Różnica między ERA i Fue

Różnica między ERA i Fue

ERA vs Fue

Hiszpański to język romansowy, który ewoluował z różnych dialektów Półwyspu Iberyjskiego. Rozprzestrzenił się na inne części świata poprzez ekspansję imperium hiszpańskiego. Jest to odmieniony język, który ma system dwupożyczkowy.

Czasowniki w języku hiszpańskim są oznaczone do napięcia, aspektu, nastroju, osoby i liczby. Albo kończą w -ar (pierwsza koniugacja), -er (druga koniugacja) i -ir (trzecia koniugacja). Mają siedem czasów, a mianowicie; czas teraźniejszy, obecny, doskonały czas, czas, doskonały czas, czas przyszły, czas warunkowy, czas preterytowy i niedoskonały czas.
Napięcie preterytów i niedoskonały czas to dwie napięte poprzednie formy czasowników. Napięcie preterytów jest używane do pojedynczych wydarzeń, które miały miejsce w przeszłości w określonym czasie. Jest używany podczas opowiadania poszczególnych zdarzeń i oznaczania każdego początku i zakończenia akcji.

Niedoskonały czas jest wykorzystywany do wydarzeń lub działań, które zdarzają się nieustannie i dla tych, którzy torują drogę do innych działań. Służy również do opisania wydarzenia lub osoby w przeszłości oraz jego stanu emocjonalnego i psychicznego w tym czasie.
Weźmy przypadek hiszpańskiego czasownika „ser”, co oznacza „być” po angielsku. Na przykład służy do odnoszenia się do esencji, pochodzenia i fizycznego opisu rzeczy i wydarzeń, które się wydarzyły. Jego pierwszą osobą orientacyjną niedoskonała czas to „Era."
„ERA” służy do opisania, jak rzeczy lub osoby były. To prawie jak mówienie o osi czasu i służy do służenia pierwszej osobie (Yo) i trzeciej osobie (El, Ella, Ello). Jest z grubsza tłumaczony jako „kiedyś/ona/ona."

Oto kolejny przykład: „Yo Era Muy Activo.„Kiedyś byłem bardzo aktywny.
Trzecia osoba orientacyjna Preterite Tense z czasownika „Ser” to „Fue.„„ Fue ”jest używany do opowiadania wydarzenia, które miało miejsce w przeszłości i jak to się stało. To ten moment w czasie, kiedy miała miejsce akcja, i jest ona używana tylko w samotnej formie trzeciej osoby. Jest to czasownik używany podczas wskazania czegoś, co jest stałe lub zdarzenie, którego nie można zmienić. Z grubsza przetłumaczone, „fue” oznacza „on/ona/to był."
Oto kolejny przykład: „Fue amor a primera vista." To była miłość od pierwszego wejrzenia.
Rozróżnienie między „ERA” a „Fue” może być mylące, ponieważ czasowniki hiszpańskie nie tylko mają kilka czasów, ale także wskazują na działanie, ale także zawierają inne informacje o tym, kiedy tak się stało i kto tak się stało.

Streszczenie:

1.„Era” jest niedoskonałym czasem hiszpańskiego czasownika „ser”, podczas gdy „fue” jest jego napięciem preterytowym.
2.„Era” jest używana do opisania tego, jak się sprawy były lub jak dana osoba, podczas gdy „Fue” jest używana do opowiedzenia wydarzenia, które wydarzyło się w przeszłości i jak to się stało.
3.„ERA” służy do służenia pierwszej osobie i trzeciej osobie, podczas gdy „Fue” służy tylko osobom trzeciej osobę pojedynczą.
4.„Era” jest przetłumaczona jako „ja/ona/to kiedyś”, podczas gdy „fue” jest tłumaczony jako „on/ona/to był."