Różnica między aplenziną i welbutryną

Aplenzin vs Welbutrin

W dzisiejszym świecie nieustannie biegamy z jednego spotkania do drugiego, wypełniając jeden obowiązek po drugim, kończąc jeden obowiązek po drugim. Nie trzeba dodawać, że jest wyczerpany psychicznie i fizycznie. Nagłe wiadomości w takim scenariuszu z każdego końca, profesjonalne lub osobiste, takie jak zwolnienie z pracy, utrata ukochanej osoby, poważna strata finansowa, rozwód, może prowadzić do poczucia naprawdę niskiego poziomu. Często, jeśli nie są wcześnie naprawione, te uczucia mogą śnieżki w pełną depresję kliniczną. W tym miejscu wchodzą przeciwdepresyjki.

Bupropion to cząsteczka znana z jej stosowania w leczeniu depresji. Późno jest szeroko stosowany jako lek dla osób próbujących rzucić palenie. Jest to nietypowy antydepresant i sprzedawany przez różne firmy pod markami, takimi jak BudePrion, prexaton itp. Welbutrin i aplenzin to dwa warianty samego bupropriony. Oba są stosowane w leczeniu objawów depresji, takich jak odczuwanie niskiego, brak chęci wykonywania jakichkolwiek działań, wycofanie się społeczne, płacze nagle i nieproporcjonalnie do sytuacji, bezsenności, braku apetytu itp.

Welbutrin to chlorowodorek bupropion (HCL) produkowany przez GlaxoSmithKline Pharmaceutical Company. Został zatwierdzony przez U.S. FDA w 1985 roku i sprzedawała w leczeniu depresji. Znaczące doniesienia o napadach z powodu spożywania leku prowadzą do jego wycofania w samym 1986 roku. Maksymalne zalecenia dotyczące dawkowania zostały zmniejszone, a lek ponownie uruchomiony w 1989 roku. W 1996 r. Uwolniono formułę welbutriny o długotrwałym wydaniu, która została pobrana zaledwie dwa razy dziennie, a następnie kolejne preparat wydłużony w 2003 roku.

Aplenzin jest wariantem tej samej cząsteczki bupropionu z innym halogenem. Cząsteczką jest hydrobromid bupropion (HBR). Został wyprodukowany przez innego giganta farmaceutycznego Sanofi-Aventis. U.S FDA skinęła głową do zatwierdzenia tego wariantu w 2008 roku. Jest dostępny w trzech rozmiarach dawkowania 174 mg, 348 mg i 522 mg. Skuteczność zarówno welbutryny, jak i apleziny, teoretycznie, powinna być identyczna.

Obie marki mają pewne znane skutki uboczne, takie jak bezsenność i ból głowy. Są one przemijające i osiedlone spontanicznie, często bez leków. Inne powszechne skutki uboczne to gorączka, lęk, pobudzenie, pokrzyżę, nudności, drżenie, opady włosów i sama depresja. Rzadsze skutki uboczne obejmują zwiększone tętno, anoreksję, zamieszanie, omdlenie, napady, złudzenia, upośledzenia pamięci, duszność, żółtaczka itp. Napady przypominające epilepsję były najbardziej niepożądane i spowodowały wycofanie leku w 1986 r.

Welbutrina i aplenzina są indukowane przez Contra (nie należy przepisywać) dla osób z padaczką, guzami mózgu, przewlekłymi konsumentami alkoholu, jadłowstręt psychiatrycznych, bulimia i użycie benzodiazepin. Osoby stosujące inne leki przeciwdepresyjne, takie jak inhibitory oksydazy monoaminowej (MAOI), powinny również powstrzymać się od dodania bupropriony do listy leków. Można przejść z maois na Welbutrin lub aplenzin, gdy jest to zalecane i monitorowane przez wykwalifikowanego psychiatry.

Weź do domu wskazówki:

Welbutrin i aplenzin są oba warianty bupropionu cząsteczki. Są stosowane w leczeniu depresji i zatrzymywania palenia. Traktują objawy takie jak bezsenność, czuć smutek i przygnębiony, anoreksja, wycofanie się społeczne, poczucie bezwartościowej, brak chęci robienia czegokolwiek, brak zainteresowania, słabą koncentrację, z których wszystkie są częścią depresji.
Welbutrin zawiera bupropion sól chlorowodorku i jest wytwarzana przez GSK, podczas gdy aplenzina zawiera sól hydrobromdową bupropionu i jest wytwarzana przez Sanofi aventis.
Oba wydają się równie skuteczne w leczeniu depresji. Skutki uboczne są również takie same, chociaż jest stosunkowo nowym lekiem, niewiele badań klinicznych jest dostępnych na aplenzin.