Różnica między islamem a sufizmem

Islam według kraju

Islam kontra sufizm

Wstęp
Islam jest religią dogmatyczną i monoteistyczną założoną przez Proroka Muhammada około 1400 lat temu na podstawie objawień Allaha zawartych w świętej księdze Koranu. Islam jest ściśle egzekwowanym sposobem życia zgodnie z nakazami Koranu i Hadisów (późniejsze wyjaśnienia powiedzeń Mahometa), że każdy wierzący islam. Islam uważa, że ​​istnieje tylko jeden Bóg, a mianowicie Allah i żaden inny Bóg. Według islamu celem życia jest życie według Koranu i Hadisów, a tym samym służyć Allahowi.

Z drugiej strony sufizm jest duchowym wymiarem Boga-Mana Unii. Niektórzy uczeni religii i duchowości uważają, że sufizm jest mistyczną koncepcją, która poprzedza historię, na długo przed zorganizowaną religią istnienie. Twierdzi się, że idea sufizmu została wyrażona przez pustelni hinduskich i chrześcijańskich, a później wpłynęły na islam. Niemniej jednak można śmiało powiedzieć, że sufizm rozkwitł w strukturze i praktykach islamu. Niektórzy uważają, że sufizm wśród muzułmanów rozwinął się z rozczarowania materialistycznych i luksusowych stylów życiowych muzułmanów, zwłaszcza kalifatu Umayyad. Według Ali Hujwiri, Ali Talib był założycielem sufizmu w islamie. Wielu uczonych islamu i sufizmu uważa, że ​​w sufizmie dotyczy internalizacji islamu, która obejmuje takie praktyki, jak recytacja, medytacja i inne działania rytualne. Niektórzy uczonych twierdzi również, że sufizm oznacza emulację życia Mahometa i dążenie do bycia dokładnie takim, jak Muhammad.

Różnice
Postrzeganie właściwej ścieżki do Boga
Podstawowa różnica między islamem a sufizmem obraca się na ścieżce osiągnięcia zjednoczenia z Allahem. Według ortodoksyjnego islamu głównego nurtu, to nauki Koranu Muhammada, prawo szariatu i hadis, który ustanowił wytyczne, które są ściśle przestrzegane przez muzułmanów, aby osiągnąć wieczną bliskość z Allahem, boską.

Różnice między islamem a sufizmem
Z drugiej strony sufizm kładzie mniejszy nacisk na hadis i szariat, a koncentruje się na mistycznych i rytualnych praktykach chwalenia Allaha.

Znaczenie szariatu
Tradycyjni ortodoksyjni muzułmanie uważają, że służenie Allahowi bez ścisłego przestrzegania islamskiego prawa szariatu jest niemożliwe. Ten główny muzułmański blok uważa, że ​​szariat jest święta nie tylko w kontekście lub przekonaniu religijnym, ale jest podstawą polityki tożsamości islamskiej. Znaczenie szariatu w zbiorowej psychice prawosławnych muzułmanów jest tak bardzo, że było to kwestia niezadowolenia w sprawach zarządzania państw. Muzułmanie głównego nurtu uważają, że każdy system prawny inny niż szariat jest antyislamem.

Zwolennicy sufizmu uważają, że ścisłe przestrzeganie szariatu nie jest gwarancją osiągnięcia zjednoczenia z Bogiem. Uważają, że postępowe praktyki rytualne i medytacja przyniosłyby muzułmanina w bliskiej odległości Allaha. Nie uważają również, że szariat powinien być jedynym systemem prawnym dla muzułmanów, a pielęgniarki nietolerancji wobec systemu demokratycznego.

Kiedy osiągnąć Boga
Muzułmanie głównego nurtu uważają, że ściśle podążając za Koranem i Hadisem, muzułmanin może osiągnąć boską bliskość w raju po śmierci. Hadith ogłasza bezcenne dary dla surowych zwolenników Koranu i Hadisów w Raju po śmierci. Wierzący w sufizm są zdania, że ​​przez medytację i rytualne praktyki muzułmanin nie musi czekać na śmierć, raczej może przyjąć boską bliskość z Bogiem w samym życiu.

