Różnica między oprogramowaniem typu open source i zastrzeżonym

Nie ma łatwego sposobu na dowiedzieć się, który jest lepszym modelem rozwoju oprogramowania dla Twojej firmy, open source lub zastrzeżonych.

Open source ma swoją płytę pełną programistów i programistów, którzy są najmniej zastraszani ideą komercjalizacji oprogramowania, ale stanowi zagrożenie dla komercyjnego przemysłu oprogramowania, którym najbardziej zagrożone jest pojęciem oprogramowania typu open source.

Różnica między nimi jest dość jasna, ponieważ każdy model ma swój uczciwy udział w zaletach i wadach. Jednak obciążenie opcji między open source a zastrzeżonym w celu znalezienia tego, który najwyższy jest trudnym zadaniem.

Podobnie jak w przypadku wszelkich złożoności decyzyjnych, możesz być pewien tylko „to zależy”.  Oczywiście jeden ma niewielką przewagę nad drugą pod względem funkcji i cech, które zdecydowanie je wyróżniają.

Pomysł, że jeden całkowicie zaprzecza drugiego, nie jest do końca prawdą. Ten artykuł wyjaśnia różnicę między nimi.

Co to jest oprogramowanie typu open source?

Wszystko zaczęło się od Richarda Stallmana, który opracował projekt GNU w 1983.

Ruch katapulował pojęcie współpracy typu open source, w ramach której programiści i programiści dobrowolnie zgodzili się otwarcie udostępnić kod źródłowy bez żadnych ograniczeń.

Społeczność osób pracujących z oprogramowaniem pozwoliłaby każdemu studiować i modyfikować kod open source w dowolnym celu. Ruch open source złamał wszystkie bariery między programistami/programistami a dostawcami oprogramowania, zachęcając wszystkich do otwarcia współpracy. Wreszcie, etykieta „Oprogramowanie typu open source” zostało oficjalne na sesji strategicznej w Palo Alto w Kalifornii w 1998 r., Aby zachęcić do ogólnoświatowej akceptacji tego nowego terminu, który sam przypomina wolność akademicką.

Chodzi o to, aby wydać oprogramowanie w kategorii Open License, aby każdy mógł zobaczyć, zmodyfikować i rozpowszechniać kod źródłowy za uznane za konieczne.

Jest to znak certyfikacyjny należący do Open Source Initiative (OSI). Termin oprogramowanie typu open source odnosi się do oprogramowania, które jest opracowywane i testowane za pośrednictwem Open Collaboration, co oznacza, że ​​każdy, kto ma wymaganą wiedzę akademicką, może uzyskać dostęp do kodu źródłowego, zmodyfikować go i rozpowszechniać własną wersję zaktualizowanego kodu.

Każde oprogramowanie na licencji open source ma być otwarcie udostępniane wśród użytkowników i redystrybuowane przez innych, o ile warunki dystrybucji są zgodne z definicją OSI open source. Programiści z dostępem do kodu źródłowego programu mogą manipulować częściami kodu poprzez dodanie lub modyfikowanie funkcji, które nie działałyby inaczej.

Co to jest zastrzeżone oprogramowanie?

W przeciwieństwie do open source, istnieje oprogramowanie, którego kod źródłowy może być modyfikowany tylko przez osobę lub organizację, która go stworzyła.

Właściciel lub wydawca oprogramowania posiada wyłącznie prawa własności intelektualnej kodu źródłowego. Nazywamy tego typu oprogramowanie „oprogramowaniem zastrzeżonym”, ponieważ tylko oryginalne właściciele oprogramowania mogą prawnie sprawdzać i modyfikować kod źródłowy.

Mówiąc prosto, zastrzeżone oprogramowanie to oprogramowanie, które jest własnością wyłącznie osoby lub organizacji, która ją opracowała. Zastrzeżone oprogramowanie, jak sama nazwa wskazuje, jest wyłączną własnością ich twórców lub wydawców, a każdy spoza społeczności nie może używać, modyfikować, kopiować ani dystrybuować zmodyfikowanych wersji oprogramowania.

Właściciel jest wyłącznym posiadaczem praw autorskich oprogramowania i tylko on ma prawa do modyfikacji lub dodawania funkcji do kodu źródłowego programu. Jest jedynym właścicielem programu, który może go sprzedać w niektórych konkretnych warunkach, w których użytkownicy powinni, aby uniknąć jakichkolwiek sporów prawnych.

