Różnica między EEPROM a Flashrom
- 1073
- 94
- Patrycy Ziółkowski
Pamięć była problemem od najwcześniejszych dni komputera. Wszystkie rodzaje urządzeń, które opierają się na obliczaniu, mają jedną formę pamięci lub drugą w celu przechowywania danych przez długi czas lub po prostu do momentu wyłączenia urządzenia.
W przeszłości urządzenia elektroniczne musiały mieć jakąś nielotną metodę przechowywania, aby przechowywać wszystkie dane potrzebne do wykonywania swoich funkcji. Rozwój doprowadził do stworzenia EPROM i jego następcy EEPROM (elektrycznie wymazująca pamięć). Dominującą cechą EEPROM jest to, że programista może zmienić dane osadzone na pamięci jeden bajt na raz, dając mu większą kontrolę nad tym, jak wprowadza dane. Ale ta metoda zajmuje bardzo dużo czasu, szczególnie podczas usuwania danych. EEPROM był używany głównie w elektronice, które są zaprogramowane tylko kilka razy przed wysyłką, ale można go aktualizować za pośrednictwem łatek. Przykładem byłby układ, który utrzymuje BIOS (podstawowy system wyjściowy wejściowego) naszego komputera. Można go przeprogramować z aktualizacjami producenta w celu dodania dalszych funkcji lub naprawy błędu, który nie został odkryty w momencie wysyłki.
Pamięć flash jest odgałęzieniem EEPROM, który łączy sekcje pamięci z blokami. Chociaż zapisanie danych do pamięci flash jest nadal wykonywane na poziomie bajtów, wymazanie treści oznaczałoby usuwanie bloku jako całego. Ta funkcja dała pamięć flash korzyść prędkości nad EEPROM. Pamięć flash stała się bardzo popularna, ponieważ wymaga o wiele mniej mocy w porównaniu do dysku twardego i jest o wiele bardziej trwały; zdolne do przetrwania nadmiernego ciepła, ciśnienia, a nawet zanurzonego w wodzie. Pamięć flash stała się natychmiastowym następcą starzejących się dyskietek nie tylko ze względu na jego trwałość, ale także ze względu na doskonałą pojemność i stosunkowo niewielki rozmiar. Jedyną wadą pamięci flash jest to, że podobnie jak EEPROM, może trwać tylko pewną ilość cykli danych przed porażką.
EEPROM i Flash to dwa typy pamięci, które są nadal bardzo szeroko używane. Choć może się to wydawać prawdopodobne, Flash to tylko wyspecjalizowana wersja EEPROM, która pozwala użytkownikowi usunąć duże bloki danych w celu poprawy ogólnej prędkości urządzenia. Pomimo różnicy jasne jest, że obie formy pamięci nadal istniałyby w dającej się przewidzieć przyszłości.