Różnica między FDM i FDMA

FDM vs. FDMA

Multipleksowanie podziału częstotliwości lub FDM jest techniką multipleksowania warstwy fizycznej, która umożliwia wiele sygnałów o niskiej przepustowości na dzielenie tego samego zakresu częstotliwości wysokiej pasma. Osiąga się to poprzez przydzielenie mniejszego zakresu częstotliwości do każdego sygnału, który używa tego samego kanału. FDMA oznacza podział częstotliwości wielokrotnego dostępu, technologii powszechnie wykorzystywanej w komunikacji mobilnej. Jest to metoda dostępu do warstwy łącza danych, która wykorzystuje pojęcia FDM, aby zasadniczo osiągnąć ten sam cel. Popularna jest wiedza, że ​​FDMA jest użyciem FDM, aby umożliwić wielu użytkownikom dzielenie się tym samym kanałem fizycznym dla jednoczesnej komunikacji.

Aby uzyskać więcej informacji, FDM jest techniką stosowaną w wielu innych technologiach. Multiplekser moduluje wszystkie sygnały, które będą używać kanału do jednego sygnału. FDMA rezygnuje z użycia multipleksera, ponieważ działa na warstwę łącza danych. Wszystkie informacje są łączone przed wygenerowaniem sygnału, czyniąc użycie multipleksera warstwy fizycznej.

Potrzeba multipleksowania jest bardzo widoczna w sieciach telefonów komórkowych, gdzie masz ograniczoną liczbę kanałów, które mają ogromną przepustowość. Każdy użytkownik telefonu komórkowego potrzebuje tylko bardzo minimalnej przepustowości i są one ułożone razem w tym samym kanale za pomocą technologii multipleksowania, takich jak FDMA. Oprócz FDMA, która dzieli zakres częstotliwości na mniejsze kanały, istnieją również inne technologie w pracy w sieciach telefonicznych. TDMA jest jedną z takich technologii i dzieli każdy kanał na przedziały czasowe, które mogą być zajęte przez różnych użytkowników.

Zastosowanie FDM lub samego FDMA jest dość nieefektywne, ponieważ nadal poświęca cały kanał przydzielony sygnałowi. Nawet gdy nie ma informacji, które są wysyłane na medium, nikt nie może użyć używanego kanału. Sieci mobilne używają zarówno FDMA, jak i TDMA, aby zmaksymalizować liczbę użytkowników, którzy mogą korzystać z sieci. Główny kanał jest podzielony na mniejsze podpowiedzi za pomocą FDMA. Każdy kanał podrzędny jest następnie podzielony z użyciem TDMA, aby wielu użytkownikom korzystać z kanału w naprzemiennie. Dzieje się tak szybko, że użytkownicy końcowi nie wiedzą, że tak się dzieje.

Streszczenie:

1. FDM jest techniką multipleksowania warstwy fizycznej, podczas gdy FDMA jest metodą dostępu do warstwy linków danych.

2. Korzystanie z FDM, aby umożliwić wielu użytkownikom korzystanie z tej samej przepustowości nazywa się FDMA.

3. FDM używa fizycznego multipleksera, podczas gdy FDMA nie.