Różnica między Oceanem Indyjskim a Morzem Arabskim

Ocean Indyjski oddziela Indie od Afryki, i jest nazwany na cześć Indii. Jest to trzeci co do wielkości ocean na świecie; zajmujący 68.556 milionów mkw. km obszaru, co stanowi 20% całkowitej masy wody na powierzchni Ziemi. W starożytnej literaturze sanskryckiej była znana jako Ratnakara, co oznacza kopalnię klejnotów, i nazywa się Mahasagar w języku hindi i innych językach indyjskich. Ocean Indyjski jest najcieplejszym z oceanów i jest ograniczony przez Azję na północy, Afryce na zachodzie, Australii na Wschodzie i Antarktydzie na południu. Morze Arabskie jest tylko częścią Oceanu Indyjskiego, który znajduje się między Półwyspem Arabskim a subkontynentu indyjskim. Leży na północno -zachodniej części Oceanu Indyjskiego, obejmując obszar 3862 000 km kwadratowych. Morze Arabskie utworzyło główną drogę morską między Indiami a Europą. W okresie Imperium Rzymskiego nazywał się Morze Erythraean. Otacza go róg Afryki i Półwysep Arabski na zachodzie, Iranu i Pakistanie na północy, Indiach na wschodzie i pozostałej części Oceanu Indyjskiego na południu.

Ocean Indyjski

Historia Oceanu Indyjskiego opartego na wymianie kulturalnej i komercyjnej pochodzi z siedmiu tysięcy lat, kiedy w Zatoce Perskiej, Morze Czerwone i Morze Czerwone rozpoczęły się sieć relacji handlowych. Później rozwinął się w duże osady ludzkie na określonych terytoriach geograficznych wzdłuż regionów Oceanu Indyjskiego, a na dzień dzisiejszy pasek przybrzeżny ma 36 stanów z ponad 10 miliardami mieszkańców. Bycie najmłodszym ze wszystkich oceanów, uznano za dziesięciolecia temu za „zaniedbany ocean”, stał się teraz centrum działalności politycznej i wojskowej. W ciągu ostatnich kilku lat jego regiony pojawiły się w większym znaczeniu gospodarczym, politycznym i strategicznym.

Rozgraniczenie granic Oceanu Indyjskiego przyniosło niepewność, po interwencji Międzynarodowej Organizacji Hydrograficznej w 1953 r., A następnie wyznaczenie w 2000 r., Oddzielenie Oceanu Południowego i usuwanie wód na południe od 60 ° S i zastąpienie jej na nim i zastąpieniem jej opinią jej Northern Marginal Seas. Jednak jasne i logiczne podejście uważa granicę za leżące z Oceanem Atlantyckim i wzdłuż Cape Agulhas na południowym krańcu Afryki, na południe od południka 2000 do wód Antarktydy.

Ocean Indyjski sprawia, że ​​główne szlaki morskie łączące Bliski Wschód, Afrykę i Azję Wschodnią z Europą i kontynentami amerykańskimi. To właśnie przez tę drogę ropa naftowa i produkty uboczne z Zatoki Perskiej i Indonezji są przenoszone do innych części świata. Szacuje się, że jedna trzecia całkowitego ładunku na światowym statku handlowym morskim przez jego wody. Podczas dipolu na Oceanie Indyjskim wody wschodniej połowy ostygną bardziej niż wody zachodniej połowy, powodując silne wiatry ze wschodu na zachód, na równiku.

Morze Arabskie

Morze arabskie zostało powstałe 50 milionów lat temu, kiedy subkontynenty indyjski zderzył się z kontynentem Azji. Większość części morza ma głębokość powyżej 9800 stóp. Warto zauważyć, że głębokie poziomy wody i dna morskie Morza Arabskiego są bardzo podobne do formacji lądowych, które widzimy wokół. Średniowieczni Arabowie nazwali to morzem Indii. Transport wody wzdłuż Morza Arabskiego rozpoczął się przed Imperium Rzymskim, ale zyskał znaczenie w dziewiątym wieku, kiedy Arabowie i Persowie zaczęli go używać do łączenia sąsiednich społeczności. Zdając sobie sprawę z sposobu, w jaki wiatr wieje na morze, nawigowali do południowych części Arabii, Afryki Wschodniej i portów Morza Czerwonego.

Morze Arabskie, ze swoją strategiczną lokalizacją, stało się jedną z najbardziej ruchliwych tras wysyłkowych na świecie. Półwysep arabski i zachodnie wybrzeże subkontynentu indyjskiego są pobłogosławione dużymi złożami ropy naftowej i gazu ziemnego. Jeden taki depozyt na szelfie kontynentalnym u zachodniego wybrzeża w pobliżu Bombaju w Indiach jest teraz intensywnie wykorzystywany. W pierwszej połowie każdego roku (ja.mi., Od lipca do grudnia), wilgoć obciążona wiatrem z regionów ciosu Morza Arabskiego z południowego zachodu, powodując ulewne opady w indyjskich regionach przybrzeżnych. Wiatry wieją w przeciwnym kierunku w następnej połowie, choć ich siła jest wyczerpana.