Różnica między DSR i AODV

DSR vs AODV

Dynamiczne routing źródłowy (DSR) i Adhoc na żądanie routing odległości (AODV) są protokołami routingu dla sieci bezprzewodowych/sieci ad hoc. Oba protokoły wykorzystują różne mechanizmy, które powodują różnorodne poziomy wydajności. DSR i AODV można porównać i ocenić na podstawie współczynnika dostarczania pakietu, znormalizowanego obciążenia MAC, znormalizowanego obciążenia routingowego i średniego opóźnienia end-to-end poprzez zmianę liczby źródeł, prędkości i czasu pauzy.

Zarówno DSR, jak i AODV są protokołami opartymi na popycie, które tworzą trasę na żądanie, gdy komputer transmisujący pragnie trasy. Główna różnica między DSR i AODV jest funkcją routingu źródłowego. DSR opiera się na routingu źródłowym, w którym wszystkie informacje o routingu, takie jak utrzymywane w węzłach mobilnych. DSR oblicza trasy, a także je aktualizuje. Routing źródłowy to technika, w której nadawca pakietu identyfikuje całą sekwencję węzła, do której pakiet musi przejść. Nadawca pakietu wymienia trasę w nagłówku pakietu, dzięki. AODV wykorzystuje kombinację mechanizmu DSR i DSDV. Wykorzystuje odkrycie trasy i konserwację trasy z DSR i routingu Hop-by-Hop, okresowe liczby sekwencji z DSDV. AODV z łatwością pokonuje liczenie na problemy nieskończoności i Bellman Ford, a także zapewnia szybką konwergencję, gdy jest zmieniana topologia sieci ad hoc.

Gdy DSR i AODV są analizowane przy użyciu parametru wskaźnika dostarczania pakietu, zmieniając zatrzymany czas w odstępach 0, 10, 20, 40, 100, wyniki uzyskane dla obu protokołów routingu na żądanie wyglądają podobnie.

Znormalizowane obciążenie routingu jest analizowane dla obu protokołów przez różne przerwy. Wartości protokołu DSR były mniejsze w porównaniu z AODV, które wykazują dość stabilne wyniki nawet po zwiększeniu liczby źródeł. Jeśli znormalizowane obciążenie routingu jest stabilne, protokół jest uważany za skalowalny. Koszty routingu AODV pochodzi głównie z żądań trasy. DSR znajduje trasę w pamięci podręcznej w wyniku agresywnego buforowania. Pomaga to uniknąć częstego procesu wykrywania trasy w DSR, zmniejszając w ten sposób koszt routingu dla DSR w porównaniu z AODV.

Znormalizowane obciążenie MAC jest analizowane przez różne przerwy. Wartości dla AODV są mniejsze w porównaniu z DSR, gdy jest analizowane dla niższych czasów zatrzymanych.

Jeśli chodzi o porównanie wydajności między dwoma protokołami, stabilność pamięci podręcznej i wysokie mac na głowie degradują wydajność DSR w scenariuszach o wysokiej mobilności. W scenariuszach niższej mobilności wydajność DSR jest lepsza niż AODV, ponieważ trasa zawsze występuje szybko w pamięci podręcznej, unikając procesu wykrywania trasy.

Streszczenie:

1. DSR ma mniejsze koszty ogólne niż AODV.

2. AODV ma mniej znormalizowany MAC narzutowy niż DSR.

3. DSR opiera się na mechanizmie routingu źródłowego, podczas gdy AODV używa kombinacji

Mechanizmy DSR i DSDV.

4. AODV ma lepszą wydajność niż DSR w scenariuszach wyższej mobilności.

5. DSR ma rzadsze procesy odkrywania trasy niż AODV.