Różnica między Novolog a Humalog

Wstęp

Insulina jest hormonem wytwarzanym przez komórki beta tkanki trzustki. Po każdym posiłku komórki beta uwalniają ten hormon do systemu, aby umożliwić ciał przechowywanie glukozy uzyskane z diety. Bez uwalniania tego hormonu poziom cukru we krwi pozostanie podwyższony. To trwałe podwyższenie poziomu cukru we krwi ma szkodliwe działanie na naczynia krwionośne i inne narządy, takie jak oczy, serce i nerki. Osoby dotknięte cukrzycą typu 1 mają wadliwe wydzielanie trzustki insuliny. Wśród tych osób komórki beta trzustki są poważnie uszkodzone, co wymaga suplementacji analogów insuliny w celu utrzymania cukru we krwi na normalnych poziomach. Z drugiej strony osoby z cukrzycą typu 2 są w stanie zwolnić insulinę. Mają jednak oporność na insulinę, co oznacza, że ​​istnieje słaba reakcja ciała, pomimo odpowiedniego uwalniania hormonu z trzustki. Z tego powodu pacjenci ci potrzebują również analogów insuliny, aby zapobiec powikłaniom przedłużonego podwyższenia cukru we krwi.

Typy na analogach insuliny

Analogi insuliny są scharakteryzowane w zależności od ich działania ogólnoustrojowego po iniekcji. Istnieje szybka insulina, która zaczyna działać systemowo, 15 minut po podaniu. Poziomy insuliny we krwi osiągają maksimum po godzinach i nadal działają systemowo przez kolejne 2-4 godziny. Przykładami są insulina Lispro (Humalog) i insulina Aspart (Novolog). Regularna lub krótko działająca insulina jest uwalniana wolniej niż szybko działająca insulina. Po podaniu insulina dociera do krwiobiegu w ciągu 30 minut, a szczyty po 2-3 godzinach po wstrzyknięciu. Jego systemowy wpływ na ciało trwa kolejne 2 do 6 godzin. Z drugiej strony insulina działająca pośrednia jest uwalniana od 2 do 4 godzin po podaniu. Osiąga maksymalne poziomy po 4 do 12 godzin po wstrzyknięciu. Długo działająca insulina pozostaje na krwiobiegu przez 24 godziny po wstrzyknięciu. Ten artykuł został napisany w celu omówienia różnicy między dwoma przykładami szybkiego działania insuliny, a mianowicie insuliny Lispro (Humalog) i insuliny Aspart (Novolog).

Insulina Lispro (humalog)

Od 1996 r. Na rynku wprowadzono insulinę Lispro. W rzeczywistości był to pierwszy analog insuliny, który był stosowany klinicznie. Jego nazwa pochodzi od jego struktury. Jego różnica w stosunku do insuliny polega na tym, że istnieje zmiana między aminokwasami lizyny B28 a proliną B29. Jest sformułowany jako heksameryczne rozwiązanie, które jest dostępne w fiolkach. Po podaniu podskórnym sformułowanie heksameryczne jest rozszczepione do monomerycznego sformułowania, co prowadzi do bardzo szybkiego wchłaniania przez ciało. W związku z tym ma krótszy czas trwania efektu pod względem obniżenia poziomu cukru we krwi. Jest to zwykle stosowane u pacjentów z podwyższonym cukrem we krwi, szczególnie po zjedzeniu posiłku. Nazywa się to hiperglikemią post-orpandialną. Jest to zwykle stosowane wśród dzieci i u pacjentów z długotrwałą chorobą nerek. Ma również zalety posiadania profilu bezpieczeństwa u kobiet w ciąży, których dotknięto różne formy cukrzycy. Ze względu na szybkie działanie i krótki czas trwania efektów ogólnoustrojowych, zwykle podaje się go bezpośrednio przed posiłkiem lub do 15 minut zaraz po posiłku.

Insulina Aspart (Novolog)

Insulina Aspart jest również nazwana po swojej strukturze aminokwasowej. Zostało to sformułowane za pomocą zaawansowanej technologii renomominalnej DNA, w której prolina, aminokwas zlokalizowany na 28. pozycji, został przełączony na kwas asparaginowy. Podobnie jak insulina Lispro, insulina Aspart jest również heksameryczna w preparatach. Jednak zamiast dysocjacji w monomery, dysocjuje zarówno dimery, jak i monomery. Ta dysocjacja umożliwia szybkie wchłanianie przez ciało niż zwykły hormon insulinowy. Powoduje to wyższy szczyt efektów ogólnoustrojowych, ale krótszy czas trwania efektu obniżenia poziomu. Maksymalne stężenie insuliny Aspart we krwi jest osiągane 52 minuty po podaniu. Różni się to od insuliny Lispro, w której jego maksymalne ustę jest osiągane po 42 minutach po wstrzyknięciu, 10 minut wcześniej niż insulina Aspart. Z drugiej strony regularna insulina, szczyty w 145 minutach po podaniu. Ze względu na szybkie uwalnianie leku i krótkie działania ogólnoustrojowe, insulina Aspart jest częściej stosowana wśród dorosłych pacjentów z cukrzycą typu 1.

Streszczenie

Insulina Lispro (Humalog) i insulina ASPART są szybko działającymi insuliną, które są stosowane do obniżenia poziomu cukru we krwi wśród pacjentów z hiperglikemią lub cukrzycą. Oba są uwalniane w ciągu 15 minut po podaniu i szczytach wcześniej niż zwykła insulina. Z tego powodu oba te leki mają krótsze efekty obniżenia poziomu cukru we krwi, co prowadzi do krótszych okresów półtrwania. Mają jednak również różnice pod względem struktury, wskazań i piku maksymalnego stężenia. Insulina Lispro dysocjuje monomery, podczas gdy insulina ASPART oddziela się zarówno do preparatu dimerycznego, jak i monomerycznego. Oba leki mają różne podstawienia aminokwasowe w porównaniu do zwykłej insuliny. Insulina Lispro ma bezpieczniejszy profil kliniczny, ponieważ można go podawać dzieciom i pacjentom w ciąży z cukrzycą. Z drugiej strony insulina ASPART ma opóźniony szczyt działania, który występuje po 52 minutach, w porównaniu z insuliną Lispro, który osiąga szczyt po 42 minutach po podaniu.