Różnica między Adamem Smithem i Karlem Marksem

Różnica między Adamem Smithem i Karlem Marksem

Karl Marks

Adam Smith vs Karl Marks

Wśród najbardziej wpływowych i wybitnych ekonomistów z ostatnich kilku stuleci Adam Smith i Karl Marks są znane ze swojego odrębnego wkładu teoretycznego. W swoim przełomowym badaniu natury i przyczyn bogactwa narodów, Adam Smith zaproponował, aby wolny rynek, na którym producenci mogą swobodnie produkować, ile chcą, i pobierają konsumentów, których chcą, spowodowałby najbardziej wydajne i pożądane Wynik ekonomiczny zarówno konsumentów, jak i producentów z powodu „Niewidzialnej ręki.„Uzasadnieniem jego propozycji było to, że każda osoba próbowała zmaksymalizować własną korzyść. W ten sposób konsumenci zapłaciliby tylko tyle samo lub mniej niż doceniliby korzyści wynikające z dobrego, a producenci sprzedawaliby tylko za lub wyżej niż wydawaliby na produkcję dobrego. W jego idealistycznej gospodarce nie byłoby nadwyżki, podaży lub popytu; Rynki zawsze byłyby w równowadze, a korzyści dla konsumentów i producentów zostaną zmaksymalizowane. Rząd miałby ograniczoną rolę w takim systemie gospodarczym.

Natomiast Karl Marks w swoim Das Kapital uzasadniał, że pracownicy zostaną wykorzystywani przez każdego kapitalistycznego lub właścicieli fabryki, ponieważ system kapitalistyczny stanowi nieodłączną przewagę już bogatymi i niekorzystną dla i tak biednych segmentów społeczeństwa. Bogaci stawaliby się bogatsi, a biedni będą biedniejsi. Co więcej, „kapitalista” jest zawsze w lepszej pozycji do negocjacji niskiej płacy dla swoich pracowników, argumentował. Jedna z jego godnych uwagi i bardziej kontrowersyjnych teorii - teoria wartości wartości - twierdzi, że wartość dobrego lub usługi jest bezpośrednio powiązana z ilością pracy wymaganej do jej produkcji. Co ciekawe, Karl Marx miał również swoje własne drastyczne, polityczne idee, które były daleko od pomysłów Adama Smitha.

Adam Smith

Marks stwierdził, że dwie klasy w społeczeństwie - burżuazja i proletariat - na zawsze utkną w swoich klasach z powodu samej natury kapitalizmu. Bogata burżuazja kapitałowa nie tylko jest właścicielem fabryk, ale dominuje w mediach, uniwersytetach, rządu, biurokracji, a zatem ich uścisku podwyższonego statusu społecznego jest niezmienne. W przeciwieństwie do biednych, klasy robotniczej lub proletariatu nie ma żadnych skutecznych środków do rekompensaty dla ich ciężkiej pracy. Rozpatrzeniem tego problemu, zdaniem Karla Marksa, było to, aby proletariat buntował się i stworzył nowy porządek społeczny, w którym nie byłoby rozróżnienia między segmentami społeczeństwa; Nie byłoby żadnych zajęć jako takich. Marks zasugerowałby, że zbiorowa własność całego kapitału do produkcji zapewniłaby sprawiedliwy podział bogactwa.