W przeciwieństwie do oprogramowania open source, wewnętrzna struktura oprogramowania zastrzeżonego nie jest narażona, a ograniczenia są nałożone na użytkowników przez Umowę Licencyjną użytkownika końcowego (EULA), których warunki mają legalnie przestrzegać użytkowników końcowych dotyczących oprogramowania.

Przykłady zastrzeżonego oprogramowania obejmują iTunes, Windows, MacOS, Google Earth, Unix, Adobe Flash Player, Microsoft Word itp.

Różnica między oprogramowaniem typu open source i zastrzeżonym

Kontrola oprogramowania typu open source i zastrzeżonego

Sam pomysł, że programiści i programiści mogą zbadać i modyfikować kod źródłowy jako uznany za niezbędne okrzyki na głos. Więcej kontroli oznacza większą elastyczność, co oznacza, że ​​nieprogramowcy mogą również skorzystać z otwartej współpracy. Przeciwnie, zastrzeżone oprogramowanie ogranicza kontrolę tylko do właściciela oprogramowania.

Bezpieczeństwo oprogramowania typu open source i zastrzeżonego

Ponieważ każdy, kto ma wymaganą wiedzę, może dodać lub modyfikować dodatkowe funkcje do kodu źródłowego programu, aby działał lepiej, umożliwia lepszą zrównoważony rozwój oprogramowania, ponieważ niepowtarzalne w oprogramowaniu można wielokrotnie naprawić i poprawić. Ponieważ programiści mogą działać bez żadnych ograniczeń, pozwala im naprawić błędy, które mogły pominąć oryginalni programistów lub wydawcy.

Obsługa sterownika oprogramowania typu open source i zastrzeżone

Pakiety oprogramowania typu open source często mają brakujące sterowniki, co jest naturalne, gdy masz otwartą społeczność użytkowników z dostępem do każdej linii kodu. Oprogramowanie może zawierać kod zmodyfikowany przez jedną lub więcej osób, każde z nich podlega innym warunkom. Brak formalnego wsparcia lub czasami stosowanie ogólnych kierowców może narazić projekt. Zastrzeżone oprogramowanie oznacza wsparcie grupy zamkniętej, co oznacza lepszą wydajność.

Użyteczność oprogramowania typu open source i zastrzeżonego

W przeciwieństwie do projektów typu open source, zastrzeżone są zazwyczaj zaprojektowane z myślą o ograniczonej grupie użytkowników końcowych z ograniczonymi umiejętnościami. Kierują się na małe dzianinowe koło użytkowników końcowych w przeciwieństwie do projektów realizowanych w społecznościach typu open source. Użytkownicy spoza społeczności programowania nie będą nawet patrzeć na kod źródłowy, a tym bardziej zmodyfikować.

Krycie oprogramowania typu open source i zastrzeżone

Ograniczenia przeglądania zakazały użytkownikom końcowym modyfikacji kodu, nie mówiąc już o skutecznym debugowaniu go bez kontroli nad możliwymi obejściami. Wewnętrzna struktura oprogramowania zastrzeżonego jest ściśle zamknięta, co oznacza, że ​​brakuje im przejrzystości, co sprawia, że ​​użytkownicy praktycznie uniemożliwia sugerowanie modyfikacji lub optymalizacji oprogramowania. Z drugiej strony open source promuje otwartą współpracę, co oznacza mniejsze błędy i szybsze poprawki błędów o mniejszej złożoności.

Open source vs. Zastrzeżone oprogramowanie: wykres porównawczy

Podsumowanie oprogramowania własności otwartych

Open source odnosi się do oprogramowania, którego kod źródłowy jest dostępny dla każdego, kto ma dostęp do i modyfikację, podczas gdy oprogramowanie zastrzeżone odnosi się do oprogramowania, które jest własnością osoby lub wydawcy, który go opracował. W przeciwieństwie do oprogramowania typu open source oprogramowanie zastrzeżone jest zarządzane przez osobę lub organizację, która utrzymuje wyłącznie prawa własności intelektualnej kodu źródłowego i nikt poza okrąg. Główną różnicą między nimi jest to, że projekty open source mają możliwość ewolucji, ponieważ mogą być iterowane przez miliony programistów znajdujących się na całym świecie.