Różnica między hamującym a pobudzającym

Hamujący vs pobudzający

Zastanawiał się kiedyś, dlaczego działamy i reagujemy inaczej na różne bodźce? Kiedykolwiek zapytał, dlaczego leki mają pewny wpływ na nasze ciała; Niektóre mogą tłumić pewne emocje, podczas gdy inne mogą ulepszyć lub stymulować?

Ciało ludzkie składa się z różnych elementów, które reagują inaczej na różne bodźce poprzez układ nerwowy. Układ nerwowy składa się z rdzenia kręgowego, mózgu, zwojów obwodowych i neuronów.

Neurony lub neuroprzekaźniki są komórkami nerwowymi, które przetwarzają i przesyłają informacje za pomocą sygnałów elektrycznych i chemicznych. Istnieje kilka rodzajów neuronów; Jednym typem są neurony sensoryczne, które reagują na dotyk, światło, dźwięk i inne bodźce i wysyłają sygnały do ​​rdzenia kręgowego i mózgu. Neurony ruchowe otrzymują następnie sygnały z mózgu i rdzenia kręgowego i powodują, że mięśnie się kurczą i wpływają na gruczoły. Łączą się ze sobą i tworzą sieci i komunikują się przez synapsy zawarte w mózgu.

Synapsy to połączenia, które pozwalają neuronowi na elektryczne lub chemiczne przekazywanie sygnału do innej komórki. Synapsy mogą być pobudzające lub hamujące. Synapsy hamujące zmniejszają prawdopodobieństwo wystrzeliwania potencjału czynnościowego komórki, podczas gdy synapsy pobudzające zwiększają jej prawdopodobieństwo. Synapsy pobudzające powodują pozytywny potencjał czynności w neuronach i komórkach.

Na przykład w neuroprzekaźniku acetylocholinie (ACh) jej wiązanie z receptorami otwiera kanały sodowe i pozwala na napływ jonów Na+ i zmniejsza potencjał błony, który jest określany jako potencjał postsynaptyczny pobudzający (EPSP). Potencjał czynnościowy jest generowany, gdy polaryzacja błony postsynaptycznej osiągnie próg.

ACh działa na receptory nikotynowe, które można znaleźć na połączeniu nerwowo -mięśniowym mięśni szkieletowych, przywspółczulnym układowi nerwowym i mózgu. Działa także na receptory muskarynowe występujące w połączeniach nerwowo -mięśniowych mięśni gładkich, gruczołów i współczulnego układu nerwowego.

Z drugiej strony synapsy hamujące powodują depolaryzację neuroprzekaźników w błonie postsynaptycznej. Przykładem jest neuroprzekaźnik kwas aminobutynowy (GABA). Wiązanie GABA do receptorów zwiększa przepływ jonów chlorkowych (CI-) w komórkach postsynaptycznych podnoszących potencjał błony i hamując go. Wiązanie GABA z receptorami aktywuje drugie kanały potasowe drugiego przekaźnika.

Wiązania te powodują wzrost potencjału błony, który nazywa się hamującym potencjał postsynaptyczny (IPSP), który przeciwdziała sygnałom pobudzającym. Leki takie jak fenobarbital, Valium, Librium i inne środki uspokajające wiążą się z receptorami GABA i zwiększają jego hamujący wpływ na ośrodkowy układ nerwowy.

Aminokwas, taki jak kwas glutaminowy, stosuje się w synapsach pobudzających w ośrodkowym układzie nerwowym i jest pomocny w długoterminowym wzmocnieniu lub pamięci. Serotonina i histamina stymulują również perystaltyza jelitowa. Neuroprzekaźniki reagują inaczej na receptory w różnych obszarach mózgu. Chociaż może to powodować efekt pobudzający w jednym obszarze, może powodować działanie hamujące w innym.

Streszczenie:

1. Synapsy hamujące zmniejszają prawdopodobieństwo wystrzeliwania potencjału czynnościowego komórki
Synapsy pobudzające zwiększają jego prawdopodobieństwo.
2. Synapsy pobudzające polaryzują neuroprzekaźniki w błonie postsynaptycznej, a
Synapsy hamujące je depolaryzują.
3. Synapsy pobudzające stymulują neuroprzekaźniki, podczas gdy synapsy hamujące je hamują.