Różnica między pierwotnymi zanieczyszczeniami a zanieczyszczeniami wtórnymi

Zanieczyszczenie powietrza definiuje się jako zanieczyszczenie atmosfery przez substancje obecne w stężeniach powyżej ich naturalnych poziomów i zdolne do wytwarzania działań niepożądanych dla ludzi, innych żywych organizmów i ogólnie ekosystemu.

Te substancje lub zanieczyszczenia powietrza obejmują gazy, kropelki cieczy i cząstki stałe. Są one sklasyfikowane zgodnie ze źródłem emisji do dwóch głównych grup: zanieczyszczeń pierwotnych i wtórnych.

Co to jest podstawowe zanieczyszczenie?

Pierwotnym zanieczyszczeniem jest zanieczyszczenie powietrza emitowane ze źródła bezpośrednio do atmosfery. Źródłem może być albo naturalny proces, taki jak burze piaskowe i erupcje wulkaniczne lub antropogeniczne (pod wpływem ludzi), takich jak emisje przemysłowe i pojazdu.

Przykładami pierwotnych zanieczyszczeń są dwutlenek siarki (SO2), tlenek węgla (CO), tlenki azotu (NOX) i cząstki cząstkowe (PM).

Dwutlenek siarki (SO2)

Dwutlenek siarki to niewidzialny gaz o silnym zapachu. Jego główne źródła są antropogeniczne, wynikające ze spalania paliw i przetwarzania rud mineralnych zawierających siarkę. Ludzie i zwierzęta narażeni na dwutlenek siarki wykazują poważne problemy z oddychaniem. Dwutlenek siarki może oddziaływać z wodą w atmosferze, tworząc szkodliwy kwaśny deszcz.

Tlenek węgla (CO)

Tlenek węgla jest bezwonnym gazem emitowanym przez niepełne spalanie paliwa. Głównymi źródłami atmosferycznego tlenku węgla są silniki benzynowe lub napędzane silnikiem wysokoprężnym oraz spalanie biomasy (pożary lasu i paliwa biomasy). Tlenek węgla jest bardzo toksyczny i jest związany ze zwiększonym ryzykiem chorób serca. Narażenie na wysokie poziomy CO może prowadzić do nieświadomości, a nawet śmierci.

Tlenki azotu (NOX)

Spalanie paliw kopalnych (silniki benzynowe i wysokoprężne) jest głównym źródłem tlenków azotu na obszarach miejskich, podczas gdy aktywność drobnoustrojów w praktykach gleby i rolnictwa, takich jak stosowanie nawozów syntetycznych, są jego głównymi źródłami na obszarach wiejskich. Ekspozycja na tlenki azotu może powodować zapalenie dróg oddechowych.

Cząstki cząstkowe (PM

Cząstki cząstkowe jest terminem odnoszącym się do cząstek stałych i kropelek cieczy znajdowanych w powietrzu atmosferycznym. Cząstki pierwotne mogą być naturalne, pochodzące z pyłu gleby i sprayu morskiego. Mogą być również związane z przemysłem i transportem, gdy ich źródłem są procesy metalurgiczne lub spaliny i przerwy w oponach.

Co to jest zanieczyszczenie wtórne?

Zanieczyszczenie wtórne jest zanieczyszczeniem powietrza utworzonym w atmosferze w wyniku interakcji chemicznych lub fizycznych między samymi zanieczyszczeniami pierwotnymi lub między pierwotnymi zanieczyszczeniami i innymi składnikami atmosferycznymi. Głównymi przykładami zanieczyszczeń wtórnych są fotochemiczne utleniacze i wtórne cząstki cząstkowe.

Fotochemiczne utleniacze

Fotochemiczne utleniacze wynikają z reakcji fotochemicznych obejmujących światło słoneczne z tlenkami azotu, dwutlenkiem siarki lub lotnych związków organicznych. Obejmują one kwasy, dwutlenek azotu, trójtlenek siarki i ozon. Ozon jest uważany za bardzo niebezpieczny zanieczyszczenie powietrza. Ekspozycja na ozon może powodować wiele chorób płuc, takich jak astma, rozedma płuc i zapalenie oskrzeli. Powtarzane i długie narażenie na ozon może nawet trwale bawić tkankę płucną.

