Różnica między użytkowaniem gruntów a strefą

Kwestie użytkowania gruntów są ważną częścią każdej transakcji nieruchomości. Kontrola użytkowania gruntów w Twojej okolicy znacząco wpływa na sposób prowadzenia działalności w zakresie nieruchomości. Ale co tak naprawdę oznacza użytkowanie gruntów i jakie jest jego znaczenie? Kiedy posiadasz nieruchomość, taką jak ziemia lub budynek, pierwszą rzeczą, która prawdopodobnie przychodzi na myśl, jest kwestia praw powierzchniowych. Prawa do wykluczenia innych i uniemożliwienia innym przerywaniem przyjemności z własności są prawami podstawowymi. Aby chronić i z szacunkiem przestrzegać tych praw, planowanie użytkowania gruntów i strefy wchodzą w grę.

Używanie gruntów, jak sama nazwa wskazuje, wiąże się z planowaniem, kontrolą i prawami własności. Używanie gruntów jest terminem ogólnym, a jego znaczenie jest często kontekstowe. Kontrola użytkowania gruntów, a zwłaszcza strefy są bardzo ważne dla naszego codziennego życia. Więc co mamy na myśli przez strefowanie? Strefowanie jest alokacją ziemi w gminie poprzez dzielenie ich na różne strefy. Strefowanie można uznać za prawo zbiorowe, ale nie jest formalnie uznawane jako takie. W rzeczywistości kontrole stref i użytkowania gruntów mają większy wpływ na wykorzystanie i rozwój nieruchomości. Rozbijamy niektóre kluczowe punkty, aby wyjaśnić znaczące różnice między nimi.

Co to jest użytkowanie gruntów?

Używanie gruntów jest ogólnym terminem bez uniwersalnej definicji. Używanie gruntów może odnosić się do wielu rzeczy; Może odnosić się do budynków lub mieszkańców, może odnosić się do pytań dotyczących pracy terenu, a także może odnosić się do rodzaju działań na ziemi. Używanie gruntów po prostu odnosi się do funkcji ziemi, szczególnie do tego, do czego jest używany. Używanie gruntów to proces organizowania wykorzystania gruntów w celu zaspokojenia potrzeb mieszkańców, jednocześnie szanując możliwości ziemi. Wcześniej planowanie użytkowania gruntów było ograniczone do jedynie istniejących zastosowań ziemi. Ponieważ korzystanie z ziemi staje się bardziej skomplikowane, planowanie użytkowania gruntów staje się bardziej wyrafinowane.

Co to jest strefowanie?

Strefowanie jest podziałem gminy lub społeczności w różne dzielnice i strefy, w których pewne działania są zabronione, a inne są dozwolone. Strefowanie jest w rzeczywistości narzędziem kontroli planowania i sposobu, w jaki rządy regulują rozwój fizyczny gruntów w oparciu o jego wykorzystanie, cel, geologię itp. Jest to regulacja i ograniczenie użytkowania gruntów na podstawie z góry określonego planu. Definiuje zasady rządzące tym, co i gdzie ludzie i instytucje mogą i nie mogą budować w naszych miastach, przedmieściach i miasteczkach. Strefowanie mówi nam, jak wysokie mogą być nasze domy i jak daleko nasze domy muszą być z dala od ulicy. Celem zagospodarowania przestrzennego jest ochrona i oszczędzanie wartości użytkowania gruntów.

Różnica między użytkowaniem gruntów a strefą

Definicja

- Używanie gruntów to proces organizowania wykorzystania gruntów w celu zaspokojenia potrzeb mieszkańców, jednocześnie szanując możliwości ziemi. Planowanie użytkowania gruntów Równowaga prawa własności prywatnej z pożądanym charakterem społeczności.

Strefowanie określa zasady i przepisy dotyczące tego, co i gdzie ludzie i instytucje mogą i nie mogą budować w naszych miastach, przedmieściach i miasteczkach. Strefowanie jest w rzeczywistości narzędziem kontroli planowania i sposobu, w jaki rządy regulują rozwój fizyczny gruntów w oparciu o jego wykorzystanie, cel, geologię itp. Kontrola użytkowania gruntów, a zwłaszcza strefy są bardzo ważne dla naszego codziennego życia.

Oznaczenia

- Zarządzanie gruntami odbywa się za pomocą oznaczeń użytkowania gruntów (LUD). Oznaczenia użytkowania gruntów określają sposoby zarządzania obszarem ziemi i zawieranych przez niego zasobów. LUD podkreśla pewne zasoby lub kombinację zasobów. LUD są przypisywane lub przydzielane do określonych obszarów gruntów odpowiadających kompatybilnym dzielnicom strefowym.

Oznaczenia podziału na strefy określają przepisy i przepisy dotyczące kontrolowania rozwoju nieruchomości i sposobu ich użycia. Strefowanie jest zbiorowym prawem własności, która pozwala organowi zarządzające.

Klasyfikacja

- Nie ma idealnej klasyfikacji użytkowania gruntów, ponieważ istnieje znaczna różnorodność opinii na temat tego, co stanowi użytkowanie gruntów. Istnieje przede wszystkim sześć rodzajów użytkowania gruntów, w tym grunty rolne, grunty rekreacyjne, grunty transportowe, grunty miejskie, grunty leśne i grunty komercyjne.

Z drugiej strony strefy są zwykle klasyfikowane na cztery główne typy: strefowanie stref, strefowanie stref i strefowanie stref i intensywności. Lokalne organy rządzące mają dużą elastyczność w sposób, w jaki ich kody strefowe są wykorzystywane do regulacji rozwoju gruntów.

Zamiar

- Strefowanie jest najczęstszą formą regulacji zagospodarowania przestrzennego stosowanego przez władze do regulowania i kontrolowania rozwoju gruntów w ich granicach. Przepisy dotyczące zagospodarowania przestrzennego uchwalone przez lokalny organ zarządzający określa, w jaki sposób można opracować i używać określonej działki. Przepisy dotyczące zagospodarowania przestrzennego nakładają ograniczenia dotyczące zakresu, w jakim można opracować ziemię.

Często zakłada się, że plany użytkowania gruntów i strefy są to samo. Są to jednak odrębne elementy, które służą różnym celom planowania i rozwoju miast.

Użytkowanie gruntów vs. Strefowanie: wykres porównawczy

Podsumowanie użytkowania gruntów vs. Podział na strefy

Często zakłada się, że plany użytkowania gruntów i strefy są to samo. Są to jednak odrębne elementy, które służą różnym celom planowania i rozwoju miast. Używanie gruntów, jak sama nazwa wskazuje, wiąże się z planowaniem, kontrolą i prawami własności. Z drugiej strony strefowanie jest alokacją ziemi w gminie, dzieląc je na różne strefy. Celem zagospodarowania przestrzennego jest ochrona i oszczędzanie wartości użytkowania gruntów.