Różnica między pamięcią podręczną a buforem

Różnica między pamięcią podręczną a buforem

Pamięć podręczna vs bufor

Zarówno pamięć podręczna, jak i bufor są tymczasowymi obszarami pamięci, ale różnią się na wiele sposobów. Bufor znajduje się głównie w pamięci RAM i działa jako obszar, w którym procesor może tymczasowo przechowywać dane, na przykład dane przeznaczone dla innych urządzeń wyjściowych głównie wtedy, gdy komputer i inne urządzenia mają różne prędkości. W ten sposób komputer może wykonywać inne zadania. Z drugiej strony pamięć podręczna to duży obszar pamięci, który może być częścią pamięci głównej lub innym osobnym obszarowi pamięci, takimi jak dysk twardy. Te dwie metody buforowania są odpowiednio określane jako buforowanie pamięci i buforowanie dysku.

Aby zapewnić dużą prędkość, pamięć podręczna jest wykonana ze statycznego pamięci RAM, a nie dynamicznej pamięci RAM używanej dla drugiej części pamięci, ponieważ jest to wolniejsze. Obszar ten jest wykorzystywany do przechowywania informacji, do których można uzyskać prawie wszystkie programy podczas pracy, a to sprawia, że ​​jest to szybsze, a nie wyszukuje tych informacji z dysku za każdym razem, gdy program będzie działał, ponieważ byłoby to znacznie wolniejsze. Bufor składa się ze zwykłego pamięci RAM działającego na komputerze i śledzi zmiany zachodzące w uruchomionym programie poprzez tymczasowe przechowywanie ich przed ostatecznym zapisaniem zmian na dysku, na przykład z edytoryczkami, w których pisanie jest pisane zadanie najpierw przechowywany w buforze, a edytor tekstu później aktualizuje plik w dysku o zawartości bufora.

Bufor jest najczęściej używany do procesów wejściowych/wyjściowych, na przykład podczas drukowania. Gdy wysyła dokumenty do wydrukowania do drukarki, informacje są przechowywane w buforze, a drukarka może następnie uzyskać dostęp do tych informacji we własnym tempie, a to uwalnia procesor do wykonywania innych zadań. Bufor jest również używany podczas spalania informacji do kompaktowych dysków, w których spalone dane są najpierw przechowywane w buforze, z którego następnie przenoszą się na dysku podczas procesu spalania. Pamięć podręczna jest najczęściej używana podczas procesów czytania i pisania na głównym dysku, aby utrzymać proces szybciej, tworząc podobne dane używane przez różne programy.

Pamięć podręczna może być częścią pamięci RAM lub dysku. Gdy główny dysk jest używany jako pamięć podręczna, proces jest określany jako buforowanie dysku, a to działa również jako buforowanie pamięci, w których niedawno używane dane są przechowywane w pamięci podręcznej dysku. Jeśli uruchomiony program chce uzyskać dostęp do danych z dysku, najpierw sprawdza pamięć podręczną dysku i sprawdzi dysk tylko wtedy, gdy wymagane dane nie są dostępne w pamięci podręcznej dysku. To sprawia, że ​​proces dostępu do danych znacznie szybszy, ponieważ dostęp do niego z dysku jest znacznie wolniejszy. Bufor może być tylko częścią pamięci RAM.

Streszczenie:

1.Pamięć podręczna to szybka powierzchnia pamięci, podczas gdy bufor to normalny obszar pamięci RAM do tymczasowego przechowywania.
2.Pamięć podręczna jest wykonana z statycznego pamięci RAM, która jest szybsza niż wolniejsza dynamiczna pamięć RAM używana do bufora.
3.Bufor jest najczęściej używany do procesów wejściowych/wyjściowych, podczas gdy pamięć podręczna jest używana podczas czytania i pisania procesów z dysku.
4.Pamięć podręczna może być również sekcją dysku, podczas gdy bufor to tylko sekcja pamięci RAM.
5.Bufor może być używany w klawiaturach do edytowania błędów pisania, podczas gdy pamięć podręczna.