Różnica między inhalatorem a nebulizatorem

Inhalator vs nebulizer

Podawanie leków w zaburzeniach oddechowych, takich jak astma, POChP (przewlekła obturacyjna choroba płuc) i mukowiscydoza za pomocą wdychania jest powszechną praktyką. Inhalatory i nebulizatorzy to urządzenia stosowane do podawania tych leków, które mogą być środkami odciążającymi lub zapobiegającymi.

Różnica w urządzeniach:

Inhalatory, zwane również pufferami, są małymi, ręcznymi urządzeniami wykonanymi z plastiku i metalu. Obejmują one z podleśnionego kanistra blaszania zawierającego rozwiązanie lekarskie, które jest uwalniane w ustalonych dawkach po naciśnięciu kanistra. Zatem są one również określane jako „inhalatory dawki w odbiegu”. Te inhalatory mogą być stosowane z plastikowym urządzeniem dodatkowym zwanym „dystansem”, które jest umieszczane między kanistrem a usta pacjenta, aby pomóc w inhalacji medycyny. Innym rodzajem dostępnego inhalatora jest DPI (suchy proszek), który wykorzystuje obliczoną dawkę lekarstwa sproszkowanego obecnego w konwencjonalnej kapsułce wymagającej obciążenia ręcznego.

Nebulizator to nieporęczne urządzenie, sprężarka, zawierająca sprężone powietrze lub tlen, który dostarcza powietrze przez rurkę do ustnika. Sprężone powietrze lub tlen przepływa z dużą prędkością przez rurkę i do ciekłego leku obecnego w małym kubku w ustniku, przekształcając je w mgłą w celu wdychania. Nebulizery są albo elektroniczne z wtyczkami lub akumulatorami. Najczęściej używane to mgławicy odrzutowe, które są łatwe w użyciu, ale po włączeniu tworzą głośny dźwięk wibracyjny.

Różnica w mechanizmie:

Inhalatory działają poprzez uwalnianie leku w postaci aerozoli, które są wdychane przez usta; Pacjent musi koordynować swoje wdychanie z uwalnianiem leku. Urządzenie dystansowe łapie aerozole uwalniane z inhalatora, które można następnie wziąć do ust przez powolne, głębokie oddechy, 4 do 6 razy. Następnie pacjent musi wstrzymać oddech przez 10 sekund, aby aerozole osiedliły się nad ścianami oskrzeli.
Nebulizery przekształcają płynną medycynę w mgie przy użyciu ciśnienia powietrza/tlenu, które następnie jest wdychane przez pacjenta przez maskę pokrywającą nos, podłączony do nebulizatora. Lek wlewa się do filiżanki przymocowanej do maski, a kiedy nebulizator jest włączony, powoli roztwór zostaje przekształcony w mgły na wdychanie w ciągu 10 do 20 minut.

Zalety i wady:

Inhalatory są tańsze, szybsze i mogą być łatwe przez pacjenta na całym świecie. Będąc opłacalnym, są przepisywane do rutynowego stosowania w zaburzeniach oddechowych. Jednak inhalatory wymagają koordynacji oddechu, aby umożliwić leku dotrzeć do płuc, które, jeśli nie są właściwie wykonane, spowodują słabą ulgę w oddychaniu dla astmatycznej. Zostało to w dużym stopniu rozwiązane przez urządzenia dystansowe.

Nebulizatorzy okazują przewagę w szpitalach, gdy leki należy podawać pacjentom z kołnierzem tracheostomii lub intubowani, ci z ciężkim trudnościami w oddychaniu, w karetkach pogotowia itp. Jednak nebulizery są nieporęczne, nie łatwo przenośne i okazują się droższe niż inhalatory. Nieuzasadniono, że nebulizator jest lepszy niż inhalator. W rzeczywistości skutki uboczne, takie jak lęk i drżenie z powodu leków astmy, występują bardziej, gdy są dostarczane przez mgławiak.

Streszczenie:

Zarówno inhalatory i nebulizery są równie skuteczne w podawaniu leku. Inhalatory to urządzenia przenośne, które stosowane z przekładką okazują się bardziej wydajne. Nebulizery nie są przenośni i droższe, ponieważ płynna medycyna jest droższa, więc są one głównie stosowane w szpitalach. Urządzenie zalecane przez lekarza może być dowolnym, ważne jest nauczenie się odpowiedniego sposobu użycia go, aby podawane leki całkowicie dotarły do ​​płuc, aby kontrolować zaburzenia oddechowe.