Różnica między HIV/AIDS a grypą

Zakażenia ludzkiego wirusa niedoboru odporności są szeregiem stanów spowodowanych przez ludzki wirus niedoboru odporności (który w rzeczywistości jest retrowirusem lub wirusem RNA), który ostatecznie prowadzi do stanu zespołu nabytego niedoboru odporności. Wskazuje to, że infekcja rozprzestrzenia się w sposób kaskadowy prowadzący do zniszczenia komórek odpornościowych naszego ciała, powodując stan nabytego niedoboru odporności. Początkowe reakcje HIV są objawami podobnymi do grypy, które stają się bezobjawowe z postępem choroby, jednak prowadzi do niedoboru odporności.

Późny etap zakażenia HIV jest określany jako AIDS. W tym stanie z niedoborem odporności osoba zakażona HIV osoby cierpi na bakteryjne zapalenie płuc (spowodowane przez pneumocystis carnii), utratę masy ciała i mięsak Kaposiego. Choroba rozprzestrzenia się poprzez kontakt seksualny (a nawet płeć doustna i analna), kontakt krwi poprzez transfuzję, cięcia skóry i przez wszelkie otwarte obszary w ciele, które zetkną się z krwi lub nasienia dotkniętej osoby.

Patofizjologicznymi podstawami choroby jest spadek komórek T CD4 pomocniczych. Zmniejszenie komórek pomocniczych T zmniejsza odpowiedź immunologiczną. Wynika to z faktu, że zmniejszone komórki pomocnicze T z jednej strony nie spowodują ekspansji klonalnej i różnicowania limfocytów B, co prowadzi do zmniejszenia humoralnej odpowiedzi immunologicznej. Z drugiej strony zmniejszenie komórek pomocniczych spowoduje również zmniejszenie uwalniania interleukiny-2. Zmniejszone poziomy interleukiny-2 nie będą aktywować i prolifować komórek CD8, które są cytotoksycznymi komórkami T.

Cytotoksyczne komórki T są komórkami, które pomagają w eliminacji komórek zakażonych wirusem, a zatem pośredniczą w procesie odporności za pośrednictwem komórek. Stąd HIV wpływa zarówno na komórkowe, jak i humoralne aspekty układu odpornościowego prowadzące do zespołu nabytych niedoboru odporności. Obecne metody leczenia obejmują terapię przeciwretrowirusową; Jednak poszukiwanie szczepień jest włączone. Celem leczenia jest nie tylko wyeliminowanie HIV, ale także poprawa stanu odpornościowej dotkniętej osoby.

HIV należy do klasy lentiwirusów, które zawierają pojedynczy Nonginalny RNA jako materiał genetyczny. Gdy taki RNA jest zintegrowany z komórkami gospodarza, staje się to podwójnie dotkniętym DNA za pomocą odwrotnej transkryptazy. DNA wykorzystuje integrazę enzymatyczną do zintegrowania z genomem komórki gospodarza, a gdy wystąpi replikacja takiego genomu, uwalnianie nowych cząstek wirus. Przeważnie populacja CD4 błoniałowa jest zniszczona, ponieważ nosi receptory takie jak białko CCR5 dla lentiwirusa HIV.

„Grypa” lub grypa jest również rodzajem infekcji wirusowej spowodowanej wirusami grypy szeroko podzielonymi na typ A i typ B. Głównymi wirusami typu A są H3N2, H2N2, H5N1 i inne szczepy, podczas gdy istnieją dwa rodzaje wirusa grypy B i jeden rodzaj wirusa grypy C. „Grypa” często naśladuje objawy przeziębienia i może prowadzić do zapalenia płuc i posocznicy. Te wirusy są wysoce zaraźliwe i rozprzestrzeniają się w powietrzu. Wirusy wpływają głównie na układ oddechowy. Wirusy grypy zmniejszają tworzenie się hormonu ACTH. Ponieważ ACTH jest zmniejszone, istnieje zmniejszone tworzenie się kortyzolu. Kortyzol jest hormonem steroidowym, który powoduje zmniejszenie komórek odpornościowych naszego ciała.

Stąd w „grypie” lub komórkach odpornościowych grypy nie są zmniejszone jak AIDS. Ponieważ układ odpornościowy nie jest depresyjny, istnieje stymulacja cytokin zapalnych, które prowadzą do gorączki, bólu głowy i przeziębienia. FILa jest zarządzana przez szczepionki trójwartościowe i tetravalencyjne podawane jako strzał nosowy, albo wtrysk podtwardów. Porównanie HIV/AIDS i „grypy” przedstawiono poniżej: