Różnica między dielektrykiem i kondensatorem

Różnica między dielektrykiem i kondensatorem

Kondensator to urządzenie elektryczne, które przechowuje ładunek elektryczny, podczas gdy dielektryk to materiał, który nie pozwala na przepływ prądu. Dielektryki są często nazywane izolatorami, ponieważ są przeciwieństwem przewodników. Wszystkie elektrony w materiale dielektrycznym są szczelnie związane z ich jądrem macierzystym, więc nie są dostępne wolne elektrony do przenoszenia prądu. Zatem przewodność elektryczna dielektryków jest bardzo niska. Przyjrzyjmy się, jak te dwa są ze sobą powiązane i jak różnią się funkcją, właściwościami i użyciem.

Co to jest dielektryk?

Dielektryk jest materiałem izolacyjnym ze złym przewodnikiem prądu elektrycznego, ale wydajnym zwolennikiem pól elektrostatycznych. Jest to medium lub substancja, która ma zdolność wytrzymania wysokiego naprężenia elektrycznego bez znaczącego przewodzenia. Po zastosowaniu naprężenia dielektryk utrzymuje energię w postaci ładunku elektrycznego. Większość tej energii jest zachowywana po usunięciu naprężeń. Materiał dielektryczny to mniej lub bardziej materiał izolacyjny, który staje się spolaryzowany, gdy jest w kontakcie z polem elektrycznym. Jak każdy materiał, dielektryk jest montażem jonów z dodatnimi i ujemnymi ładunkami, które równoważy się, aby zapewnić neutralność elektryczną. Z powodu polaryzacji dielektrycznej ładunki dodatnie są wypierane w kierunku pola elektrycznego, a ładunki ujemne zmieniają się w przeciwnym kierunku pola.

Co to jest kondensator?

Kondensator jest dwustronnym elementem elektrycznym składającym się z pary przewodów oddzielonych przez izolator dielektryczny. Jest to jeden z najbardziej fundamentalnych elementów pasywnych z możliwością przechowywania energii elektrycznej w polu elektrycznym. To ich zdolność do przechowywania energii elektrycznej czyni je tak wyjątkowymi. Kondensator jest jednym z trzech podstawowych elementów obwodu, wraz z rezystorami i induktorami. Utrzymuje ładunek elektryczny, gdy napięcie jest nakładane na niego i uwalnia ładunek w razie potrzeby. Kondensatory są wszechobecne na szybkich płyt obwodowych, ale inżynierowie często nie rozumieją ich właściwości elektrycznych. Chociaż kondensatory różnią się rozmiarem i kształtem, podstawowa konfiguracja pozostaje taka sama, i.mi. Dwóch przewodników niosą równe, ale przeciwne ładunki. Kondensatory charakteryzują się zasadniczo materiałem stosowanym w ich dielektrycznym jako: zmienne powietrze, papier, mika, ceramika, plastik, tlenek tytanu i elektrolityczne.

Różnica między dielektrykiem i kondensatorem

  1. Podstawy kondensatora wersetów dielektrycznych

- Dielektryk jest materiałem izolacyjnym ze złym przewodnikiem prądu elektrycznego, ale wydajnym zwolennikiem pól elektrostatycznych. Jest to medium lub substancja, która ma zdolność wytrzymania wysokiego naprężenia elektrycznego bez znaczącego przewodzenia.

Z drugiej strony kondensator jest dwustronnym elementem elektrycznym składającym się z pary przewodów oddzielonych przez izolator dielektryczny. Jest to jeden z najbardziej fundamentalnych elementów pasywnych z możliwością przechowywania energii elektrycznej w polu elektrycznym. Kondensator jest jednym z trzech podstawowych elementów obwodu, wraz z rezystorami i induktorami.

  1. Funkcja kondensatora wierszy dielektrycznego

- Kondensatory są używane w większości obwodów elektrycznych do przechowywania energii elektrycznej i w razie potrzeby daje energię z powrotem do obwodu. Mówiąc prosto, podstawową funkcją kondensatora jest przechowywanie energii. Istnieją różne formy kondensatora, które można wykorzystać do zapewnienia różnych funkcji w różnych obwodach.

Materiały dielektryczne mają bardzo wysoką rezystywność w porównaniu z przewodami, dlatego są one używane do oddzielania przewodów o różnych potencjałach, takich jak płytki kondensatorowe lub elektryczne linie elektryczne. Gdy dielektryk jest umieszczony między naładowanymi płytkami, pojemność systemu wzrasta.

  1. Właściwości kondensatora wierszy dielektrycznego

- Dielektryki to niemetaliczne materiały o wysokiej rezystywności i bardzo duża szczelina energetyczna. Stała dielektryczna materiału określa zdolność kondensatora do przechowywania energii po przyłożeniu do niej napięcia. Wszystkie elektrony w materiale dielektrycznym są ściśle związane z ich jądrem macierzystym. Bez wolnych elektronów do przenoszenia prądu, przewodność elektryczna staje się bardzo niska.

Własą kondensatorów jest przechowywanie energii w polu elektrycznym oraz zwiększenie i zwiększenie efektu pojemności. Pojemność jest właściwością kondensatora, który jest odporny na zmianę napięcia na nim.

  1. Zastosowania dielektrycznego i kondensatora

- Najczęstszym zastosowaniem kondensatorów jest magazynowanie energii. Kondensatory są powszechnie stosowane w obwodach elektronicznych do różnych zadań, takich jak zapewnienie elastycznych opcji filtra, wygładzanie, magazynowanie zasilania, redukcja szumów, strojenie obwodu i wiele innych. Kondensatory są dodatkowo stosowane w warunkowaniu zasilania, sprzęganiu sygnałów lub oddzieleniu, teledetekcji i zastosowaniach wygładzania zasilacza.

Głównym zastosowaniem dielektryków jest wytwarzanie kondensatorów. Materiał dielektryczny ma bardzo wysoką rezystywność, a zatem stosowana do oddzielenia przewodów o różnych potencjałach, takich jak płytki kondensatora lub elektryczne linie energetyczne.

Dielecric vs. Kondensator: wykres porównawczy

Podsumowanie kondensatora wersetów dielektrycznych

Kondensator jest jednym z najbardziej podstawowych elementów pasywnych z możliwością przechowywania energii elektrycznej w polu elektrycznym. Własą kondensatorów jest przechowywanie energii w polu elektrycznym oraz zwiększenie i zwiększenie efektu pojemności. Składa się z dwóch płyt przewodzących podzielonych przez materiał izolacyjny zwany dielektrykiem. Dielecric to kolejny termin dla izolatora. Jak każdy materiał, dielektryk jest montażem jonów z dodatnimi i ujemnymi ładunkami, które równoważy się, aby zapewnić neutralność elektryczną. Główną właściwością materiału dielektrycznego jest jego zdolność do wytrzymania wysokiego naprężenia elektrycznego przy jednoczesnym rozpraszaniu minimalnej energii w postaci ciepła.