Różnica między finansami przed obserwacją i po strzępie

Na podstawie etapu zapewniania funduszy, finansowanie eksportu są podzielone na finanse przed obsługą i. Jak sugeruje ich nazwa, Finansowanie przed obsługą Czy kredyt jest przekazywany eksporterom przed wysyłką towarów, podczas gdy Finansowanie po statku odnosi się do kredytu rozszerzonego, gdy towary są już wysłane.

Co to jest finanse handlowe?

Finanse handlowe odnosi się do finansowania w celu handlu, które obejmuje zarówno handel krajowy, jak i międzynarodowy. Transakcja handlowa jest często finansowana przez pośredników finansowych, takich jak banki, w formie akredytycznej, ubezpieczeniowej, zleceń eksportowych itp.

Trader, ja.mi. Eksporter oczekuje na importera, aby przedpłacić za handel towarami, importer chce ograniczyć ryzyko, a za to, że domaga się eksportera dokumentowania wysłanych towarów. W ten sposób banki/instytucje finansowe mogą zapewnić wsparcie w formie akredytycznej, ubezpieczeniowej itp.

Treść: Przedsiębiorstwo vs Finanse po wysyłce

1. Wykres porównania
2. Definicja
3. Kluczowe różnice
4. Wniosek

Wykres porównania

Definicja finansowania przed obserwacją

Finansowanie przed obserwacją to pomoc finansowa udzielona eksporterowi od daty otrzymania zamówienia eksportowego do daty faktycznej wysyłki towarów. Może to być finanse oparte na funduszach lub niezgodne z finansami.

Głównym celem rozszerzenia finansowania przed obserwacją jest zaspokojenie potrzeb kapitału obrotowego eksportera/sprzedawcy towarów, takich jak nabycie surowca, siły roboczej, materiałów opakowaniowych itp., Przetwarzanie lub konwersja na towary końcowe, opakowanie, magazynowanie, transport lub wysyłka oraz inne wydatki przed zachowaniem przedsiębiorstw, na produkty, które mają być eksportowane za granicą.

W tym celu zlecenie zakupu od uznanego nabywcy/dowody dokumentalne, takie jak list kredytowy lub gwarancja, jest wydawane w imieniu kupującego i na korzyść eksportera.

Klasyfikacja finansów przed zachowaniem

Finansowanie przed obsługą mogą być trzech rodzajów:

• Pakowanie kredytu
• Postęp przeciwko należnościom zachęt od rządu centralnego, który jest objęty gwarancją ECGC.
• Zaliczka w stosunku do czeków otrzymanych jako płatność zaliczki.

Definicja finansowania po wysyłce

Finansowanie po wysyłce można zdefiniować jako dowolną formę obciążenia, zaliczki lub kredytu oferowanego eksporterowi przez instytucję finansową, po wysyłce towarów. Należy zauważyć, że data udzielenia pomocy finansowej, po wysyłce towarów do realizacji wpływów z wyeksportowanych towarów.

Finansowanie po wysyłce jest przyznawane tylko tym eksporterom, w których imieniu towary zostały wyeksportowane lub w których nazwa dokumenty dotyczące eksportu są przenoszone. Ponadto finanse jest rozszerzone na krótkoterminowe lub długoterminowe, co opiera się na charakterze eksportu. Finanse są podawane w stosunku do dokumentu wysyłkowego, który działa jako dowód, że towary są wysyłane.

Finansowanie po wysyłce jest pomocne w optymalnym wykorzystaniu kapitału obrotowego.

Klasyfikacja finansowania po wysyłce

Finansowanie po harmonogramie mogą być trzech rodzajów:

• Kupki eksportowe zakupione, zdyskontowane lub negocjowane.
• Postęp w stosunku do wady obowiązku od rządu.
• Postęp w stosunku do rachunków wysłanych do pobierania

Dlaczego wymagane są finanse po statku?

Wszyscy jesteśmy świadomi faktu, że istnieje jakaś różnica czasu między wysyłką towarów a realizacją wpływów i dlatego wymagane są finansowanie po rzutowaniu. Różnica czasowa wynika głównie z:

• Przygotowanie zestawu dokumentów
• Zgłoszenie dokumentów do banku eksportera podczas wniosku o zapłatę wpływów z eksportu od kupującego.
• Następnie dokumenty są następnie przekazywane przez bank eksportera do banku kupującego.
• A następnie przekaz przekazania banku kupującego do banku eksportera za rozszerzenie kredytu na eksporter.

Dlatego głównym celem tej formy finansowania jest rozszerzenie finansowania kapitału obrotowego na eksportera, wypełnienie luki między wysyłką towarów a realizacją wpływów.

Kluczowe różnice między finansami wstępnymi i po harmonogramie

Punkty podane poniżej są znaczące, jeśli chodzi o różnicę między finansami przed obsługą a finansami po statku:

1. Finanse przed obserwacją to obiekt dostarczony eksporterom w celu zaspokojenia ich potrzeb zakupowych, przetwarzania i pakowania przed faktycznym wysłaniem towarów. Wręcz przeciwnie, finanse po harmonogramie jest obiektem pożyczki/zaliczką, która spełnia wymagania gotówkowe lub płynności eksporterów na opóźnienie między towarami, a płatność otrzymuje.
2. Głównym celem finansowania przed obserwacją jest zapewnienie wystarczających finansów, aby pomóc eksporterom w zamawianiu surowca, siły roboczej, dostaw, aby produkować, pakować, przechowywać i transportować towary. Przeciwnie, głównym celem finansowania po statku jest sfinansowanie należności eksportowych, począwszy od daty złożenia dokumentów do banku eksportera do daty realizacji wpływów z eksportowanych towarów.
3. W celu skorzystania z finansów przed obserwacją kwalifikują się następujące osoby - firma eksportowa posiadająca zamówienie eksportowe lub LOC na swoją korzyść, spółka, która nie posiada zamówienia eksportowego ani LOC, ale eksportowanie towarów przez eksporterów handlowych lub domów eksportowych. I odwrotnie, finanse po harmonogramie jest przyznawane eksporter.
4. Jeśli chodzi o źródło spłaty, wpływy z umowy są źródłem w przypadku finansowania przed rzutem, podczas gdy wpływy z eksportu są źródłem w przypadku finansowania po rzutowaniu.
5. Finanse przed obsługą wiąże się zarówno z ryzykiem płatności, jak i wyników, podczas gdy finanse po statku obejmują wyłącznie ryzyko płatności.
6. Mówiąc o ilości finansowania, w przypadku finansowania przed obserwacją, żaden konkretny wzór nie ma ustalić kwoty finansowania, aby zostać rozszerzonym na eksporter. Przeciwnie, do 100% wartości faktury eksportowanych towarów można przyznać jako finanse.

Wniosek

Finanse przed obserwacją jest rozszerzone na eksporter na krótko, ponieważ jest to finanse kapitału obrotowego. Z drugiej strony finanse po harmonogramie jest rozszerzone na krótkoterminowe lub długoterminowe, w zależności od charakteru eksportu.