Kaucus vs. Podstawowy

Proces wyborczy w celu nominowania kandydata do wyborów prezydenckich jest zwykle nazywany „podstawowymi”, ale istnieją dwa różne systemy, z których korzystają państwa: klika I podstawowy.

W przeciwieństwie do podstawowej, w której mieszkańcy po prostu rzucają karty do głosowania, klub jest lokalnym zgromadzeniem, na którym wyborcy otwarcie decydują, który kandydat na poparcie. Format klubu faworyzuje kandydatów, którzy mają dedykowane i zorganizowane następujące, ponieważ niewielka grupa oddanych wolontariu.

Państwa wybierają, czy chcą mieć podstawowe, czy kluby. Większość stanów posiada podstawowe, ale stany jak Iowa, Luizjana, Minnesota i Maine, korzysta z systemu klucza.

Wykres porównania

Proces

Głosowanie w podstawowym lub klubie

Na klubie członkowie partii politycznej spotykają się osobiście w wyznaczonym czasie i miejscu, aby omówić kandydatów i debatować. Głosowanie na kandydatów zdarza się albo podnoszenie rąk lub rozdzielenie na grupy, a głosy są liczone ręcznie, licząc liczbę zwolenników każdego kandydata.

W przeciwieństwie do tego, podstawowa jest podobna do regularnych wyborów i.mi. w zależności od rodzaju podstawowych, osób uprawnionych do głosowania w tajnym głosowaniu.

System klubu był oryginalnym sposobem, w jaki partie polityczne wybierały kandydatów. Jednak ludzie zaczęli czuć, że tajne głosowanie było bardziej sprawiedliwym, bardziej demokratycznym systemem, więc na początku XX wieku państwa zaczęły przenosić się do systemu podstawowego.

Delegaci

Sercem procesu wyborczego jest system delegatów. Każde państwo ma pewną liczbę delegatów reprezentujących państwo na Narodowej Konwencji Partii Politycznej (Demokrata lub Republikański). Na tym wydarzeniu wybrano kandydata na prezydenta.

Delegaci każdego stanu są „przyznawani” jednemu z kandydatów na prezydenta, a kandydatowi z największą liczbą delegatów po jego stronie wygrywa nominację. Niektóre państwa stosują podejście zwycięzcy i przyznają wszystkich swoich delegatów zwycięzcy klubu lub podstawowego w tym stanie. Niektóre państwa przyznawają delegatom proporcjonalnie do odsetka głosów, które kandydaci otrzymują.

Ogólnie rzecz biorąc, państwa decydują, czy mieć podstawowy, czy klubowy, a ta decyzja dotyczy obu stron. Ale w niektórych przypadkach (na przykład Waszyngton) istnieją różnorodności między procesem stosowanym przez partie republikańskie i demokratyczne w tym samym stanie.

Inna różnica polega na tym, że są niektórzy delegaci (zwani delegaciami w systemie republikańskim i superdelegatom w systemie demokratycznym), którzy nie są związani wynikami klubu lub podstawowego w swoim stanie. Mogą głosować na kandydata z wyboru.