Różnica wymiarowa
Różnice między islamem a sufizmem
Główny nurt ortodoksyjny islam jest bardziej zainteresowany przestrzeganiem prawa islamskiego i jako taki jest egzoteryczny. Z drugiej strony sufizm podkreśla duchowość, podobnie jak ezoteryczny wymiar.

Materialistyczny luksus
Islam głównego nurtu nie zabrania materialistycznej przyjemności i luksusu, chociaż w Koranie istnieją instrukcje udzielania dotacji i darowizn biedniejszym członkom społeczności. Ci, którzy wierzą w sufizm dobrowolnie, akceptują ubóstwo i celibat i powstrzymują się od jakiejkolwiek światowej przyjemności.

Duchowość
Islam głównego nurtu jest bardziej sprzymierzony z twardymi dyktantami i brakuje wartości duchowych. Z drugiej strony koncepcja sufizmu opiera się na poszukiwaniu głębszego duchowego znaczenia islamu. Sufizm wypełnia duchową pustkę stworzoną przez islamskie ustawowe system religijny. Według słynnego filozofa sufi Baby Garib Shah, prawo islamskie nie sprzyja osiągnięciu jedności z Bogiem, ale to sufizm prowadzi do Boga.

Przeglądanie hadżdż
Islam głównego nurtu uważa, że ​​pielgrzymka do Mekki, znana jako hadżdż, oczyściłaby umysł muzułmanina i uczyniłby go hajji. Ale sufizm nie wierzy, że pielgrzymka do Mekki wyniosłaby Hadj.

Różnice między islamem a sufizmem

Dhikr
Według sufic dhikra lub stanu ekstazy przez rytualne praktyki jest drogą do Boga. Muzułmanie prawosławne wierzą, że tylko Mahomet może doświadczyć takiego zjawiska i doświadczyć Boga w życiu, a żaden inny człowiek nie może tego doświadczyć w ciągu całego życia.

Miejsce muzyki i tańca
W głównym nurcie islamu muzyka jakakolwiek inna niż intonowanie wersetów Koranu jest niedozwolone. Z drugiej strony sufizm nie tylko odwołuje się do muzyki, chwaląc Boga, ale także przedstawił taniec w dziedzinie wielbienia Allaha. Muzułmanie prawosławne wierzą, że taniec i muzyka są zajęciami rekreacyjnymi i odwracają uwagę wykonawcy od prawdziwego służenia Bogu.

Streszczenie
i) Islam głównego nurtu uważa, że ​​przestrzeganie Koranu jest jedynym sposobem na służenie Bogu, podczas gdy sufi wierzy w mistyczny sposób znalezienia Boga.
ii) szariat jest postrzegany z bardzo wysokim szacunkiem w głównym nurcie islamu, z drugiej strony sufi przy dają mniej znaczące znaczenie szariatu.
iii) W głównym nurcie islamu uważa się, że zjednoczenie z Bogiem jest możliwe w życiu pozagrobowym, sufis utrzymuje, że w samym życiu można przyjąć boską bliskość.
iv) Ortodoksyjny islam nie ma duchowości, sufizm koncentruje się na duchowości.

Różnice między islamem a sufizmem

v) główny nurt islamu Pielgrzymka do Mekki jako hadj, sufizm nie subskrybuje tego poglądu.
vi) Sufis wierzy, że dhikr lub stan ekstazy prowadzi do Boga, podczas gdy islam głównego nurtu uważa, że ​​zjawisko było doświadczane tylko przez Mahomet i nikt inny nigdy nie może tego doświadczyć.
vii) Muzyka i taniec jako metody kultu są zabronione w głównym nurcie islamu, ale sufis postrzegają muzykę i taniec jako bardziej owocne ćwiczenia w chwaleniu Boga.