Różnica między dekstrozą a sacharozą

Wstęp

Cukier stanowi część naszej codziennej diety działającej jako źródło energii dla organizmu. Podczas gdy niektórzy ludzie martwią się, że jedzenie cukru może być szkodliwe dla ich zdrowia, bez cukru wiele podstawowych funkcji ciała przestanie działać prawidłowo [1]. Pokarmy są często słodzone różnymi rodzajami cukrów, takich jak glukoza, sacharoza, fruktoza itd. I chociaż łatwo jest założyć, że wszystkie z nich są jedyne w swoim rodzaju, ważne jest, aby spojrzeć poza biochemię i żywieniową i odżywczą wartość różnych rodzajów cząsteczek cukru. Oprócz podstawowych struktur chemicznych każdy z tych rodzajów cukru różni się w zależności od ich właściwości, funkcji i dostępności, co czyni lepsze dla naszego ciała niż inne.

Rodzaje cukrów

Istnieje wiele różnych rodzajów cukru, które tworzą do organizmu źródło paliwa. Są one trawione i wchłaniane inaczej w zależności od ich indywidualnej struktury [5]. Cukier jest szeroko podzielony na trzy różne grupy, a mianowicie cukier, oligosacharydy i polisacharydy, przy czym grupa cukru jest dalej podzielona na klasy monosacharydów, disacharydów i polioli [1]. Monosacharydy i disacharydy tworzą dwa rodzaje prostych cukrów, podczas gdy oligosacharydy i polisacharydy zawierają więcej kombinacji cukru i są znane jako złożone węglowodany.

Ponieważ monosacharydy są prostymi cukrami, wymagają najmniejszego wysiłku, aby rozbić przez organizm, co oznacza, że ​​są one dostępne dla zużycia energii szybciej niż inne cząsteczki cukru. Nie wymagają żadnej formy trawienia. Typowe przykłady monosacharydów obejmują glukozę, fruktozę i galaktozę. Z drugiej strony disacharydy są tworzone z dwoma monosacharydami, łączy się wiązaniem glikozydowym. Typowe przykłady obejmują sacharozę, laktozę i maltozę z trawieniem disacharydów zwykle występujących w jelicie cienkim [2].

Dekstroza i sacharoza

Dekstroza i sacharoza są zarówno cukrami, a chociaż są podobne i stosowane w podobny sposób w ciele, są często mylone jako identyczne cukry, co nie jest prawdziwe. Sam cukier jest terminem ogólnym, podczas gdy dekstroza tworzy określony rodzaj cukru [2]. Sacharoza jest złożonym węglowodanem i disacharydem składającym się z dwóch różnych cząsteczek cukru.

Struktura cząsteczki sacharozy

Sacharoza tworzy cząsteczkę disacharydową składającą się z dwóch jednostek cukru. Zawiera podstawowy pierścień glukozy, który jest chemicznie połączony z innym monosacharydem fruktozy. Ma wzór chemiczny C₁₂H₂₂O₁₁. Oficjalna nazwa chemiczna to sacharoza, a konwencjonalna nazwa to cukier stołowy [3]. Sacharoza jest znacznie słodsza, ponieważ zawiera zarówno dekstrozę, jak i fruktozę, a ponieważ sama fruktoza jest znacznie słodsza niż sama dekstroza. Sacharoza jest lepiej znana jako cukier stołowy, który jest powszechnie ekstrahowany z cukru trzcinowego i buraków cukrowych.

Struktura cząsteczki dekstrozowej

Cząsteczka dekstroza ma wyjątkowo obficie z natury i można ją znaleźć w licznych tkankach roślin i zwierząt. Dextroza jest monosacharydem i jest definiowana jako po prostu forma glukozy lub prostego węglowodanów. Podczas gdy terminy dekstrozy glukozy są używane zamiennie, istnieje niewielka różnica między dekstrozą a glukozą. Mówi się, że glukoza ma dwa różne układy molekularne. Są one znane jako izomery i chociaż zawierają te same cząsteczki, układ cząsteczek jest inny, tak że odzwierciedlają się. Te izomery są znane jako l-glukoza i d-glukoza z późniejszą tworzeniem cząsteczki dekstrozy.
Zarówno dekstoza, jak i glukoza składają się tylko z jednej cząsteczki cukru, co oznacza, że ​​składa się z pojedynczego pierścienia cukru. W ten sposób można powiedzieć, że dekstroza tworzy również składnik sacharozy. Dextroza ma chemiczny wzór C₆H₁₂O₆. Zwykle występuje sam jako prosty cukier, ale można go połączyć w większe cząsteczki z dodatkowymi jednostkami dekstrozy, tworząc większe węglowodany, takie jak skrobia. Można go również połączyć z innymi jednostkami monosacharydów. Rośliny przechowują dekstrozę jako skrobię, dzięki czemu można ją łatwo wydobyć ze skrobi kukurydzianej, aby stworzyć słodzik.

Trawienie i wchłanianie

Ponieważ dekstroza ma bardzo prostą strukturę, nie wymaga żadnego trawienia i jest wchłaniana bezpośrednio do krwioobiegu. Z drugiej strony sacharoza jest zdecydowanie zbyt duża w celu uzyskania bezpośredniego wchłaniania i wymaga trawienia za pomocą sachrazu enzymu, który występuje w jelicie cienkim. Sacharoza jest podzielona na monosacharydy, zanim zaadsorbuje się w krwioobiegu. Gdy te monosacharydy zostaną zaadsorbowane, jednostki te, które początkowo są rozkładane z sacharozy. Po adsorpcji do krwiobiegu hormon insulina wkracza, aby pomóc w pobieraniu glukozy do komórek, w których jest ona następnie metabolizowana do energii w celu natychmiastowego użycia.

Użycie komórkowe

Dekstroza i rozbite monosacharydy sacharozy są używane do różnych celów. Można je spalić w celu natychmiastowej energii lub przekształcić w glikogen lub tłuszcz i przechowywać, aż ciało. Aby zachować i przechowywać paliwo, ciało przekształca nadmiar glukozy, który nie jest natychmiast potrzebny w glikogen, który tworzy węglowodan, który jest przechowywany w wątrobie i mięśniach. Glikogen zapewnia dodatkowy poziom cukru we krwi, gdy poziomy są niskie, zwykle podczas posiłków, w nocy podczas snu lub podczas intensywnych treningów fizycznych. Poprzez glikogenezę wątroba tworzy łańcuchy glikogenu zawierające setki cząsteczek glukozy, które są połączone wiązaniami chemicznymi. Ciało następnie rozbije glikogen dla energii, gdy źródła pierwotne nie są dostępne, aby zapobiec krople poziomu cukru we krwi. Z drugiej strony tłuszcz zapewnia długie magazynowanie energii TEM. Pomimo tworzenia jednego z głównych źródeł energii, nadmierne zużycie glukozy może prowadzić do cukrzycy typu 2. Z drugiej strony dekstroza jest specjalnie stosowana w płynach dożylnych w celu leczenia odwodnienia lub do dostarczania dodatkowych kalorii, gdy spożywane są złożone pokarmy węglowodanowe.

Produkcja energii

Głównym celem zarówno sacharozy, jak i dekstrozy jest zapewnienie źródła energii dla organizmu. Po zużyciu dekstroza jest gotowa do adsorbowania się w krwioobiegu, podczas gdy enzymy trawienne są wymagane do rozbicia sacharozy przed adsorpcją. To spowalnia trawienie sacharozy, co z kolei powoduje stały poziom cukru we krwi i utrzymywany poziom energii. Ponadto, ponieważ sacharoza tworzy złożony węglowodan; Jest również w stanie zapewnić więcej witamin i minerałów niż dekstroza, która tworzy prosty cukier, który powoduje ostre skoki w poziomie cukru we krwi.

Wszystkie cząsteczki cukru mogą wpływać na poziom cukru we krwi, ale wpływają na to inaczej. Poziomy cukru we krwi są zwykle mierzone przez wskaźnik glikemii. Wskaźnik ten ocenia żywność według tego, jak szybko zwiększają poziom cukru we krwi z czystą glukozą w wyniku 100 i zwykłej sacharozy w wyniku 68. Cząsteczki, które mają wynik 70 lub wyższy, wskazują, że wystąpi duży skok cukru we krwi. Dlatego można powiedzieć, że glukoza spowoduje szybki i duży skok, podczas gdy sacharoza z drugiej strony ma umiarkowany wpływ na poziom cukru we krwi. Większość owoców i warzyw zawiera różne ilości dekstrozy i sacharozy, jednak zawartość błonnika występująca w odpowiednich źródłach owoców i warzyw zmieni ogólny wpływ glikemii poszczególnych rodzajów cukru [3]. Wiadomo, że błonnik spowalnia trawienie węglowodanów, dzięki czemu dekstroza i sacharoza mogą wejść do krwioobiegu w bardziej stopniowym tempie.

Źródła i zastosowania komercyjne

Większość komercyjnych źródeł sacharozy pochodzi z naturalnej zawartości cukru w ​​trzcinie cukrowej lub buraków cukrowych. Te naturalne cukry są udoskonalane w różnym stopniu, aby wytworzyć różne odmiany cukru granulowanego, sproszkowanego lub brązowego, a także cukru specjalistyczne, takie jak muscovado. Ponadto niektóre produkty uboczne są stosowane w produkcji melasy [4]. Z drugiej strony dekstroza jest wytwarzana komercyjnie ze skrobi kukurydzianej i można ją uzyskać ze źródeł skrobiowych, takich jak kukurydza, ryż, pszenica i maniok. Dextroza jest znacznie mniej słodka niż sacharoza i jest powszechnie stosowana jako słodzik w wielu pakowanych i przetworzonych pokarmach, ponieważ jest niedrogie i powszechnie dostępne. Służy również do stabilizacji barwników spożywczych i przedłużenia przydatności do spożycia pakowanej żywności.

Tabela 1: Podsumowanie głównych różnic między dekstrozą a sacharozą