Różnica między emf a napięciem

EMF (siła elektromotoryczna) to napięcie na końcach źródła, gdy nie ma prądu. Gdy obwód jest zamknięty, a prąd płynie, a następnie na końcach źródła istnieje napięcie mniejsze niż emf. Jest to konsekwencja wewnętrznej rezystancji samego źródła, co prowadzi do tego spadku napięcia.

Co to jest EMF?

Ciała naładowane elektrycznie można uzyskać przez oddzielenie elektronów od atomów poprzez zużycie innego rodzaju energii, e.G. mechaniczne, światło lub chemiczne. Taka separacja istnieje w źródłach elektrycznych. Ze względu na aktywność energii w źródle generowana jest emf, co dodatkowo indukuje nadwyżkę ładunku ujemnego (biegun ujemny) i brak ładunku ujemnego (biegun dodatni). W inżynierii elektrycznej koncepcja EMF definiuje prace wymagane do oddzielenia nośników ładunku w źródle prądu elektrycznego, w którym siła działająca na ładunki na końcach źródła nie jest bezpośrednią konsekwencją pola. EMF jest definiowany jako ilość wykonywanej pracy (a) w transformacji energii i ilość energii elektrycznej (q), która przechodzi przez generator E = A/Q. Jednostka jest taka sama jak w przypadku napięcia (V-wolt).  Urządzenie, które dostarcza obwód z mocą elektryczną i wytwarza siłę elektromotoryczną, jest określane jako źródło siły elektromotorycznej lub krótszych EMS (źródło elektromotoryczne).

Co to jest napięcie?

Istnieje różnica w stanach elektrycznych na biegunach (zaciskach) źródła. Na biegunie ujemnym jest nadwyżka elektronów i brak elektronów na pozytywnym. W zamkniętym obwodzie prądu elektronom przemieszczają się z połowy ujemnej do połowy dodatniej przez przewody i urządzenia. Różnica między potencjałami elektrycznymi nazywa się napięciem elektrycznym [u]. Napięcie elektryczne jest równe ilości pracy wykonanej przez siłę elektryczną w przenoszeniu ładunku z jednego punktu pola do drugiego i tego ładunku. Napięcie elektryczne mierzy się w wolcie [v]. Przyrząd pomiarowy napięcia nazywa się woltomierzem.

Różnica między emf a napięciem

1. Definicja

Siła elektromotoryczna oznacza wytworzone napięcie wewnątrz źródeł elektrycznych. Napięcie jest definiowane jako różnica potencjału elektrycznego między dwoma punktami, a tę różnicę na biegunach źródła elektrycznego uzyskuje się poprzez usunięcie elektronów z jednej części źródła i przeniesienie ich do innej.

2. Wyrażenie

Siła elektromotoryczna źródła jest równa pracy, którą musi wykonać jakaś siła zewnętrzna, aby przenieść jednostkę ładunku z jednego bieguna źródła do drugiego, ale przez źródło. Napięcie w zewnętrznej części obwodu jest znacznie równe pracowi, które należy wykonać siłą elektryczną, aby przesunąć jednostkę ładunku z jednego bieguna źródła do drugiego, ale przez drut.

3. Formuła

Siła elektromotoryczna jest obliczana jako następująca: e = i*(r+r). Napięcie jest obliczane v = i*r (i - przepływ prądu, R - rezystancja obciążenia, R - rezystancja wewnętrzna).

4. Operacja siły elektrycznej

Napięcie jest działaniem siły elektrycznej (Coulomb) ruchu odpowiedzialności i jest wynikiem redukcji energii w okręgu, podczas gdy siła elektromotoryczna jest zdefiniowana przez operację siły nieelektrycznej (nie-kooulomię) i jest odpowiedzialna za zwiększenie energii energii w obwodzie.

5. Zmierzenie

Różnica potencjałów (napięcie) można zmierzyć między danymi punktami w obwodzie, podczas gdy siła elektromotoryczna istnieje tylko między dwoma końcami źródła. Również siła elektromotoryczna mierzy się za pomocą miernika EMF, a napięcie z woltomierzem.

6. Intensywność

Siła elektromotoryczna jest zawsze większa niż napięcie. Powodem jest to, że napięcie istnieje w obwodzie obciążonym, a ze względu na opór (utrata energii) występuje spadek napięcia. Wielkość EMF jest zawsze stała, podczas gdy natężenie napięć różni się.

7. Wprowadzenie

EMF może być spowodowane polem elektrycznym, grawitacyjnym lub magnetycznym, podczas gdy napięcie jest spowodowane tylko w polu elektrycznym.

EMF vs. Napięcie

Streszczenie

• Ilość odpowiednio reprezentująca generator jako element obwodu elektrycznego i ilościowo charakteryzujący jego zdolność do utrzymania prądu w obwodzie i przekształcania innych form energii w elektryczną, nazywa się siłą elektromotoryczną. Aby źródło miało różnicę potencjału bieguna, elektrony muszą zostać „przeniesione” z jednego bieguna do drugiego, to znaczy wymagana jest operacja rozdzielenia ładunku. Praca wykonywana na jednostce ładunku przez siłę zewnętrzną poprzez dzielenie ładunków u źródła prądu elektrycznego nazywa się siłą elektromotoryczną. Siła elektromotoryczna (EMF) ma wymiar napięcia (jednostka woltowa) i nazywana jest również napięciem wewnętrznym źródła (U0). Siła elektromotoryczna ma ten sam rozmiar, co różnica potencjału między połączeniami generatora dodatniego i ujemnego, gdy jest w trybie biegu jałowym.
• Różnica potencjałów między dwoma punktami pola elektrycznego nazywa się napięciem, a jednostka jest również wolta. Napięcie elektryczne jest przyczyną przepływu elektronów w obwodzie elektrycznym do (-) bieguna ujemnego z nadmiarem elektronów, do (+) dodatni biegun z defektem elektronowym-elektrony przesuwają.