Rodzaje podstawowych

• Zamknięte podstawowe: Ludzie mogą głosować w głównej partii tylko wtedy, gdy są zarejestrowanymi członkami tej partii. Niezależni nie mogą uczestniczyć.
• Półklikwidowane: Podobnie jak w zamkniętych podstawach, zarejestrowani członkowie partii mogą głosować tylko w podstawowej własnej partii. Pozwala jednak na uczestniczenie niezwiązanych wyborców. W zależności od państwa, niezależni albo wybierają partię podstawową prywatną, wewnątrz stoiska do głosowania, albo publicznie, rejestrując się w dowolnej partii w dniu wyborów.
• Otwarte podstawowe: Zarejestrowany wyborca ​​może głosować w dowolnej partii podstawowej niezależnie od jego przynależności do partii. Kiedy wyborcy nie rejestrują się w partii przed podstawą, nazywa się to Pick-A-Party Primary Ponieważ wyborca ​​może wybrać, która partia jest głównym, w którym chce głosować w dniu wyborów. Ze względu na otwartą naturę tego systemu może wystąpić praktyka znana jako nalot. Raiding składa się z wyborców jednej partii, która przechodzi i głosuje w podstawowej innej partii, skutecznie pozwalając partii pomóc w wybraniu kandydata opozycji. Teoria jest taka, że ​​przeciwnicy członkowie partii głosują na najsłabszego kandydata partii przeciwnej, aby dać własnej partii przewagę w wyborach powszechnych. Przykład tego można zobaczyć w Senatorialnym Senatorialnym w 1998 r. Z nominacją Freda Tuttle'a jako republikańskiego kandydata w wyborach powszechnych.
• Pół-otwierane: Zarejestrowany wyborca ​​nie musi publicznie oświadczać, który partia polityczna będzie głosować przed wejściem do stoiska do głosowania. Kiedy wyborcy identyfikują się z urzędnikami wyborczymi, muszą poprosić o szczególne głosowanie partii. Każdy wyborca ​​rzuca tylko jeden głos. W wielu stanach z pół-otwartymi podstawowymi urzędnikami wyborczymi lub pracownikami ankiet z ich partii odnotowują wybór partii każdego wyborcy i zapewniają dostęp do tych informacji. Główną różnicą między półprodkowanym i otwartym systemem podstawowym jest zastosowanie głosowania specyficznego dla partii. W pół-otwartym podstawowym oświadczenie publiczne przed sędziami wyborczymi i głosowanie dla wyborcy przekazane przez wyborców do obsady. Niektóre stany, które korzystają z formatu typu premiery, mogą wydrukować jedno głosowanie, a wyborca ​​musi wybrać na samym głosowaniu, które kandydaci partii politycznej wybiorą do kwestionowanego biura.
• Spływ: Podstawowa, w której głosowanie nie jest ograniczone do jednej partii, a dwóch najlepszych kandydatów awansuje do wyborów powszechnych, niezależnie od przynależności partii. (Spływ różni się od podstawowej tym, że druga runda jest potrzebna tylko wtedy, gdy żaden kandydat nie osiągnie większości w pierwszej rundzie.)
• Systemy mieszane: W Zachodniej Wirginii, gdzie prawo stanowe zezwala stronom na ustalenie, czy podstawowe są otwarte dla niezależnych, republikańskie podstawowe są otwarte dla niezależnych, podczas gdy demokratyczne podstawy podstawowe były zamknięte. Jednak 1 kwietnia 2007 r. Partia demokratyczna Wirginii Zachodniej otworzyła głosowanie, aby zezwolić „osobom, które nie są powiązane z żadną istniejącą uznaną partią do udziału w procesie wyborczym”.

Iowa Caucus i New Hampshire Primary

Primary- proces wyboru nominowanego, czy to za pośrednictwem klubu, czy podstawowego- rozpoczynają się od klubów Iowa; Są pierwszym stanem, który trzymał klub. New Hampshire to zazwyczaj drugi. Z biegiem lat państwa próbowały podnieść datę, w której utrzymują klub/podstawowy, aby wywierać wpływowy wpływ na selekcję nominowaną. Kandydaci, którzy wygrywają we wczesnych stanach, nabierają rozpędu i wiarygodności, z wyborcami w innych stanach, a także bogatymi darczyńcami-i dla niektórych kandydatów, dobre pokazy we wczesnych stanach mogą nawet udowodnić swoją żywotność. Na przykład wielu uważa zwycięstwo Baracka Obamy w Klubie Iowa 2008 za punkt zwrotny, po którym Hillary Clinton nie była już uważana za nieunikniony wybór demokratyczny.

Z drugiej strony republikańscy klubowie w Iowa wybrali Ricka Santorum w 2012 roku i Mike Huckabee w 2008 roku, obaj kandydaci, którzy ostatecznie przegrali bitwę o nominację. Podobnie Jon Huntsman i Rick Santorum zostali umieszczone odpowiednio nr 1 i nr 2 w GOP w New Hampshire w 2008 roku; Żaden nie wygrał nominacji republikańskiej.

Stan według informacji państwowych

Stany z klubami są: Iowa, Nevada, Dakota Północna, Wyoming i Kentucky (tylko republikański). American Samoa, Guam, Northern Marianas i amerykańskie Wyspy Dziewicze również wykorzystują kluby do wyboru delegatów.