Definicja scenariuszy vs. Język programowania

- Język programowania to zorganizowany sposób komunikacji z komputerem za pomocą zestawu poleceń i instrukcji, instruując komputer do wykonywania określonych zadań. Jest to notacja do pisania programów. Dla programisty język jest zdefiniowany jako sposób wyrażania algorytmów. Język scenariuszy to język programowania, który obsługuje skrypty i jest w stanie być wykonywana bez skompilowania z wyprzedzeniem. Zasadniczo wszystkie języki scenariusze to języki programowania.

Projekt

- Większość regularnych języków programowania jest silniejsza w abstrakcji danych i abstrakcji kontroli. Jednak podstawowym wymogiem języków scenariuszy jest obsługa kolekcji plików i katalogów. W porównaniu z tradycyjnymi językami programowania, języki skryptów kładą nacisk na rozszerzalność i bogactwo ekspresji w sprawie samego występu. Perl jest z pewnością najpopularniejszym z ogólnych języków skryptów, powszechnie używanych do generowania raportów i skryptów internetowych po stronie serwera. Języki scenariusze są zwykle używane w połączeniu z innymi językami programowania.

Interpretacja

- Tradycyjne języki programowania, takie jak C, C ++ i Java, są kompilowane w bardziej kompaktową formę, której nie wymaga interpretacji przez inną aplikację, podczas gdy Perl, Python, JavaScript i inne języki używane do skryptów są interpretowane i nie wymagają Krok kompilacji. Interpretowany język ułatwia fazę implementacji i umożliwia szybkie prototypowanie nowych funkcji. Z drugiej strony skompilowane języki są w stanie zapewnić szybsze aplikacje niż języki interpretowane.

Krzywa uczenia się

- Podczas gdy regularne języki programowania są odpowiednie do dużych samodzielnych aplikacji, które wymagają czasu, podejście do skryptów jest w stanie zapewnić taką wszechstronność i szybkość, ponieważ większość podstawowych operacji jest już dostępna w istniejących bibliotekach. Co więcej, języki skryptów charakteryzują się wysoką krzywą uczenia się w porównaniu z językami systemowymi, ponieważ nie muszą się martwić definicją typu, alokacji pamięci itp. Ponadto składnia języka skryptowego jest na ogół dość prosta i czysta.

Wykorzystanie skryptów vs. Język programowania

- Tradycyjne programowanie jest ogólne oparte na językach niskiego poziomu, a skrypty preferują języki wysokiego poziomu. Ogólne programowanie prowadzi do zamkniętych aplikacji, a scenariusze promują otwarte projekty. Podejście do języka skryptowego z natury promuje możliwość ponownego użycia kodu i jest odpowiednie do opracowania małych suplikacji i/lub rozszerzeń istniejących projektów. Języki scenariusze są używane przede wszystkim do aplikacji internetowych, w których szybkość rozwoju jest czymś więcej niż prędkością wykonania.

Skrypty vs. Języki programowania: wykres porównawczy

Podsumowanie skryptów vs. Język programowania

Krótko mówiąc, języki używane do tradycyjnego programowania są kompilowane, a języki używane do skryptów są interpretowane, a nie kompilowane. Interpretowany język ułatwia fazę implementacji i umożliwia szybkie prototypowanie nowych funkcji. Z drugiej strony skompilowane języki są w stanie zapewnić szybsze aplikacje niż języki interpretowane. Tradycyjne programowanie opiera się na językach niskiego poziomu, a skryptowanie preferuje języki wysokiego poziomu. Regularne programowanie generalnie prowadzi do zamkniętych aplikacji, a skrypty promują otwarte projekty. Jednak w zasadzie wszystkie języki skryptowe są językami programowania.