Różnica między dysleksją a dysgrafią

Dysleksja to zaburzenie uczenia się, w którym ludzie mają bardzo trudny czas na czytanie. Dysgraphia to zaburzenie uczenia się, w którym ludzie mają trudności z prawidłowym pisaniem.

Co to jest dysleksja?

Definicja:

Dysleksja to zaburzenie uczenia się języka, w którym osoby mają problemy z uczeniem się zasad języka, które mogą skutkować problemami z czytaniem.

Objawy:

Pacjenci mogą mieć problemy z zapamiętaniem, co oznaczają słowa i mogą mieć opóźniony rozwój i trudności w umiejętnościach mowy. Mogą niepoprawnie odwrócić lub zastąpić litery w słowie. Często również zmagają się z zrozumieniem i rozwiązywaniem problemów z słowami w matematyce.

Diagnoza:

Stan ten jest często diagnozowany we wczesnym dzieciństwie, gdy dziecko uruchomi szkołę i zwykle czytanie i język są oceniane za pomocą serii testów. Mówi się, że dzieci, które mają trudności z przetwarzaniem dźwięków, mają deficyt w przetwarzaniu fonologicznym, co oznacza, że ​​dziecko ma dysleksję. Ważne jest, aby przesłuchanie i wizja dziecka były również testowane, a inne możliwe przyczyny trudności w czytaniu zostały wyeliminowane.

Powoduje:

Uważa się, że przyczyna jest związana z problemami powstającymi w mózgu podczas rozwoju. Części mózgu, które dotyczą języka, takie jak obszary Wernicke i Broca, są uważane za dysfunkcyjne, co skutkuje dysleksją. Uważa się również, że problemy w innych regionach mózgu są zaangażowane w powodowanie stanu. Wydaje się również częściowo genetyczne, ponieważ dysleksja działa w rodzinach.

Czynniki ryzyka:

Stan jest często dziedziczony, więc dzieci urodzone w rodzinach, w których obecność dysleksji jest bardziej prawdopodobne, że mają ten stan. Dysleksja jest również częściej diagnozowana i obecna u chłopców niż u dziewcząt.

Leczenie:

Traktowanie obejmuje instrukcje dotyczące brzmienia słów i jak dźwięki łączą się, tworząc słowa. Zastosowanie dodatkowych metod, takich jak książki audio może być również pomocne dla studentów.

Czym jest dysgrafia?

Definicja:

Dysgraphia to zaburzenie uczenia się, w którym jednostki mają trudności z prawidłowym pisaniem i często niepoprawnie piszą niewłaściwe słowo lub litery kosmiczne i słowa. Pismo odręczne jest również często niekwalifikowalne.

Objawy:

Objawy obejmują trudności z pisaniem liter i przekształcanie dźwięków w prawidłowe słowa podczas pisania. Dziecko często trzyma długopis lub ołówek w dziwny sposób, który wygląda niezręcznie. Mogą mieć trudne do rozstawu litery i słowa równomiernie i mogą mieszać drukowane i kursywne pisanie. Jednostka może być również bardzo powolna podczas kopiowania liter i słów.

Diagnoza:

Diagnoza jest postawiona, gdy dziecko jest oceniane przez psychologa, który da dziecku różne testy w celu ustalenia, jak dobrze i łatwo mogą napisać. Należy również przetestować umiejętności motoryczne w celu ustalenia, czy to nie jest część problemu. Problem można również zdiagnozować u dorosłych, którzy doznali traumatycznego uszkodzenia mózgu.

Powoduje:

Dysgraphia może być spowodowana problemem z językiem. Problem może jednak nie być spowodowany problemem języka, ale raczej problemy z umiejętnościami motorycznymi w niektórych przypadkach. Naukowcy nie wiedzą na pewno, jaka jest przyczyna dysgrafii u dzieci. Dysgraphia mogą wystąpić u dorosłych, którzy doznali urazu mózgu, co sugeruje, że może to wynikać z problemu w rozwoju mózgu dziecka.

Czynniki ryzyka:

Dostępnych jest niewiele informacji na temat tego, co zwiększyłoby ryzyko rozwoju dziecka. Warto jednak zauważyć, że większość dzieci po prostu uczących się pisania pokaże ten warunek, ale większość rozwinie normalne pismo ręczne według klasy 3. Często jest to również współwystępujące z innymi problemami uczenia się, więc posiadanie ADHD lub dysleksją może zwiększyć ryzyko dysgrafii, ale potrzebne są dalsze badania nad czynnikami ryzyka.

Leczenie:

Terapia zajęciowa może być pomocna w dysgraphii, a dzieci mogą być nauczone trzymanie pióra w wygodniejszej pozycji. W kilku przypadkach leki na leczenie ADHD pomogły poprawić dysgrafię u dzieci, które mają oba warunki. Dzieci mogą wymagać zakwaterowania w szkole, jeśli stan jest bardzo poważny, a przeszkoda w nauce.

Różnica między dysleksją a dysgrafią?

1. Definicja

Dysleksja to stan, w którym jednostki mają trudności z czytaniem. Dysgraphia to stan, w którym jednostki mają trudności z pisaniem.

2. Zdolność językowa

Dysleksja zaburzeń zawsze wiąże się z problemem z językiem. Dysgraphia zaburzeń może obejmować problem z językiem, ale nie zawsze tak jest.

3. Dobre umiejętności motoryczne

Problemy z drobnymi umiejętnościami motorycznymi nie stanowią problemu z dysleksją. Problemy z drobnymi umiejętnościami motorycznymi mogą czasem stanowić problem z dysgrafią.

4. Centra językowe mózgu

Z dysleksją istnieją dowody, że centra językowe w nieprawidłowym działaniu. Z dysgraphią nie ma dowodów na to, że centra językowe w nieprawidłowym działaniu.

5. Terapia zajęciowa

Terapia zajęciowa nie jest przydatna w leczeniu dysleksji. Terapia zajęciowa może czasem być przydatna w leczeniu dysgrafii.

Tabela porównująca dysleksję i dysgrafię

Podsumowanie dysleksji vs. Dysgraphia

• Dysleksja i dysgrafia to zaburzenia, które mogą wystąpić, które wpływają na uczniów i naukę.
• Dysleksja stanowi problem z czytaniem, a dysgrafia stanowi problem z pisaniem.
• Dysleksja wiąże się z problemami, w jaki sposób działają obszary językowe mózgu.
• Naukowcy nie są pewni, co powoduje zaburzenie zaburzenia, ale wydaje się, że jest to związane z nieprawidłowym działaniem mózgu.
• Zarówno dysleksja, jak i dysgrafia często współzakodowo z innymi niepełnosprawnościami, takimi jak ADHD.