Podczas gdy Adam Smith twierdził, że najbardziej idealnym systemem ekonomicznym jest kapitalizm, Karl Marx pomyślał inaczej. Adam Smith sprzeciwił się również idei rewolucji, aby przywrócić sprawiedliwość dla mas, ponieważ cenił porządek i stabilność nad ulgą od ucisku. Marks mocno przestrzegał idei, że kapitalizm prowadzi do chciwości i nierówności. Nieodłącznie związanym z ideą konkurencji jest chciwość, uznana Karla Marksa, co spowodowałoby nieodłączną niestabilność i niesprawiedliwość w społeczeństwie. Komunizm zaoferował najlepszy model - zarówno polityczny, jak i ekonomiczny - z jego kolektywistyczną własnością, produkcją i centralnym planem planowania, które mają równowagę dystrybuować bogactwo i wyeliminować rozróżnienia między burżuazją a proletariatem, według Marksa, według Marksa. Smith nie zaprezentował światła na ziemi lub bogactwa arystokracji jak Marks. Smith opracował, w jaki sposób dana osoba może czerpać korzyści ekonomiczne proporcjonalne do jego wysiłku, a tym samym zwiększyć agregatowe bogactwo gospodarki. Uważał, że w gospodarce wolnej rynkowej jednostka będzie mogła swobodnie zarabiać i wydawać na rynku, a także pozwoliłoby pracownikowi działać również jako konsument. Kiedy pracownik kupiłby towary i usługi, doprowadziłby to do zysków dla jakiegokolwiek innego agenta gospodarczego - producenta lub konsumenta dóbr gospodarczych lub usług - i jeszcze bardziej zwiększyć działalność gospodarczą. Według Smitha, korzyści dla indywidualnego agenta gospodarczego cieszyłyby się przez wielu innych członków społeczeństwa poprzez „efekt spływający”, ponieważ oryginalny pracownik wydałby pieniądze, które uzyskałby inny producent towarów lub usług, co pozwoliłoby na to, co pozwoliłoby na to, co pozwoliłoby na to Drugi agent ekonomiczny, który zarabia, a następnie wydać pieniądze, a cykl będzie kontynuowany, co pomogłoby gospodarce wiele razy więcej niż to, co może się wydawać na pierwszy rzut oka.

W przeciwieństwie do tego Karl Marks teoretyzował, że kapitalizm jest nieodłącznie związany z niesprawnym społeczeństwem, w którym segmentacja społeczeństwa według „klasy” byłaby stała i sztywna. Ktoś urodzony w klasie proletariatu na zawsze utknąłby w tej klasie, a ktoś urodzony w burżuazji zawsze cieszyłby się korzyściami arystokracji kosztem proletariatu. Pomyślał, że proletariat będzie chciał zmaksymalizować własne zyski, a z kolei utrzyma płace klasy robotniczej jak najniższe, uwięzienie członków klasy robotniczej w błędnym cyklu skrajnego ubóstwa lub niszczenia, których nigdy nie mogą uciec od.

Jedną z błędów w kapitalizmie, które odkrył Karl Marks, była tendencja dla każdego agenta ekonomicznego do maksymalizacji jego zysków. Twierdził, że wartość dodana przez pracownika to więcej niż zarabia; Różnica polega na tym, że kapitalista cieszył się. Całkowicie wyeliminując kapitalistów, jego idealny system gospodarczy byłby bardziej sprawiedliwy, sprawiedliwy i sprawiedliwy niż bez przeszkód kapitalizm bez interwencji rządowej, prywatnej własności nieruchomości, konkurencji i tak dalej.

Podsumowując, podczas gdy zarówno Adam Smith, jak i Karl Marx zgodzili się na kilka podstawowych pomysłów, różnili się metodą produkcji towarów i usług oraz dystrybucji zasobów. Podczas gdy Karl Marks posunął się tak daleko, jak sugerował rewolucję przez proletariat przeciwko burżuazji dla bardziej sprawiedliwego społeczeństwa, Adam Smith preferował stabilność i pokój nad rewolucją. Podczas gdy przewidywane przez Adama Smitha społeczeństwo nie dystrybuowałoby zasobów sprawiedliwie ani nie wyeliminowało poziomów bogactwa między różnymi klasami w społeczeństwie, idealna gospodarka Marksa wytworzyłaby się, zgodnie z dyrektywami z organu centralnego i rozpowszechniła zasoby zgodnie z potrzebami publiczności. W swojej idealnej gospodarce Marks wyobrażał sobie eliminację rozróżnień klasowych i odpowiednią wycenę wysiłków pracownika, co nie jest możliwe w społeczeństwie kapitalistycznym w obecności kapitalistów szukających zysków, którzy pozbawiają pracowników pełnego udziału w zyskach, według Marksa.