Różnica między A-Law i U-Law

Law A i U-Law to dwa algorytmy używane do modyfikacji sygnału wejściowego do cyfryzacji. Algorytmy te są wdrażane w systemach telefonicznych na całym świecie. Oba algorytmy mają dość minimalną różnicę, a większość ludzi nie znałaby różnicy. Pierwszą różnicą między nimi jest zakres dynamiczny OUPUT; U-prawo ma większy zakres dynamiczny niż Law A. Zakres dynamiczny to zasadniczo stosunek między najcichszym i najgłośniejszym dźwiękiem, który można reprezentować w sygnale. Minusem posiadania wyższego zakresu dynamicznego jest większe zniekształcenie małych sygnałów. Oznacza to po prostu, że A-Law brzmiałoby lepiej niż U-Law, gdy wejście dźwięku jest bardzo miękkie.

Zalety i wady jednego z nich są dość nieistotne i oba są obecnie używane w różnych obszarach świata. U-Law jest obecnie używany przez firmy w Ameryce Północnej i Japonii, podczas gdy A-Law jest używany w Europie. Inne obszary używają mieszanki tych dwóch w zależności od kraju.

Większość krajów używa tylko jednego standardu, więc nie powinno być żadnych problemów z połączeniami lokalnymi, a nawet z połączeniami międzynarodowymi między krajami, które używają tego samego standardu. Problem powstaje, gdy połączenie jest wykonywane z kraju, który wykorzystuje jeden standard do kraju, który wykorzystuje drugi standard. Chociaż możliwe jest ułatwienie konwersji z jednego algorytmu na drugi, byłaby to konwersja stratna, a wynik byłby zdegradowanym sygnałem. Aby uniknąć problemu, A-Law jest algorytmem, który byłby używany za każdym razem. Z tego powodu konieczne jest, aby kraje, które używają U-Law, aby również mogły używać A-Law, podczas gdy kraje używające A-Law niekoniecznie muszą być w stanie zrobić U-Law.

Streszczenie:

1. U-Law ma większy zakres dynamiczny w porównaniu do Law A
2. U-prawo ma gorsze zniekształcenie z małymi sygnałami w porównaniu do Law A
3. U-prawo jest używane w północnej i Japonii, podczas gdy Law A jest powszechnie używany w Europie
4. A-Law ma pierwszeństwo przed U-Law z połączeniami międzynarodowymi