Różnica między DMZ a zaporą

Różnica między DMZ a zaporą

Firmy w tych współczesnych czasach zwykle muszą mieć dostęp do Internetu, aby być wydajnym i opłacalnym. Nowoczesne udogodnienia, takie jak e -maile i VoIP, nie tylko ułatwia swoim pracownikom komunikację, ale także obniża koszty o dużą margines w porównaniu z tradycyjnymi systemami komunikacyjnymi. Ale połączenie z Internetem nie jest drogą jednokierunkową; Inne osoby mogą również połączyć się z Tobą i wykorzystać wszelkie słabości, których mogą użyć do wprowadzenia sieci. Aby uniemożliwić złośliwym osobom uzyskanie poufnych danych lub zniszczenie własnych serwerów, musisz zastosować urządzenia, które działają jako bariery bezpieczeństwa.

Pierwszą z nich jest zapora ogniowa, która jest umieszczona między twoją siecią a Internetem. Służy do blokowania nieautoryzowanej komunikacji z Internetu wchodzącej do Twojej sieci, jednocześnie umożliwiając przejść przez autoryzowaną komunikację. Możesz sobie wyobrazić zaporę jako ochroniarza przeglądającego ludzi. Chociaż istnieje pewne wady zapory ogniowej, takie jak małe kary w wydajności, zawsze konieczne jest posiadanie.

Drugą strategią często stosowaną przez firmy jest strefa DMZ lub zdemilitaryzowana, która brzmi tak, jakby powinna należeć do Korei Północnej. DMZ jest po prostu metodą układu sieciowego, poprzez segregację serwerów, do których często są dostępne z zewnątrz. Usługi takie jak serwery pocztowe i serwery HTTP są dostępne z zewnątrz, może to spowodować ryzyko bezpieczeństwa, gdy serwery są w tej samej sieci, co serwery zawierające dane poufne. Aby to lepiej zrozumieć, możesz porównać tę metodę z kasynem. Po wejściu do kasyna zostaniesz przesłuchany przez strażnika, ale nie możesz iść wszędzie w kasynie, z wyjątkiem podłogi. Niektóre obszary, takie jak sklepienie i centra kontrolne, są wyłączone, chyba że jesteś upoważnionym personelem, a drzwi do tych obszarów są często strzeżone o wiele surowszych zasad niż przy drzwiach. W ten sam sposób zapora umożliwia większości ruchu na dostęp do usług w DMZ, stosując surowsze zasady podczas próby dostępu do serwerów wewnętrznych.

Systemy bezpieczeństwa mogą być czasami trudne do wdrożenia, ale są one niezbędne do zapewnienia nieprzerwanej usługi, jednocześnie chroniąc dane przeznaczone wyłącznie do użytku wewnętrznego. Zapora ogniowa i DMZ to dwie najczęściej stosowane metody ochrony własnych serwerów, ale nie ogranicz się do tych dwóch. Zawsze powinieneś szukać nowych zagrożeń i sposobów, w jakie możesz chronić się przed tymi zagrożeniami.