Różnica między komplementariuszem a komandytowanym partnerem

Zachodzenie w interesy z inną stroną może wymagać utworzenia partnerstwa. Partnerstwo to legalny streszczenie między dwiema lub więcej osobami, aby dostać się do biznesu dla zysków lub przyczyn non-profit. Struktura prawna partnerstwa może przybierać różne formy. Struktura partnerstwa będzie oparta wyłącznie na tym, jak bardzo każda strona chce zaangażować się w działalność i jaki odsetek odpowiedzialności jest skłonny podjąć. Obecnie istnieją trzy globalnie uznane rodzaje partnerów; Ogólne, ograniczone i ograniczona odpowiedzialność. Jest to kluczowe dla każdego, kto rozpoczyna firmę, starannie przeanalizował każdy typ przed wybraniem tego, który najlepiej pasuje do ich operacji.

Kto jest komandytowym?

Pierwszy ślad spółki ograniczonej można prześledzić do trzeciego wieku pne w Rzymie.  Było wielu inwestorów, a interesy były w tym czasie publicznie handlowe w Imperium Rzymskim, tworząc potrzebę ustanowienia struktur partnerskich. Partnerstwo w tym czasie było znane jako społeczeństwa publiczne rum.

Spółka komandytowa to to, co składa się z jednego lub więcej ograniczonych lub ogólnych partnerów. Akronim dla tego terminu to LP. W ramach tego formularza partnerskiego zobowiązuje się do posiadania tytułu komplementarnego partnera. Ta struktura obejmuje zarówno partnerów ograniczonych, jak i ogólnych. Komunikat ma pełną kontrolę zarządczy, odpowiedzialność za długi i prawa do nieruchomości i zysków należących do firmy.

Komitorami ograniczają ograniczoną odpowiedzialność, ponieważ są oni odpowiedzialni za długi w oparciu o kwotę inwestycji, którą wprowadzili w firmę. Nie mają również kontroli zarządu i podejmują minimalne decyzje. Ich wynagrodzenie jest zwrotem z ich inwestycji, która powinna być z góry określona w umowach. Zyski i straty są udostępniane zgodnie z inwestycją wprowadzoną jako wymienione w umowach i wiążących umowach. W spółkach komandytowych partnerzy są prawnie zobowiązani do posiadania prawnie wiążącej umowy partnerskiej.

Kto jest komplementariuszem?

W biznesie termin partnerstwo często odnosi się do partnerstwa generalnego. W partnerstwach ogólnych dwie lub więcej osób spotyka się, aby prowadzić działalność jako jednostka. Wszystkie są odpowiedzialne za wszystkie długi i wyroki wydane przez firmę. Nie mają ograniczonej odpowiedzialności, co oznacza, że ​​oba aktywa partnerów można rozpatrywać w pozwie i być wykorzystywane do rozliczenia wszelkich długów po tym, jak firma zostanie niewypłacalna. Każdy z partnerów w partnerstwie może zostać pozwany o poniesione długi biznesowe.

Partnerzy generalni mają uprawnienia agencyjne, co oznacza, że ​​każdy z nich może wiązać firmę z umową lub umową. Partnerzy generalni mają zalety kontroli i struktury. Wszyscy partnerzy mają równoważne prawa do uczestnictwa w zarządzaniu i podejmowaniu decyzji. Zyski w ramach ogólnej spółki są dzielone równo, podobnie jak straty. Zwykle opracowuje się umowę w celu ustalenia podziału zysków i strat.

Partnerzy w tej strukturze mają możliwość podejmowania decyzji i rozwiązywania nieporozumień poprzez głosowanie w zasadzie większości, jest to określane jako proces rozwiązywania sporów. Niektóre partnerstwa wybierają zarząd spółki do zarządzania partnerstwem, podczas gdy inne nie. Ta forma partnerstwa umożliwia wolność biurokracji, która jest powiązana z innymi typami biznesowymi, takimi jak korporacje.

Partnerzy mają pełną swobodę uznania w stosunku do wszelkich dodatkowych stron dołączających do partnerstwa, chyba że jest to inaczej w akcie partnerstwa. Żadna strona zewnętrzna nie może dołączyć do partnerstwa bez pełnej zgody członków. Partnerstwa nie wymagają wiele formalności w porównaniu do struktury ograniczonej odpowiedzialności. Wymagany dokument jest ogólną umową partnerską.

Różnice między ogólnym a komandytowym

1. Kontrola/ zarządzanie

Partnerzy generalni mają pełną kontrolę nad działalnością biznesową i są odpowiedzialni za zarządzanie firmą. Komitorami mają minimalną kontrolę nad działaniami biznesowymi.

2. Podział zysków i strat

Zyski i straty są równo dzielone przez partnerów generalnych w ogólnej strukturze partnerskiej. Podczas gdy w przypadku zaangażowania partnerów komandytowych zyski i straty są dzielone zgodnie z kwotą inwestycji lub zgodnie z klauzulami w ramach wiążących umów i umów.

3. Odpowiedzialność osobista

Aktywa partnerów generalnych można wykorzystać do spłaty długów podczas upadłości. Księżyca może być również pozwany o długi poniesione przez firmę. Komiszów komandytowych można pozwać tylko za odsetek inwestycji dokonanych w firmie. Ograniczony partner zostaje partnerem z ograniczoną odpowiedzialnością, gdy nie bierze udziału w żadnej formie kontroli i nie ma obowiązków dla firmy. W takim przypadku ich aktywa osobiste nie mogą być wykorzystywane do spłaty długi podczas bankructwa.

4. Uprawnienia agencyjne

Komunikacja może podejmować prawnie wiążące decyzje i wiązać firmę z umową lub umową biznesową. Komitanci nie mają takiej umiejętności.

5. Struktura

Struktura partnerów generalnych jest mniej złożona niż z udziałem partnerów komandytowych.

6. Ograniczenie własności

Własność firmy generalnych partnerów jest równa, chyba że określa się inaczej. Własność przedsiębiorstw komandytowych jest wymieniona w umowie.

Generał vs. Ograniczony partner: wykres porównawczy

Podsumowanie ogólnego i komandytowego partnera

• Zarówno partnerzy ogólni, jak i komandytwiczają prawnie wiążące umowy na prowadzenie działalności.
• Oba typy partnerów wymagają pełnej zgody wszystkich członków podczas dodawania stron zewnętrznych.
• Dokumentacja wymagana dla obu rodzajów partnerów jest umową partnerską, jest jednak bardziej złożona, jeśli firma obejmuje spółki komandytowe.
• Generalni partnerzy dzielą zyski i straty w równym stopniu, w których partnerzy komandytwi dzielą je na podstawie procentu inwestycji lub zgodnie z wymienionymi w umowie.
• Podczas niewypłacalności aktywa osobiste partnerów generalnych mogą być wykorzystywane do spłaty długów, jednak przy spółkach komandytowych nie można użyć wszystkich aktywów osobistych.
• Partnerzy generalni mają uprawnienia agencyjne, które pozwalają im podejmować prawnie wiążące decyzje, podczas gdy partnerzy komandytwi nie posiadają.