Różnica między zaburzeniem schizoafektywnym a dystymią

Zaburzenie schizoafektywne w porównaniu do dystymii

Zaburzenie schizoafektywne odnosi się do specyficznej diagnozy psychiatrycznej, która odnosi się do konkretnego zaburzenia psychicznego. To szczególne zaburzenie charakteryzuje powtarzające się pociski przygnębionego i podwyższonego nastroju lub odwrotnie. Może to wystąpić wraz z zaburzonym poziomem percepcji w alternatywnych odstępach czasu. Z drugiej strony dystymia lub zaburzenie dystymu odnoszą się do nieustannego zaburzenia nastroju, które jest podzielone na spektrum zespołów depresji. Dystymia jest objawem przeciwnym do objawu nadczynności.

Element zniekształceń percepcji w zaburzeniu schizoafektywnym jest medycznie nazywany psychozą. Psychoza to etap, który ma tendencję do wpływania na każdy z pięciu zmysłów, w tym smak, zapach, dotyk, wzrok i słuch. Jednym z najczęstszych skutków tego zaburzenia można zaobserwować w percepcji słuchowej prowadzącej do halucynacji, dziwnych złudzeń i paranoi, a także dezorganizacji w procesie mówienia i myślenia. To oczywiście prowadzi do dysfunkcji zawodowych w życiu społecznym pacjenta. Z drugiej strony dystymia przedstawia przewlekły poziom ciągłej depresji. Ale według lekarzy dystymia jest znacznie mniej ciężka niż większość innych głównych zaburzeń depresji, na które pacjenci narzekają. Dystymia z natury jest przewlekła i nadal utrzymuje się jako choroba przez bardzo długi czas.

Jeśli chodzi o leczenie zaburzeń schizoafektywnych, istnieje wiele faz leczenia. Etapy obejmują powszechną hospitalizację, stosowanie leków przeciwpsychotycznych, leków przeciwdepresyjnych, leków przeciwbrzeżnych, litu i przeciwdrgawki i nie zapominając o terapii elektrokon-letniczej. Odnosi się to do leczenia, podczas gdy istnieje również równoległe leczenie psychospołeczne dla tej choroby. Obejmuje to psychoterapię wspomagającą, terapię grupową, terapię behawioralną i terapię rodzinną.

Z drugiej strony leczenie dystymii jest zwykle przeprowadzane przy użyciu leków, które okazują się skuteczne w leczeniu większości wspólnych głównych zaburzeń depresyjnych. Pacjenci cierpiący na dystymię dobrze reagują na trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, klasyczne i odwracalne leki przeciwdepresyjne, leki przeciwdepresyjne SSRI itp.

Streszczenie:

1) Zaburzenie schizoafektywne odnosi się do diagnozy psychiatrycznej odnoszącej się do unikalnego zaburzenia psychicznego. Podczas gdy dystymia odnosi się do ciągłych zaburzeń nastroju, które mieszczą się w spektrum depresji.
2) Zaburzenie schizoafektywne jest również często nazywane psychozą, która wpływa i wpływa na zmysły. Z drugiej strony dystymia to przewlekły rodzaj depresji, który nie jest tak ciężki jak poważne zaburzenie depresji.
3) Zaburzenie schizoafektywne jest leczone litem, lekami przeciwpsychotycznymi i przeciwdepresyjnymi, podczas gdy dystymia leczona jest trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi, klasycznymi i odwracalnymi lekami przeciwdepresyjnymi.