Różnica między autyzmem a opóźnieniem mowy

Co to jest autyzm?

Autyzm to zaburzenie rozwojowe charakteryzujące się:

• Problemy z komunikacją;
• Problemy z interakcją społeczną;
• Powtarzające się zachowanie;
• Ograniczenia behawioralne.

Dzieci z autyzmem mają naruszenie interakcji społecznych. Nie są w stanie zarządzać kontaktami społecznymi poprzez zachowanie werbalne lub niewerbalne.

Dzieci z autyzmem nie są w stanie nawiązać relacji i wykazywać brak zainteresowania rówieśnikami i przyjaźnią. Mogą się przestraszyć, być przytłoczeni lub płakać w sytuacjach, które zwykle lubią dzieci, takie jak wizyta w placu zabaw z innymi dziećmi.

Dzieci z autyzmem nie przywiązują się społecznie ani emocjonalnie z innymi. Nie dzielą zainteresowań ani uczuć z innymi ludźmi. Większość dzieci może zawahać się w interakcji z nieznajomymi, ale po krótkim czasie rozwinąć związek i lepiej wchodzić w interakcje. Z drugiej strony, dzieci z autyzmem walczą z powiązaniem nawet ze znanymi ludźmi.

Dzieci z autyzmem mają równe trudności w tworzeniu i zrozumieniu mowy. Mowa jest nieobecna lub niezrozumiała dla innych. Brak mowy nie jest kompensowany przez naśladowanie ani gesty. Używają stereotypowych, powtarzalnych, osobliwych wyrażeń, neologizmu, echolalii i często mówią na głos.

Znak autyzmu są powtarzające się, stereotypowe, niezwykłe działania lub wąsko ograniczone szczególne interesy (rytuały, stała obserwacja ruchomych obiektów itp.), stereotypowe i powtarzalne ruchy (obrót palców przed oczami, kołyszący się na krześle itp.). Dzieci z autyzmem mogą również mieć niezwykłe zainteresowanie aspektami zmysłów (utrwalanie określonego zapachu, smaku lub akcentów).

Dzieci z autyzmem mogą mieć problemy ze snem i mogą wymagać znacznie mniej snu niż inne dzieci w tym samym wieku. Bardziej prawdopodobne jest, że rozwiążą problemy neurologiczne, takie jak napady, podwyższona wrażliwość na światło, dotyk lub dźwięk. Dzieci z autyzmem często doświadczają problemów żołądkowo -jelitowych, takich jak biegunka i zaparcia.

Co to jest opóźnienie mowy?

Opóźnienie mowy jest opóźnieniem w stosowaniu lub opracowaniu mechanizmów, tworząc mowę. Dzieci z opóźnieniem mowy mają trudności z tworzeniem mowy, ale ich zdolności do zrozumienia są podobne do umiejętności innych dzieci w ich wieku. Dzieci z opóźnieniem mowy są w stanie komunikować się poprzez zachowania niewerbalne (uśmiech społeczny, naśladowanie, kontakt wizualny). Są w stanie nawiązać relacje i wykazywać zainteresowanie rówieśnikami i przyjaźnią. Opóźnienie mowy nie koreluje z problemami ze snem, problemami neurologicznymi, stereotypowymi, powtarzalnymi, osobliwymi ekspresją i zachowaniem, problemami żołądkowo.

Każde dziecko rozwija się indywidualnie i nie wszystkie dzieci zaczynają mówić w tym samym wieku. Jednak w terapii mowy istnieją pewne kamienie milowe rozwoju aparatu mowy:

• Pierwsze 6 miesięcy - dzieci zaczynają używać swoich głosów, aby odnosić się do otaczającego świata przez gruchanie, bełkot itp.
• Od 6 do 12 miesięcy - faza pasywna dominuje, dzieci zaczynają łączyć dźwięki, podejmować próby naśladowania zwierząt, powiedzieć słowa takie jak „mama” i „dada”, użyj różnych tonów mowy.
• Od 12 do 18 miesięcy - w bełkotaniu dziecka jest szeroki zakres dźwięków mowy (jak B, M, P, D, N). W tym wieku dzieci naśladują dźwięki i słowa, uczą się jeszcze kilku słów i są w stanie podążać prostymi jednoetapowymi wskazówkami.
• Od 12 do 18 miesięcy - w tym wieku dzieci używają około 20 słów.
• Od 18 do 24 miesięcy - aktywnie używane słowa wynoszą 50 lub więcej, dzieci są w stanie połączyć dwa -trzy słowa w prostych zdaniach.
• Od 2 do 3 lat - słownictwo dziecka wzrasta, on/on/on łączy więcej niż trzy słowa w zdania, używa liczby mnogiej i zaimki, próby rozróżnienia czasów (obecne, przeszłość).

