Różnica między użytecznością całkowitą i marginalną

Główną różnicą między użytecznością całkowitą i marginalną jest to Całkowita użyteczność odnosi się do całkowitej satysfakcji otrzymanej przez konsumenta z konsumpcji różnych jednostek towaru, podczas gdy marginalna użyteczność, kojarzy dodatkowe użyteczność pochodząca z zużycia dodatkowej jednostki towaru.

Zapotrzebowanie konsumentów na produkt opiera się na użyteczności wynikającej z niego. Z punktu widzenia produktu użyteczność odnosi się do siły towaru do zaspokojenia potrzeb konsumentów. Chociaż z punktu widzenia konsumenta jest to psychologiczne poczucie satysfakcji lub przyjemności, które różni się w zależności od indywidualnego. Dwa pojęcia ilościowe związane z użytecznością to całkowita użyteczność i marginalna użyteczność.

Treść: całkowita użyteczność vs przydatność marginalna

1. Wykres porównania
2. Definicja
3. Kluczowe różnice
4. Relacja
5. Wniosek

Wykres porównania

Definicja całkowitej użyteczności

Ogólna satysfakcja uzyskana przez konsumenta z konsumpcji różnych jednostek dobrego lub usługi, w pewnym momencie lub w danym okresie, jest znana jako całkowita użyteczność lub na przemian jako „pełna sytość.„Mówiąc prosto, całkowita użyteczność jest niczym innym jak łącznikiem wszystkich marginalnych użyteczności poszczególnych zużytych jednostek. Ogólnie zwiększa się całkowita użyteczność, przy czym każda dodatkowa jednostka jest zużywa. Całkowita użyteczność można wyrazić jako:

Tu_N = U_X + U_y + U_z   lub tu = ʃmu

Gdzie tu = całkowita użyteczność
n = liczba towarów
U_X , U_y , U_z = Łączna odpowiednia narzędzia konsumpcji towarów
MU = użyteczność krańcowa

Definicja użyteczności marginalnej

Termin „marginalny” odnosi się do niewielkich zmian, a użyteczność oznacza satysfakcję. Tak więc, jak sama nazwa sugeruje, marginalna użyteczność to dodatkowa satysfakcja otrzymana przez konsumenta, w sprawie zużycia dodatkowej jednostki towaru. Implikuje dodatek do całkowitej użyteczności, ze względu na zużycie jeszcze jednej jednostki dobra lub usługi. Brańska użyteczność jest również znana jako „sytość marginalna”. Można to wyrazić jako:

Gdzie, MU = marginalna użyteczność
∆tu_X = Zmiana całkowitej użyteczności
∆Q_X = Zmiana ilości zużywanej przez 1 jednostkę.

Alternatywny sposób wyrażania marginalnej użyteczności, gdy (n) jest liczbą spożywanych jednostek, można podać jako:

MU z n -th jednostki = tu_N - Tu_n-1

Kluczowe różnice między użytecznością całkowitą i marginalną

Istotne różnice między użytecznością całkowitą i marginalną wyjaśniono w punktach podanych poniżej:

1. Całkowita użyteczność oznacza ogólną korzyść uzyskaną przez osobę z konsumpcji towarów i usług. Marginalna użyteczność oznacza ilość użyteczności, którą osoba otrzymuje od konsumpcji każdej kolejnej jednostki towaru.
2. Ogólnie rzecz biorąc, całkowita użyteczność wzrasta w miarę spożywania większego towaru. W tej chwili marginalna użyteczność zmniejsza się z każdą dodatkową jednostką zużywanej towaru.
3. Istnieje pewien punkt satysfakcji nasycenia, w którym konsument nie zyskuje już satysfakcji z konsumpcji towaru, po osiągnięciu tego punktu. To pokazuje, że całkowita użyteczność cierpi z powodu zmniejszenia zwrotów. W przeciwieństwie do marginalnej użyteczności, która spada z każdą dodatkową jednostką konsumpcji towaru.

Relacja

Spójrz na poniżej dany harmonogram i diagram, aby zrozumieć trzy ważne relacje między całkowitą użytecznością a marginalną użytecznością:

• Gdy marginalna użyteczność jest dodatnia, całkowita użyteczność rośnie (od jednostki 1 do 5).
• Gdy marginalna użyteczność wynosi zero, całkowita użyteczność jest maksymalna (w 6^th jednostka).
• Gdy marginalna użyteczność jest ujemna, całkowita użyteczność maleje (jednostka 7 i 8)

Wniosek

Po szczegółowej dyskusji na temat dwóch koncepcji mikroekonomii jasne jest, że marginalna użyteczność to zmiana całkowitej użyteczności otrzymanej z konsumpcji kolejnej jednostki towaru. Całkowita użyteczność to podsumowanie użyteczności pochodzących z każdego produktu.