Różnica między afrodytą a Wenus

Afrodyta vs Venus

Afrodyta to bogini miłości, piękna i romansu w mitologii greckiej. Jej pochodzenie sięga czasu, gdy Cronus zerwał genitalia swojego Ojca, Uran, Boga Niebios. Grecka mitologia stwierdza, że ​​paskudny Uran uwięził swoje dzieci, gdy się rodziły, aby żaden jego syn nie zakwestionował jego rządów. To bardzo zasmuciło jego żonę Gaię (matkę Ziemię), że ona i jej syn, Cronus, zaplanowali zasadzkę, aby ta ostatnia przejęła tron ​​ojca. Cronus wykastał ojca i wrzucił genitalia Urana w morze, który zaczął pienić się. Następnie wyszedł w pełni dorosłą afrodytę z krwi i nasienia Urana. Stąd afodyta oznacza „z pianki morskiej (aphros)”.

Następnie morze przeniosło ją na Cypr lub Cythera, dlatego afrodyta jest określana jako Kypris (Lady of Cyprs) i Cytherea (Lady of Cythera). Bogini Afrodyta jest również przedstawiona na jej drugiej roli jako bogini seksualnej i przyjemnej miłości do jej wielu spraw. Nosiła dzieci z sześciu różnych liasonów, z których żaden nie był z mężem, Hefajestą. Mimo to Bogini Afrodyta była znana ze swojej chęci pomocy zarówno bóstw, jak i śmiertelnikom w znalezieniu miłości, których szukali. Kobiety modliły się do afrodyty, aby dać im moc seksualną, by usidlić mężczyznę na zawsze.

Afrodyta była kochana zarówno przez bogów, jak i śmiertelników. Miała tę wyjątkową zdolność do kontrolowania najbardziej wewnętrznych uczuć mężczyzn, takich jak miłość lub pasja, w przeciwieństwie do mocy któregokolwiek z innych greckich bóstw. Wśród jej śmiertelnych kochanków najważniejszym śmiertelnikiem był pasterz trojańskiego o imieniu Anchises, który spłodził swojego syna, Aeneas. Jej najsłynniejszym kochankiem był przystojny Adonis. Jilted Afrodite był byłym kochaniem i boga wojny, tak zazdrosny o Adonisa, że ​​zamienił się w gigantycznego dzika, który zabił Adonisa.

Afrodyta była również odpowiedzialna za wojnę trojańską. Gdy legenda idzie, trzy boginie - Hera, Atena i Afrodyta, kłóciły się o to, kto był najładniejszy. Wybrali śmiertelnika, Paryża, aby być sędzią. Każda bogini zaproponowała mu łapówkę do wyboru jako najpiękniejsza. Oferta Hiry na domowe szczęście i oferta mądrości Ateny została odrzucona na korzyść oferty Afrodyty o miłości najpiękniejszej i pożądanej kobiety na Ziemi, Helen z Troi, która była już żonaty z Menaleous, słynnym i do sukcesu wojownika. Afrodyta spowodowała, że ​​Helen natychmiast zakochała się w Paryżu. Ułapali się, a armia Menaleous podążyła za sobą, rozpoczynając wojnę trojańską.

Festiwal Afrodyty nazywa się Afrodyzjak, który był obchodzony w różnych ośrodkach Grecji, a zwłaszcza w Atenach i Koryncie. Jej kapłanki nie były prostytutki, ale kobiety, które reprezentowały boginię. Stosunek seksualny z nimi był uważany za jedną z metod kultu.

Kiedy rozprzestrzeniła się kultura rzymska, rodzimy bogowie Rzymian mieszali się z lokalną kulturą i religią, gdziekolwiek pokonali. Wenus, niewielka rzymska bogini związana z ogrodami została zidentyfikowana z afrodytą.

Wenus to właściwie rzymska nazwa greckiej afrodyty. W mitologii rzymskiej oczywiście jasne jest, że Rzymianie mają szczególne powinowactwo do nazywania swoich bóstw z gwiazdami lub planetami. Oczywiste jest również, że Wenus i Afrodyta to te same boginie miłości. Rzymianie podalili rzymskich imion wszystkim greckim bogom i boginiom i opowiadali te same mity i historie o nich.

Wczesna łacińska bogini wegetacji, patronka winnic i ogrodów, w ten sposób celowo kojarzyła się z grecką afrodytą. Pod wpływem greckim Wenus był utożsamiany z afrodytą i przyjęła wiele jej aspektów. Nazwa Wenus stała się wtedy wymienna z afrodytą. Większość opowieści o tych dwóch boginie jest identyczna. Obaj są znani z zazdrości, ich piękna i sprawy z bogami i śmiertelnikami. Wenus przyjęła aspekt łaskawej Matki Bogini pełnej czystej miłości. Przyjęła boską odpowiedzialność za domową błogość i prokreację, a raczej żłobek domowy niż nieskrodytna, rozwiązła strona.

Roman Bogini Wenus jest córką Boga Jowisza i bogini, Dione. Jej mąż jest greckim bogiem ognia, Vulcan. Jest matką dwojga dzieci, jedno z mężem i jedno z śmiertelnym kochankiem, kotwice. Jej śmiertelny syn Aenaes uciekł z Troi i założył naród Włoch. To przez to stał się mitycznym przodkiem narodu rzymskiego. Z kolei Wenus był traktowany ze szczególnym zaszczytem, ​​będąc boskim przodkiem Imperium Rzymskiego.

Znaczenie Wenus i jej kult, poprzez wpływ kilku rzymskich przywódców politycznych, takich jak Sulla, Julius Cezar i Augustus. Dyktator Sulla uczynił ją swoją patronką. Chociaż Wenus często kojarzy się z miłością i płodnością, jest również znana jako Patron Bogini prostytutek i obrońca przed wiceprezesem. Juliusz Cezar czcili ją jako „Matki Wenus” i podniósł świątynię w 46 pne. Myślał, że naród rzymski był potomkami tej bogini i przedstawił kult Venus Getrix, bogini macierzyństwa i małżeństwa. Czciła ją również pod wieloma innymi epitetami. Cesarz Augusta mianował Wenus jako przodka ich (Julian).

Streszczenie:
1. Istnieje różnica między Boginią Miłości dwóch mitologii, w której afrodyta (grecka) jest uważana tylko za boginię miłości, piękna i seksualności, podczas gdy Wenus (rzymski odpowiednik) jest również postrzegana jako bogini roślinności, żyzność i patronowska prostytutki poza byciem boginią miłości, piękna i seksualności.
2. W literaturze historycznej greccy bogowie i boginie powstały przede wszystkim niż rzymskie bogowie i bogini.
3. Wenus jest identyczna z greckim przedstawieniem afrodyty jako piękna, uwodzicielska kobieta.
4. Literatura na temat Wenus została zapożyczona z literackiej greckiej mitologii jej równoważnego odpowiednika, afrodyty.
5. Różnica między mitologią kultury greckiej i rzymskiej polega na tym, jak ludzie ich interpretują i jak wyobrażają sobie swoje życie.