Różnica między dźwignią operacyjną a dźwignią finansową

Ogólnie rzecz biorąc, wpływ dźwigni wpływu jednej zmiennej na drugą. W zarządzaniu finansami dźwignia niewiele różni się, oznacza zmianę jednego elementu, powoduje zmianę zysku. Oznacza to, że skorzystanie z takiego aktywów lub źródła środków, takich jak obligacja, za które firma musi płacić stałe koszty lub opłaty finansowe, aby uzyskać większy zwrot. Istnieją trzy miary dźwigni i.mi. Dźwignia operacyjna, dźwignia finansowa i łączna dźwignia. dźwignia operacyjna mierzy wpływ kosztów stałych, podczas gdy LEVERAG FINANSOWYE ocenia wpływ wydatków odsetkowych.

Połączona dźwignia to połączenie dwóch dźwigni. Podczas gdy dźwignia operacyjna określa wpływ zmiany sprzedaży na zarobki firmy, dźwignia finansowa odzwierciedla zmianę EBIT na poziomie EPS. Sprawdź artykuł podany poniżej, aby zrozumieć różnicę między dźwignią operacyjną a dźwignią finansową.

Treść: dźwignia operacyjna a dźwignia finansowa

1. Wykres porównania
2. Definicja
3. Kluczowe różnice
4. Wniosek

Wykres porównania

Definicja dźwigni operacyjnej

Gdy firma wykorzystuje aktywa o stałym łożysku kosztów, w swojej działaniach operacyjnych w celu uzyskania większych przychodów w celu pokrycia jej całkowitych kosztów jest znana jako dźwignia operacyjna. Stopień dźwigni operacyjnej (DOL) służy do pomiaru wpływu na zarobki przed odsetkami i opodatkowaniem (EBIT) ze względu na zmianę sprzedaży.

Firma, która wykorzystuje wysoki koszt stały i niski koszt zmiennych, jest uważany za wysoką dźwignię operacyjną, podczas gdy firma ma niskie koszty stałe, a wysoki koszt zmiennych ma mniejszą dźwignię operacyjną. Jest w pełni oparty na stałych kosztach. Im wyższy koszt spółki, tym wyższy będzie punkt przełomowy (BEP). W ten sposób margines bezpieczeństwa i zysków firmy będzie niski, co odzwierciedla, że ​​ryzyko biznesowe jest wyższe. Dlatego preferowane jest niskie DOL, ponieważ prowadzi do niskiego ryzyka biznesowego.

Następujące formuła służy do obliczenia stopnia dźwigni operacyjnej (DOL):

Definicja dźwigni finansowej

Wykorzystanie takich źródeł funduszy, które zawierają stałe opłaty finansowe w strukturze finansowej firmy, aby uzyskać większy zwrot z inwestycji, jest znane jako dźwignia finansowa. Stopień dźwigni finansowej (DFL) służy do pomiaru wpływu na zarabianie na akcję (EPS) ze względu na zmianę zysku operacyjnego firmy i.mi. EBIT.

Gdy firma wykorzystuje fundusze długu w swojej strukturze kapitałowej, mając stałe opłaty finansowe w formie odsetek, mówi się, że firma stosowała dźwignię finansową.

DFL opiera się na oprocentowaniu i opłatach finansowych, jeśli koszty te będą wyższe DFL, będą również wyższe, co ostatecznie spowoduje ryzyko finansowe spółki. Jeśli zwrot z kapitału zatrudniony> zwrot z długów, korzystanie z finansowania długu będzie uzasadnione, ponieważ w tym przypadku DFL będzie uważany za korzystny dla spółki. Ponieważ odsetki pozostają stałe, niewielki wzrost EBIT spółki doprowadzi do wyższego wzrostu zysków akcjonariuszy, co jest określone przez dźwignię finansową. Stąd wysoki DFL jest odpowiedni.

Następujące formuła służy do obliczenia stopnia dźwigni finansowej (DFL):

Kluczowe różnice między dźwignią operacyjną a dźwignią finansową

Oto główne różnice między dźwignią operacyjną a dźwignią finansową:

1. Zatrudnienie aktywów o stałym łożysku kosztów w działalności firmy jest znane jako dźwignia operacyjna. Zatrudnienie stałych opłat finansowych z funduszami w strukturze kapitału spółki jest znane jako dźwignia finansowa.
2. Dźwignia operacyjna mierzy wpływ stałych kosztów operacyjnych, podczas gdy dźwignia finansowa mierzy wpływ wydatków odsetkowych.
3. Dźwignia operacyjna wpływa na sprzedaż i EBIT, ale dźwignia finansowa wpływa na EBIT i EPS.
4. Dźwignia operacyjna powstaje z powodu struktury kosztów firmy. I odwrotnie, struktura kapitałowa spółki jest odpowiedzialna za dźwignię finansową.
5. Preferowana jest niska dźwignia operacyjna, ponieważ wyższy DOL spowoduje wysokie BEP i niskie zyski. Z drugiej strony, wysoki DFL jest najlepszy, ponieważ niewielki wzrost EBIT spowoduje większy wzrost zarobków akcjonariuszy, tylko wtedy, gdy ROCE jest większy niż koszt długu po opodatkowaniu.
6. Dźwignia operacyjna stwarza ryzyko biznesowe, podczas gdy dźwignia finansowa jest przyczyną ryzyka finansowego.

Wniosek

Podczas gdy wyniki analizy finansowej, dźwignia, jest wykorzystywany do pomiaru relacji ryzyka dla alternatywnych planów struktury kapitału. Powiększa zmiany w zmiennych finansowych, takich jak sprzedaż, koszty, EBIT, EBT, EPS itp. Firmy, które wykorzystują treści długów w swojej strukturze kapitałowej, są uważane za firmy opuszczone. Mnożenie DOL i DFL sprawi, że DCL I.mi. Stopień łącznej dźwigni.