Różnica między ISQL i OSQL

ISQL vs OSQL

OSQL i ISQL są narzędziami łącznościymi używanymi do umożliwienia serwera SQL na uruchamianie poleceń SQL. Są ważne, ponieważ działają podobnie do analizatora zapytania SQL Server. Jak te dwa narzędzia łączności porównują się ze sobą?

OSQL to narzędzie wiersza poleceń, którego główną funkcją jest dostarczenie interfejsu do zapytania opartego na ODBC do serwera SQL. Zastosowanie OSQL zastępuje użycie ISQL w API DB-Library. To narzędzie jest wyposażone w Microsoft SQL Server 2000. Ograniczenia ISQL są naprawione przez OSQL.

Wśród użytku OSQL pozwalają użytkownikom interaktywne wprowadzanie instrukcji Transakcji SQL, co naśladuje wiersz polecenia. To, co jest odbierane w wyniku akcji, jest pokazane w oknie wierszu polecenia OSQL.

OSQL pozwala również użytkownikom przesłać zadanie wykonywane przez OSQL, które ma możliwość określenia, czy pojedyncza instrukcja Transact-SQL, czy też wykonywanie, wskazuje na dokładną lokalizację, w której narzędzie z plik tekstowym zawierającym instrukcje Transact-SQL dla dla instrukcji Transact-SQL dla dla instrukcji SQL wykonanie. Wyjście OSQL jest zwykle kierowane do pliku tekstowego, którego można wyświetlić w oknie wiersza polecenia.

Wykonanie użyteczności OSQL można wykonać bezpośrednio z systemu operacyjnego, a kilka opcji wrażliwych na przypadki jest jedynymi wyjątkami. Po uruchomieniu OSQL zaakceptuje instrukcje SQL, ponieważ wysyła te instrukcje do serwera. Wyniki są sformatowane i wyświetlane na ekranie i wyrzucenie lub wyjście to polecenia używane do rzucenia wiersza poleceń.

Brak określenia nazw użytkowników podczas uruchamiania OSQL polega na tym, że SQL Server 2000 sprawdza zmienne środowiskowe i wykorzystuje z nich. Dobry przykład zmiennych środowiskowych używał użytkownika i serwera. Jeśli zmienne środowiskowe nie są ustawione, wyniki wiersza poleceń do użycia nazwy stacji pracy.

ISQL, z drugiej strony, jest narzędziem, którego główną funkcją jest umożliwienie wprowadzenia instrukcji transakcyjnych, a także plików skryptów i procedur systemowych. Wykorzystuje bibliotekę DB do komunikowania się z Microsoft SQL Server 2000.

ISQL działa jako SQL Server 6.5 poziomu klienta po podłączeniu do SQL Server 2000. Nie obsługuje jednak niektórych funkcji SQL Server 2000. Kompilacja ISQL opiera się na ODBC i nie obsługuje niektórych funkcji SQL Server 2000. ISQL jest w stanie uruchomić skrypty, których OSQL nie może uruchomić.

Ograniczeniem ISQL jest to, że nie obsługuje Unicode, ale domyślnie analizator zapytania SQL zapisuje skrypty SQL w Unicode. Aby obejść ten problem, OSQL jest preferowany do użytku. ANSI można również użyć, jeśli należy użyć ISQL. Kolejną rzeczą, na którą należy zwrócić uwagę, jest to, że ISQL domyślnie nie ustawia żadnych opcji połączenia. Jak występuje w OSQL, brak określenia nazwy przenosi ISQL do zmiennych środowiskowych i brak zmiennych środowiskowych prowadzi do używanej nazwy stacji roboczej.

Streszczenie

OSQL i ISQL są typowymi narzędziami łącznościymi używanymi w środowisku SQL.
Pozwalają serwerowi SQL na uruchamianie poleceń SQL.
Użyterze wiersza poleceń OSQL ma główną funkcję dostarczania interfejsu do zapytania opartego na ODBC do serwera SQL.
OSQL pozwala również użytkownikom przesłać wykonane zadanie.
ISQL to narzędzie, którego główną funkcją jest umożliwienie instrukcji transakcji-SQL.
OSQL obsługuje Unicode.
ISQL nie obsługuje Unicode. Może działać tylko z formatem ANSI.
Zarówno OSQL, jak i ISQL powracają do środowiska operacyjnego, gdy nazwy nie są określone, a jeśli nie, poruszają się, aby przyjąć nazwę stacji roboczej.