Różnica między Arystotelerem a Platonem

Arystoteles vs Platon

Platon (424/423 BC-348/347 pne) i Arystoteles (384 BC-322 pne) byli greckich filozofów, jak i matematyków. Platon był uczniem Sokratesa, a Arystoteles był uczniem Platona. Arystoteles studiował pod Platonem i pozostał w swojej akademii przez 20 lat w Atenach, ale opuścił akademię po śmierci Platona. Arystoteles i Platon mieli różne filozofie na wiele tematów, takich jak sprawiedliwość i niesprawiedliwość, funkcja ludzi, prawda, ludzka dusza, sztuka, polityka itp. Ich badania były ogromne i bardzo trudno jest skompilować wszystkie ich nauki i filozofie tutaj. W tym artykule omówiono różnice w niektórych ich filozofiach, zwłaszcza sprawiedliwości i niesprawiedliwości, a także koncepcji funkcji ludzkich i ludzkiej duszy.

Według Platona dusza zawsze starała się uwolnić się od formy fizycznej i powrócić do bycia bezkształtnym, a tym samym przekazywana. Prawdziwa wiedza została zdobyta z rozumu, a dusza i piękno na świecie były tylko częścią rzeczywistości. Podstawową rzeczywistością była dusza próbująca uwolnić się od swojej fizycznej formy. Tak więc był racjonalistą. Arystoteles również wierzył w duszę, ale wierzył również, że ludzkie rozumowanie zostało podzielone na twórcze i pasywne. Pasywne rozumowanie obejmowało ciało fizyczne i jego zdolność do śmierci. Twórcze rozumowanie obejmowało duchową część, która żyła wiecznie i przeszła, aby dołączyć do Boga. Według Arystotelesa Bóg był „czystą myślą myślącą o sobie."

Platon i Arystoteles mieli bardzo różne poglądy na temat funkcji człowieka. Platon odrzuca, że ​​niesprawiedliwość jest lepsza niż sprawiedliwość. Argumentował, że niesprawiedliwość nie była korzystna dla założenia modelowego miasta. Cnota dla modelowego miasta pochodzi od osób mieszkających w mieście i ich zdolności do pełnienia swoich funkcji. Zdefiniował ludzką funkcję jako rządzącą, rozważając, żyjąc i dbając o funkcje przypisane każdemu w mieście. Zdefiniował funkcję osoby w odniesieniu do jej stanowiska w społeczeństwie i jego istniu w odniesieniu do społeczności.

Arystoteles kłóci się o metodę osiągnięcia ostatecznego dobrego, szukając szczęścia przez każdą osobę. Uważał, że szczęście lub dążenie do niego było ostatecznym celem, a ludzie starali się osiągnąć ostateczny koniec. Szczęście, według Arystotelesa, zostało osiągnięte, jeśli ktoś spełnił powody, funkcje i wyrażenia w najlepszy możliwy sposób. Jego poglądy koncentrowały się na jednostce, a nie na społeczeństwie lub społeczności jako całości. Miał bardziej indywidualny punkt widzenia.

Streszczenie:

1.Platon (424/423 BC-348/347 pne) był nauczycielką Arystotelesa (384 pne.

2.Ich filozofie różniły się od siebie u wielu przedmiotów, ale najważniejszą filozofią, która ustawia różnicowanie, jest funkcja ludzka. Platon wierzył w społeczność lub społeczeństwo jako jedno i funkcję ludzi w odniesieniu do jej osiągnięcia modelowego społeczeństwa. Arystoteles był bardziej indywidualistyczny i wierzył w indywidualne szczęście jako główną funkcję ludzi i ich osiągnięcie, będąc doskonałym w tym, co zrobili, a tym samym tworząc modelowe społeczeństwo lub miasto.