Różnica między impasem a głodem w systemie operacyjnym systemu operacyjnego

System operacyjny jest najbardziej fundamentalnym oprogramowaniem, które działa na komputerze. Odpowiada za zarządzanie pamięcią i procesami komputera, a także ochronę szczegółów sprzętu przed aplikacjami za pomocą go. System operacyjny komputera zapewnia również uczciwą alokacja zasobów dla użytkowników i programów, w przeciwieństwie do równego dystrybucji między procesami. Uczciwy system harmonogramu umożliwia jeden proces korzystanie z procesora, podczas gdy drugi czeka w kolejce. W rezultacie każdy wątek ma wystarczający dostęp do ograniczonych zasobów, zapobiegając dwóch najczęstszych warunków, które opóźniłyby ten proces inaczej: impas i głód. Oba są powiązanymi pojęciami, w których procesy nie mają dostępu do zasobów. W tym artykule podkreślono kilka kluczowych punktów porównujących te dwa na różnych frontach.

Co to jest impas?

Zaklebienia jest warunkiem, w którym zestaw wątków jest blokowany, ponieważ każdy proces posiadający zasób próbuje uzyskać dostęp do innych zasobów, które są utrzymywane przez inny proces, aby uniemożliwić sprawiedliwemu planowaniu systemu. Sytuacja impasu pojawia się, gdy następujące cztery warunki mają prawdziwe: wzajemne wykluczenie oznacza, że ​​tylko jeden proces może uzyskać dostęp do zasobu na raz; Żaden warunek uprzedzenia oznacza, że ​​zasób może zostać zwolniony tylko dobrowolnie przez proces trzymający zasób; Hold & Wait oznacza, że ​​proces utrzymujący zasoby może żądać dodatkowych zasobów posiadanych przez inne procesy; Okoliczne oczekiwanie oznacza, że ​​dwa lub więcej procesów utknęło w okrągłym łańcuchu czekającym na każdy proces zwolnienia odpowiednich zasobów.

Co to jest głód?

Głód jest stanem, który powstaje, gdy proces przechodzi do okresu oczekiwania w nieskończoność, ponieważ proces o niskim priorytecie nigdy nie ma okazji uzyskać dostępu do zasobu ze względu na stały przepływ procesów o wysokim priorytecie uzyskiwania dostępu do tego samego zasobu. Jest to problem zarządzania zasobami, ponieważ proces jest odmowy dostępu do zasobów wymaganych, w ten sposób popychając proces do nieokreślonego okresu oczekiwania. Dzieje się tak, ponieważ wymagany zasób nigdy nie jest przydzielany do procesu powodującego głód zasobów, stąd nazwa. Najlepszym sposobem na uniknięcie głodu jest zastosowanie techniki starzenia, która stopniowo zwiększa priorytet procesów, które od dawna są w okresie oczekiwania, aby zapewnić sprawiedliwy system planowania.

Różnica między impasem a głodem w OS

1. Definicja impasu i głodu

Zarówno impas, jak i głód są powiązanymi pojęciami, które uniemożliwiają uczciwy planowanie systemu, w którym procesy są blokowane przed uzyskaniem dostępu do zasobów. Impas, jak sama nazwa wskazuje, odnosi się do warunku, w którym zestaw wątków lub procesów jest blokowany, ponieważ każdy proces czeka na pozyskanie zasobu, który jest utrzymywany przez inny proces. Z drugiej strony głód jest wywoływany przez zakleszcz.

2. Stan

Zakochrowienie odnosi się do konkretnego warunku, który występuje, gdy wątek lub proces przechodzi do okresu oczekiwania, ponieważ wymagany przez system systemowy jest utrzymywany przez inny proces, który z kolei czeka, aż inny proces uwolni zasob. Jest to spowodowane złym wykorzystaniem zasobów. Głód jest nieokreślonym warunkiem odroczenia, w którym proces o niskim priorytecie odmawia dostępu do zasobów wymaganych, ponieważ zasoby są przydzielane do innego procesu o wysokim priorytecie. Jest to problem zarządzania zasobami, który zmusza system do alokacji zasobów do jedynie procesów o wysokim priorytecie.

3. Charakterystyka impasu i głodu

Zaklebienie jest ostateczną formą głodu, która jest spowodowana następującymi czterema warunkami: wzajemne wykluczenie, bez zapobiegania, trzymaj i oczekiwanie, a okrągłe oczekiwanie. Warunek zakleszczenia występuje tylko w systemach, w których wszystkie cztery warunki trwają. Głód występuje w oparciu o różne warunki, na przykład gdy nie ma wystarczających zasobów, aby przejść i priorytet procesów zaczyna się obniżyć lub gdy procesy zaczynają przekazywać zasoby innym procesom bez kontroli. Jeśli proces o niskim priorytecie żąda zasobu zarezerwowanego dla procesów o najwyższym priorytecie, proces głoduje na zawsze. Głód występuje również, gdy zasoby są przydzielane arbitralnie powodując, że procesy czekają na dłuższy czas.

4. Zapobieganie

Głodziej można zapobiec, używając odpowiedniego algorytmu planowania z kolejką priorytetową, który w rzeczywistości stosuje również technikę starzenia - technikę planowania, która dodaje współczynnik starzenia się do priorytetu każdego żądania, co oznacza, że ​​zwiększa poziom priorytetu procesów o niskim priorytecie, które czekały przez długi czas. Zapewnienie większej ilości zasobów do programów powinno unikać ciągłego przeciążenia zasobów. Aby zapobiec wejściu systemu na impas, procesom należy odmówić dostępu do jednego lub więcej zasobów, jednocześnie czekając na inne i tylko jeden proces powinien mieć dostęp do zasobów na raz.

Zakadka vs. Głód: wykres porównawczy

Podsumowanie impasu vs. Głód

Zarówno impas, jak i głód są powiązanymi pojęciami w systemach operacyjnych wieloprocesowych lub systemach rozproszonych, które powodują, że jeden lub więcej wątków lub procesów utknęło w oczekiwaniu na potrzebne zasoby. Zaklebienia to sytuacja, która powstaje, gdy jeden lub więcej procesów wymaga dostępu do tego samego zasobu, powodując zamarznięcie procesu, podczas gdy głód jest spowodowany impasem, który popycha proces do nieokreślonego stanu odroczenia, ponieważ procesom odmawia się dostępu do zasobu posiadanego przez a Proces wysokiego priorytetu i trzeba czekać wiecznie.