Różnica między podejściem psychodynamicznym i poznawczym

Zarówno podejście psychodynamiczne, jak i poznawcze mają na celu poprawę teorii lub podejścia, które pojawiło się przed nimi. Mają na celu lepsze zrozumienie i stosowanie bardziej wydajnych technik dotyczących zachowania. W szczególności podejście psychodynamiczne zgadza się z zasadami teorii psychoanalitycznej, takiej jak wpływ doświadczeń z dzieciństwa i nieświadomie, podczas gdy podejście poznawcze nastąpiło później; Koncentruje się na procesach mentalnych, takich jak pamięć, myślenie, uwaga, percepcja i świadomość. Poniższe dyskusje dodatkowo zagłębiają się w ich różnice.

Jakie jest podejście psychodynamiczne?

Podejście psychodynamiczne odnosi się do teorii i technik terapeutycznych ustanowionych przez Sigmunda Freuda, ojca psychoanalizy i neurologa austriackiego, a następnie opracowane przez „neo-freudians”, jego początkowe wyznawcy. Teoretycy psychodynamicy zgadzają się z założeniami teorii psychoanalitycznej, takimi jak wpływ doświadczeń z dzieciństwa i nieświadomość. Niemniej jednak zakwestionowali niektóre teorie Freuda; W dużej mierze złagodzili wpływ seksu i przyznali wpływ na efekt społeczeństwa i kultury.

Oto niektórzy z teoretyków psychodynamicznych/psychologów:

• Carl Gustav Jung

Jung, założyciel „Psychologii analitycznej”, a także szwajcarskiego psychiatry i psychoanalityka, początkowo miał bardzo bliski związek z Freudem. Jednak ostatecznie Jung nie był w stanie podążać za doktryną Freuda. Był dojrzałym uczonym, zanim poznał założyciela psychoanalizy; W końcu opracował niezależną szkołę myślenia. Jednym z jego koncepcji jest obecność „zbiorowej nieświadomości”, struktury umysłu, która rozciąga się na osoby; Można go przejawiać w mitologii, marzeniach i danych międzykulturowych (Engler, 2016).

• Alfred Adler

Teoria Adlera nazywa się „psychologią indywidualną”; Był austriackim psychoterapeutą i lekarzem. Jego poglądy stanowią optymistyczną perspektywę zachowania. Jego koncepcja „zainteresowania społecznego” opowiada o poczuciu związku z całą ludzkości (Feist, 2009). Wyjaśnił również, że ludzie są motywowani uczuciami niższości i że każdy człowiek powinien być uważany za indywidualną całość.

• Karen Horney

Horney był urodzonym w Niemczech amerykańskim psychoanalitykiem; Jest znana ze swoich teorii nerwicy i psychologii kobiecej. Kwestionowała teorię „zazdrości penisa”; Freud zaproponował, że bardzo młode dziewczyny czuły się zazdrosne i pozbawione uświadomienia sobie, że nie posiadają penisa. Psycholog żeński zasugerował również, że mężczyźni doświadczają „zazdrości łona”; że ludzie w rzeczywistości niepokoją się, że nie mają macicy, które mogą pielęgnować życie. Ponadto Horney wyjaśnił, że nerwica jest spowodowana problemami związanymi z relacjami interpersonalnymi.

Borstein (2020) zidentyfikował następujące podstawowe założenia psychodynamiczne:

• Dominacja nieświadomości

Procesy psychologiczne są na ogół nieprzytomne. Na przykład ludzie zwykle nie są świadomi swoich prawdziwych lub dokładnych emocji, motywów, przeszłych doświadczeń itp.

• Wpływ doświadczeń z dzieciństwa

Doświadczenia z dzieciństwa mają fundamentalne znaczenie w kształtowaniu osobowości. Na przykład brak wystarczającej miłości rodzicielskiej w dzieciństwie może spowodować bieżące i przyszłe negatywne zachowanie.

• Psychiczna przyczynowość

Na zachowanie wpływają odrębne procesy naturalne i psychologiczne. Każde uczucie, myśl lub działanie nie tylko występuje bez znaczenia lub bez żadnego powodu. Na przykład Twoje marzenia mogą powiedzieć coś o twoich najskrytszych obawach, motywach i wewnętrznych konfliktach.

Co to jest podejście poznawcze?

Podejście poznawcze koncentruje się na procesach mentalnych, takich jak pamięć, myślenie, uwaga, percepcja i świadomość. Psychologia poznawcza powstała w odpowiedzi na nacisk behawioralnego podejścia na zachowanie zewnętrzne, ze względu na opracowanie lepszych metod eksperymentalnych oraz ze względu na porównanie informacji przetwarzania ludzi i komputerów (McLeod, 2020).

Niektórzy z godnych uwagi psychologów poznawczych zawierają następujące:

• Ulric (Dick) Neisser

Neisser, amerykański psycholog, był „ojcem psychologii poznawczej”, który w 1967 roku napisał książkę „Psychologia poznawcza”. Wyjaśnił badania dotyczące uwagi, percepcji, zapamiętywania, rozwiązywania problemów i rozpoznawania wzorców. Stwierdził również, że różne rodzaje informacji przyczyniają się do tego, jak rozumiemy siebie i odkrył, że możemy nauczyć się jednocześnie wykonywać dwa trudne zadania (Hyman, 2012).

• Jerome Seymour Bruner

Bruner, amerykański psycholog, jest jednym z pionierów podejścia poznawczego; Pracował nad planami mentalnymi, percepcją i rozwojem poznawczym dzieci. Zasugerował, że bardzo młodzi uczniowie mogą znacznie skorzystać z odpowiednio zorganizowanej instrukcji (McLeod, 2019).

• Jean Piaget, szwajcarski psycholog, słynie ze swojej teorii rozwoju poznawczego. Wyjaśnił, w jaki sposób dzieci przetwarzają informacje inaczej w porównaniu z dorosłymi. Piaget wyjaśnił także „Schematy”, „Asymilację” i „Zakwaterowanie” (Cherry, 2020).

Podstawowe założenia psychologii poznawczej obejmują następujące (McLeod, 2020):

• Umysł działa jak komputer.

Ludzie to procesory informacyjne. Na przykład proces wejściowy występuje, gdy analizowany jest bodziec; Proces przechowywania dotyczy kodowania i manipulacji; a proces wyjściowy obejmuje istotną odpowiedź na bodziec.

• Procesy mediacyjne występują między bodźcem a odpowiedzią.

Zdarzenie mentalne odbywa się po otrzymaniu wkładu ze środowiska; ten proces mediacyjny (i.mi., postrzeganie, pamięć, uwaga itp.) Następnie wynika z pewnego zachowania (wyjście).

• Psychologia to nauka.

Metody naukowe są stosowane w badaniu zachowań; Wyniki są wówczas fundamentalne w wyciąganiu wniosków dotyczących procesów mentalnych.

Różnica między psychodynamicznym i poznawczym

Definicja

Podejście psychodynamiczne odnosi się do teorii i technik terapeutycznych opracowanych przez Sigmunda Freuda, założyciela psychoanalizy i wzmocnionego przez jego wyznawców, neo-freudów. Teoretycy psychodynamicy zgadzają się z założeniami teorii psychoanalitycznej, takimi jak wpływ doświadczeń z dzieciństwa i nieświadomość. Dla porównania podejście poznawcze koncentruje się na procesach mentalnych, takich jak pamięć, myślenie, uwaga, percepcja i świadomość. Psychologia poznawcza powstała w odpowiedzi na nacisk behawioralnego podejścia na zachowanie zewnętrzne, ze względu na opracowanie lepszych metod eksperymentalnych oraz ze względu na porównanie informacji przetwarzania ludzi i komputerów (McLeod, 2020).

Podstawowe założenia

Podstawowe założenia perspektywy psychodynamicznej obejmują prymat nieświadomości, wpływ wczesnych doświadczeń i psychiczna przyczynowość. Dla porównania, takie podejścia poznawcze obejmują prace umysłu, takie jak komputer, zachodzą procesy mediacyjne między bodźcem a reakcją, a psychologia to nauka.

Psychologowie/ teoretycy

Psychologowie psychodynamiczni to Carl Jung, Alfred Adler, Karen Horney, Erik Erikson i Melanie Klein. Z drugiej strony psychologów poznawczych to Ulric Neisser, Jerome Bruner i Jean Piaget.

Psychodynamiczne kontra poznawcze

Streszczenie

• Teoretycy psychodynamicy zgadzają się z założeniami teorii psychoanalitycznej, takimi jak wpływ doświadczeń z dzieciństwa i nieświadomość.
• Podejście poznawcze koncentruje się na procesach mentalnych, takich jak pamięć, myślenie, uwaga, percepcja i świadomość.
• Psychodamicy psychodynamicy to Carl Jung, Alfred Adler, Karen Horney, Erik Erikson i Melanie Klein, podczas gdy podejście poznawcze to Ulric Neisser, Jerome Bruner i Jean Piaget.