Wtórny cząstka cząstka

Cząstki wtórne są wynikiem kondensacji gazów, reakcji chemicznych obejmujących cząstki pierwotne z gazami i krzepnięcie różnych cząstek pierwotnych. Głównymi pierwszymi zanieczyszczeniami zaangażowanymi w tworzenie wtórnych cząstek stałych są dwutlenek siarki i tlenki azotu.

Różnica między pierwotnymi zanieczyszczeniami a zanieczyszczeniami wtórnymi

Definicja pierwotnego kontra. wtórne zanieczyszczenia

Pierwotnym zanieczyszczeniem jest zanieczyszczenie powietrza emitowane ze źródła bezpośrednio do atmosfery.

Zanieczyszczenie wtórne jest zanieczyszczeniem powietrza utworzonym w atmosferze w wyniku interakcji chemicznych lub fizycznych między samymi zanieczyszczeniami pierwotnymi lub między pierwotnymi zanieczyszczeniami i innymi składnikami atmosferycznymi

Przykłady podstawowego vs. wtórne zanieczyszczenia

Przykłady pierwotnych zanieczyszczeń obejmują dwutlenek siarki (SO2), tlenek węgla (CO), tlenki azotu (NOX) i cząstki cząstkowe (PM).

Przykłady wtórnych zanieczyszczeń obejmują fotochemiczne utleniacze (ozon, dwutlenek azotu, trójtlenek siarki) i wtórne cząstki cząstkowe.

Efekt zanieczyszczenia

Pierwotne zanieczyszczenia są uważane za reagenty chemiczne, biorąc pod uwagę reakcje chemiczne, które powodują powstanie wtórnych zanieczyszczeń. Dlatego ich efekt zanieczyszczenia może być bezpośredni, podobnie jak wpływ dwutlenku siarki na ludzki układ oddechowy lub pośredni, gdy dwutlenek siarki oddziałuje z wodą w atmosferze w celu tworzenia kwaśnego deszczu, z poważnymi konsekwencjami dla ekosystemu ekosystemu.

Z drugiej strony, wtórne zanieczyszczenia to produkty chemiczne, wnioskowane, że mogą być bardziej stabilne i obojętne z ograniczonym efektem zanieczyszczającym. Chociaż może to być w pewnym stopniu prawdziwe, nie jest to w przypadku ozonu, w którym zaangażowana jest fotoaktywacja, co czyni proces chemiczny.

Kontrola zanieczyszczeń

Atmosferyczne stężenie pierwotnych zanieczyszczeń można kontrolować bezpośrednio poprzez zmniejszenie emisji antropogenicznych.

Wręcz przeciwnie, kontrolowanie wtórnych zanieczyszczeń jest znacznie bardziej skomplikowanym procesem: reakcje chemiczne związane z ich tworzeniem należy zrozumieć i przerwać.

Pierwotne zanieczyszczenia w porównaniu do wtórnych zanieczyszczeń

Podsumowanie podstawowego vs. wtórne zanieczyszczenia

Zanieczyszczenia pierwotne i wtórne to dwie grupy substancji zanieczyszczających powietrze różni się głównie ich źródłami emisji lub generacji.

Pierwotne zanieczyszczenia są emitowane ze źródeł naturalnych lub antropogenicznych bezpośrednio do atmosfery, podczas gdy zanieczyszczenia wtórne wynikają z reakcji chemicznych lub fizycznych interakcji między samymi zanieczyszczeniami pierwotnymi lub między pierwotnymi zanieczyszczeniami i innymi składnikami atmosferycznymi.

Przykładami pierwotnych zanieczyszczeń są dwutlenek siarki, tlenki azotu, tlenek węgla i pierwotny cząstki cząstkowe. Przykładami wtórnych zanieczyszczeń są fotochemiczne utleniacze, takie jak ozon i wtórne cząstki cząstkowe.

Identyfikacja zanieczyszczeń powietrza i badanie różnicy między zanieczyszczeniami pierwotnymi i wtórnymi jest ważne dla kontroli i zapobiegania zanieczyszczeniom atmosferycznym, szczególnie poprzez zmniejszenie źródeł antropogenicznych.