Różnica między CPI-U i CPI-W

CPI-U vs CPI-w

Wraz z szybkim wzrostem cen podczas I wojny światowej, wskaźnik cen konsumpcyjnych (CPI) został utworzony w celu skutecznego obliczenia korekt w kosztach życia pracowników. Mierzy zmiany cen towarów i usług kupowanych przez gospodarstwo domowe.

Ceny próbek każdego przedmiotu są zbierane regularnie, aby wymyślić CPI. Składa się z cen różnych kategorii towarów i usług, które pokazują, w jaki sposób konsumenci wydają dochód. Wskaźnik cen konsumpcyjnych doświadczył kilku zmian, gdy świat wszedł II wojna światowej, a po zakończeniu nastąpiły ogromne zmiany w wzorcach zakupów. Pod koniec lat siedemdziesiątych wprowadzono CPI-U i CPI-W.

Wskaźnik cen konsumpcyjnych dla wszystkich konsumentów miejskich (CPI-U) został wprowadzony w 1978 roku. Obejmuje wszystkie miejskie gospodarstwa domowe w obszarze, w którym mieszkają 2500 lub więcej. Nie obejmuje konsumentów wiejskich i tych, którzy są w wojsku i innych instytucjach. Reprezentuje nawyki zakupowe ponad 80 procent populacji Stanów Zjednoczonych, w tym tych, które są samozatrudnione, emerytowani pracownicy, profesjonalni pracownicy, pracownicy biurowi i niepełnoetatowi, a nawet ci, którzy są bezrobotni. Jest to bardziej ogólny indeks i śledzi, jak ceny detaliczne wpływają na konsumentów miejskich towarów.

Z drugiej strony wskaźnik cen konsumpcyjnych dla osób zarabiających w mieście i pracowników biurowych (CPI-W) obejmuje sprzedaż, rzemiosło, usługę lub pracowników, którzy musieli być zatrudnieni przez 37 tygodni lub dłużej. Reprezentuje 32 procent populacji Stanów Zjednoczonych i jest podzbiorem CPI-U. Śledzi to, w jaki sposób ceny detaliczne wpływają na pracowników, którzy są płacone co godzinę, i tych, którzy wykonują prace biurowe. Administracja zabezpieczenia społecznego wykorzystuje dane z CPI-U, aby podjąć decyzję o rocznym tempie wzrostu.

CPI-W przywiązuje większą wagę do codziennych potrzeb, takich jak wydatki na żywność i transport, ubrania oraz inne towary i usługi. Mieszkalnictwo, opieka medyczna i rekreacja mają mniejsze znaczenie w CPI-W.

Streszczenie:

1.CPI-U oznacza wskaźnik cen konsumpcyjnych dla wszystkich konsumentów miejski.
2.CPI-U reprezentuje ponad 80 procent populacji Stanów Zjednoczonych, podczas gdy CPI-W reprezentuje 37 procent.
3.Podczas gdy oba są zaniepokojeni, w jaki sposób zmiany cen wpływają na konsumentów miejskich, CPI-U obejmuje szerszą i bardziej zróżnicowaną grupę osób w populacji, podczas gdy CPI-W jest uważana za podzbiór CPI-U.
4.CPI-U obejmuje tylko urzędników, sprzedawców, rzemieślników, usług i robotników, podczas gdy CPI-U obejmuje te, które są pracownikami emerytami, pracowników profesjonalnych, pracowników urzędniczych i niepełnoetatowych, a nawet tych, którzy są bezrobotni.
5.CPI-U przynosi wagę wszystkich towarów i usług, których potrzebują konsumenci, podczas gdy CPI-W przynosi większą wagę do żywności, odzieży i transportu.
6.Zarówno CPI-U, jak i CPI-W nie obejmują konsumentów wiejskich i osób w wojsku i innych instytucjach.