Różnica między globalnym ociepleniem a kwaśnym deszczem

Różnica między globalnym ociepleniem a kwaśnym deszczem

Definicja

Globalne ocieplenie odnosi się do wzrostu średniej temperatury systemu klimatycznego Ziemi.

Powoduje

Naturalnie występujące gazy w atmosferze Ziemi, takie jak CO2, CH4 i N2O, pomagają zachować temperaturę powierzchni Ziemi nad punktem zamarzania. Gazy te mają „tryby wibracji wewnętrznych”, które pochłaniają i odrodzą promieniowanie w podczerwieni lub ogrzewają się z powrotem na powierzchnię Ziemi .Proces ten jest znany jako efekt cieplarniany, a zatem gazy są określane jako gazy cieplarniane. Jednak w ciągu ostatniego stulecia poziom tych gazów wzrósł z powodu ograniczenia lasów w Ameryce Północnej i innych częściach świata od 1800 roku. Rewolucja przemysłowa i inne działalność człowieka zwiększyły ten wzrost. Co roku do atmosfery dodaje się około 22 miliardów ton dwutlenku węgla, jedna trzecia z wytwarzania energii elektrycznej, a kolejna trzecia z transportu.

Wskaźniki

Media na całym świecie zgłosiły niezwykle wysokie temperatury w różnych częściach świata w ciągu ostatnich kilku lat. Zapisy instrumentalne śledzenie globalnej temperatury dostarczyły dowodów wzrostu temperatury wskazujących na globalne ocieplenie. Było to poparte obserwacjami grup naukowców na całym świecie. W regionach polarnych było znaczne topienie starych lodowców. Woda morska stopniowo porusza się do niektórych przybrzeżnych miast i mokradeł słodkiej wody w Indonezji, Filipinach, Bangladeszu i na wyspach oceanicznych, z których wszystkie wskazują na wzrost poziomu morza. Warunki pogodowe wykazują ekstremalne zachowanie, takie jak ogromny spadek lub wzrost ilości opadów, powodzie na nowych obszarach, huraganach i pożarach lasów. Niektóre choroby, takie jak malaria, zaczynają pojawiać się w nowych obszarach, które również doświadczają rosnących temperatur. W oceanach rafy koralowe są wybielane, podczas gdy oba z nich nastąpiło alarmujące zmniejszenie planktonu z powodu zakwaszenia i ocieplenia morza.

Kwaśny deszcz

Termin „kwaśny deszcz” jest stosowany w odniesieniu do dowolnej postaci deszczu lub opadów, w tym śniegu, śniegu, mgły, wody chmurowej i rosy, która ma bardzo wysoką zawartość jonów wodoru lub niskiego pH.

Jest to spowodowane, gdy dwutlenek siarki i tlenek azotu reagują z cząsteczkami wody obecnymi w atmosferze w celu wytworzenia kwasów. Gdy występuje opady, usuwa kwasy z atmosfery i dociera do powierzchni ziemi. Przepływa przez powierzchnię w wodzie spływu, wchodzi do systemu wodnego i tonie w glebie. Usuwa niezbędne składniki odżywcze z gleby, uwalnia aluminium do gleby, co utrudnia drzewom pobranie wody. Cząstki mogą również przykleić się do ziemi, roślin lub innych powierzchni.

Kwasowy deszcz wynika z obecności w dużej skali związków siarki i azotu uwalnianych przez ludzkie źródła. Ilość dwutlenku siarki i tlenków azotu w atmosferze wzrosła od rozpoczęcia rewolucji przemysłowej z powodu obecności siarki w węglu stosowanym w wytwarzaniu energii elektrycznej oraz w dymie uwalnianym przez fabryki i pojazdy silnikowe. Wszystkie te emisje wchodzą w atmosferę. Zastosowanie wysokich smokestacków w celu zmniejszenia lokalnego zanieczyszczenia kończy się w uwalnianiu gazów do regionalnego krążenia atmosferycznego przyczyniającego się do rozprzestrzeniania się kwaśnego deszczu na większe obszary.

Kwasy te mają szkodliwy wpływ na rośliny i drzewa, pozostawiając je mniej zdolnymi do wytrzymania niskich temperatur oraz ataku owadów i chorób oprócz hamowania ich zdolności do rozmnażania. Kwasowe deszcze mają korozyjny wpływ na infrastrukturę, szczególnie te wykonane z marmuru i wapienia. Uszkadzają świeżo i gleby oprócz zabijania owadów i wodnych form życia, w tym rozpuszczających się raf koralowych.

Wniosek

Ludzkość dzisiaj stoi w obliczu ogromnego wyzwania. Nie tylko musimy oczyścić i tak zanieczyszczone środowisko, ale także zmienić nasz styl życia, aby zapobiec większym zanieczyszczeniu.