Niektóre dzieci zaczynają mówić później niż inne i/lub pozostają w tyle za swoimi rówieśnikami w rozwoju mowy. Przyczyną opóźnienia mowy u normalnie rozwijającego się dziecka mogą być następujące:

1. Czynniki dziedziczne.

2. Układ nerwowy dziecka może być przeciążony różnymi bodźcami. Może to prowadzić do ustalenia priorytetów bodźców, co powoduje opóźnienie mowy.

3. Brak lub słabo rozwinięte przesłuchanie fonematyczne.

4. Trauma szczękowa - jeśli niektóre narządy mowy są bardziej uciążliwe (leniwe, trudne do przeniesienia) lub słabo rozwinięte, jest to również warunki opóźnienia mowy.

5. Nieprawidłowa pozycja zębów.

Wczesne uznanie i leczenie opóźnień mowy ma kluczowe znaczenie. W większości przypadków, z odpowiednią terapią i czasem, dziecko z opóźnieniem mowy poprawi jego zdolność do komunikacji.

Różnica między autyzmem a opóźnieniem mowy

1. Definicja

Autyzm: Autyzm to zaburzenie rozwojowe charakteryzujące się problemami z komunikacją i interakcją społeczną, powtarzającymi się zachowaniem i ograniczeniami behawioralnymi.

Opóźnienie mowy: Opóźnienie mowy jest opóźnieniem w stosowaniu lub opracowaniu mechanizmów, tworząc mowę.

2. Interakcje społeczne

Autyzm: Dzieci z autyzmem mają naruszenie interakcji społecznych. Nie są w stanie zarządzać kontaktami społecznymi poprzez zachowanie werbalne lub niewerbalne (uśmiech społeczny, naśladowanie, kontakt wizualny)

Opóźnienie mowy: Dzieci z opóźnieniem mowy są w stanie komunikować się poprzez zachowania niewerbalne. Są w stanie nawiązać relacje i wykazywać zainteresowanie rówieśnikami i przyjaźnią.

3. Trudności mowy

Autyzm: Dzieci z autyzmem mają równe trudności w tworzeniu i zrozumieniu mowy.

Opóźnienie mowy: Dzieci z opóźnieniem mowy mają trudności z tworzeniem mowy, ale są w stanie to zrozumieć.

4. Odszkodowanie mowy

Autyzm: Brak mowy nie jest kompensowany przez naśladowanie ani gesty.

Opóźnienie mowy: Dzieci z opóźnieniem mowy rekompensują brak mowy poprzez zachowania niewerbalne.

5. Atypowe zachowanie

Autyzm: Powtarzające się, stereotypowe, niezwykłe działania lub wąsko ograniczone szczególne interesy, stereotypowe i powtarzające się ruchy, niezwykłe zainteresowanie aspektami zmysłów.

Opóźnienie mowy: Dzieci z opóźnieniem mowy nie wykazują innych nietypowych zachowań.

6. Inne problemy

Autyzm: Dzieci z autyzmem mają problemy ze snem, problemy neurologiczne, stereotypowe, powtarzalne, szczególne ekspresję i zachowanie, problemy z żołądkowo.

Opóźnienie mowy: Opóźnienie mowy niekoniecznie koreluje z innymi problemami.

Autyzm vs. Opóźnienie mowy

Podsumowanie autyzmu vs. Opóźnienie mowy

• Autyzm to zaburzenie rozwojowe charakteryzujące się problemami z komunikacją i interakcją społeczną, powtarzającymi się zachowaniem i ograniczeniami behawioralnymi.
• Opóźnienie mowy jest opóźnieniem w stosowaniu lub opracowaniu mechanizmów, tworząc mowę.
• Dzieci z autyzmem mają naruszenie interakcji społecznych i nie są w stanie zarządzać swoimi kontaktami społecznymi poprzez zachowanie werbalne lub niewerbalne. Dzieci z opóźnieniem mowy są w stanie komunikować się poprzez zachowania niewerbalne; ustanawiają relacje i wykazują zainteresowanie rówieśnikami i przyjaźnią.
• Dzieci z autyzmem mają równe trudności w tworzeniu i zrozumieniu mowy, podczas gdy dzieci z opóźnieniem mowy mają trudności z tworzeniem mowy, ale są w stanie to zrozumieć.
• Dzieci z opóźnieniem mowy rekompensują brak mowy poprzez zachowania niewerbalne, podczas gdy dzieci z autyzmem nie kompensują tego.
• Typowe dla dzieci z autyzmem są powtarzające się, stereotypowe, niezwykłe działania lub wąsko ograniczone szczególne zainteresowania, stereotypowe i powtarzalne ruchy, niezwykłe zainteresowanie aspektami zmysłów. Dzieci z opóźnieniem mowy nie wykazują innych nietypowych zachowań.
• Dzieci z autyzmem mają problemy ze snem, problemy neurologiczne, stereotypowe, powtarzalne, szczególne ekspresję i zachowanie, problemy z żołądkowo. Opóźnienie mowy niekoniecznie koreluje z innymi problemami.