Różnica między RDF a sową

RDF vs Owl

W przeglądzie różnic i podobieństw, które mają RDF i sowa, bardzo ważne jest, aby zrobić dokładne tło, aby zrozumieć ich zastosowania. Zarówno RDF, jak i sowa są używane przez sieć semantyczną, która występuje w dwóch warstwach. RDF odnosi się do ramy opisu zasobów, która jest ramą opartą na sieci i pomaga w reprezentacji online wymiany danych. Sowa z drugiej strony odnosi się do języka ontologii internetowej, który jest językiem używanym w Internecie do reprezentacji ontologii.  Ponieważ funkcje wiążące zarówno Owl, jak i RDF mogą wydawać się podobne, rzeczywiście istnieją różnice, które zostały przypisane tym dwóm, a te różnice i podobieństwa w funkcjonowaniu tych dwóch technologii omówiono poniżej.  Obie te dwie technologie są kontrolowane w formacie wymiany reguł (RIF), opracowanej technologii w celu kontrolowania różnych wartości potrzeb w Internecie.

Ważne jest, aby pamiętać, że wszędzie tam, gdzie wspomniane jest RDF, jest to odniesienie do struktury danych w ręku i nie powinno w żaden sposób odnosić się do sowy. Z drugiej strony, wszędzie tam, gdzie wspomniana jest sowa, odnosi się tylko do relacji semantycznych, które stosują wspólne praktyki programowania. W większości przypadków Owl zastosuje strukturę C.

Powszechnym zastosowaniem RDF jest zdefiniowanie dodatkowej struktury do potrójnych. Potrójne to zastosowanie normalizacji danych, stosowanych w ekstremalnych okolicznościach. Te trzykrotne mogą pochodzić z wielu źródeł, ponieważ zatrudniona jest pojedyncza baza danych i nie ma potrzeby stosowania rekonfiguracji.

Schemat RDF (który jest wykorzystywany w odniesieniu do prawnego stosowania różnych klas i relacji) jest używany, jeśli chodzi o definiowanie klas używanych w reprezentacji obiektu, predykatów i badań. W tym wskazuje, że możliwe jest składanie stwierdzeń o różnych kategoriach RDF i relacjach między nimi.

RDF pozwala na eksport zawartości w różnych formatach, w tym RDF+XML i N3, który jest formatem nie-XML.  Najczęstszym z formatów jest RDF+XML, choć ma on wady. Preferowanym wyborem jest zatem N#, który jest łatwiejszy do odczytania, i jest wyposażony w niektóre podgrupy, które są surowsze, zmniejszając w ten sposób niedociągnięcia. Zawsze warto pamiętać, że RDF jest doskonałym sposobem pracy z potrójnymi, ale sam nie jest formatem.

Owl, jak wspomniano wcześniej, zajmuje się siecią, a zatem dodaje semantykę do schematu. Dobrym punktem należy zauważyć, że pozwala na znacznie większą swobodę z dodatkiem określania poza właściwościami i klasami.  Sowa jest również podobna do RDF, ponieważ jest wyrażana w potrójnych.

Upłynny również w użyciu sowy jest to, że pozwala ci mówić o dwóch podobnych rzeczach. Zaletą tego jest to, że pozwala na połączenie danych znajdujących się w ramach różnych schematów. Jest to doskonałe zastosowanie, ponieważ pozwala na dane zlokalizowane w wielu stronach w Internecie. Wreszcie, sowa może być stosowana, gdy wymagane jest wnioskowanie o faktach ukrytych.

Streszczenie

RDF odnosi się do ramy opisu zasobów, a sowa odnosi się do języka ontologii internetowej

RDF używane do zdefiniowania dodatkowej struktury do potrójnych

Schemat RDF używany do definiowania klas, które są używane w reprezentacji obiektu, predykatów i badanych

RDF pozwala na eksport treści

Sowa dodaje semantykę do schematu, dając więcej wolności

Dzięki Owl możesz porozmawiać o dwóch podobnych rzeczach i dołączyć do podobnych danych online